Chagrijnig Amsterdam komt tekort tegen Bloemendaal en arbitrage

De hockeyklassieker Bloemendaal-Amsterdam werd, wellicht uit frustratie over de eigen prestaties, door Amsterdam vooral opgepakt als een gevecht tegen de arbitrage en tegen zichzelf. Die strijd verloren ze. Het sterkere Bloemendaal was de lachende derde en boekte een relatief eenvoudige overwinning en plaatste zich officieel voor de play-offs.  

Meerdere keren werd er na de wedstrijd over de ‘nieuwe koers’ bij Amsterdam gerept. De post-Graham Reid-koers, met krullenbol en opruier Jan Jorn van ’t Land als man met de spreekwoordelijke megafoon langs de kant, die de manschappen elke minuut bij de les moet houden. Dat vinden ze heel prettig in de hoofdstad, vertelden ze de afgelopen weken. Het effectbejag dat Amsterdam zocht met het aanstellen van Van ’t Land was de afgelopen weken zeker te zien in de wedstrijden tegen topploegen Kampong (2-2) en in de EHL tegen Rot-Weiss Köln (2-2), maar sloeg tegen Bloemendaal weer de verkeerde kant op, wat een klucht van een klassieker opleverde.

Na een paar minuten was scheidsrechter Michiel Otten al helemaal afgebrand door Amsterdam en kreeg aanvoerder Billy Bakker de groene kaart. Daarna kreeg Valentin Verga de gele kaart. In het vierde kwart was Otten het gezanik van Amsterdam en van Van ’t Land zo zat, dat hij de interim-coach naar de kant verwees met een gele kaart. Een maatregel, die in het hockey toch niet vaak gebruikt wordt. Daar stond de interim-coach dan achter het hek. Uitgeschreeuwd. Een speler moest door de gele kaart naar de kant. Als coach mag je ook officieel niet meer aanmoedigen.

Ondertussen had een oppermachtig Bloemendaal al gebruik gemaakt van matig verdedigen van Amsterdam. Vooral de eerste twee goals bij de tweede paal waren te makkelijk. Die softe goals wakkerden de agressie aan bij de Amsterdammers, die bij een van hun laatste kansen op een playoff-plek nadrukkelijk misgrepen en de spiegel in de eigen kleedkamer weer mogen afstoffen, om er zelf diep in te kijken. Want het chagrijn was weer terug in de hoofdstad.

De Amsterdam-spelers druipen af na de nederlaag tegen Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

De 3-1 en 4-1 waren van grote schoonheid

Jorrit Croon, de weer herstelde international van Bloemendaal, verwoordde het na de wedstrijd simpel: ‘Wij waren vooral wat scherper en speelden ook wat slimmer. Amsterdam liet zich erg meeslepen in randzaken. Wij hebben tegen elkaar gezegd dat wij daar niet in mee wilden gaan. Het was een wedstrijd op het heetst van de strijd. Wij zijn daarin rustig gebleven.’

De 2-1 ruststand was ondanks de makkelijke tegengoals die Amsterdam moest verwerken, er eigenlijk een met veel perspectief. Vorig jaar was in de halve finale van de play-offs, met als coach Graham Reid, zelfs een 0-2 achterstand op ’t Kopje geen onverbeterlijke hindernis. Toen knokten de agressieve straatvechters uit Amsterdam zich met een vleugje magie langs de nette jongens van Bloemendaal. Deze zondag was de magie weg, resteerde slechts de frustratie en was het een paar seconden in het derde kwart al gebeurd.

International Floris Wortelboer mocht al snel na de afslag vogelvrij met zijn backhand vuren en deed dit met alle overtuiging die hij in zich had. De 3-1 betekende deze zondag dat Bloemendaal een mooi oranje muurtje kon metselen en kon wachten op de Amsterdamse aanvallen, terwijl ze de ene na de andere counter konden voorbereiden. Bloemendaal was – in tegenstelling tot Amsterdam dat de EHL speelde – vooral opgefrist na een paar dagen Nice, waar ze in Zuid-Frankrijk in een landhuis nader tot elkaar kwamen met de nodige teambuildingsessies.

Roel Bovendeert bij keeper Jan de Wijkerslooth. Foto: Koen Suyk

Een comeback hing nooit in de lucht, daarvoor was het verschil tussen team Bloemendaal en de individuen van Amsterdam te groot. De 4-1, een schoonheid van een strafcorner in de bovenhoek van Tim Swaen, was de knock-out voor een team, dat met nog drie wedstrijden te spelen vijf punten achterstand heeft op een playoff-plek. Natuurlijk snapt iedereen wat de ‘nieuwe koers’ van Van ’t Land betekent, maar in de enige echte hockeyklassieker transformeerde die nieuwe agressie zich tot frustratie. Even later was het de coach die terecht de gele kaart kreeg voorgeschoteld.

Zelfs aanvoerder Billy Bakker sprak voor zijn doen vrij desperate woorden. Hij vond dat teamgenoten zich niet aan het voorgenomen plan hadden gehouden. ‘Je wordt hopeloos, als het team te veel uit elkaar valt. Als het team de taken vanaf de eerste minuut niet uitvoert, heb je een probleem. Het was ‘m gewoon niet vandaag. Bloemendaal heeft zoveel snelheid. Dan moet je je plan uitvoeren, om veel balbezit te spelen. Nu kon Bloemendaal gaan rennen en spelen zoals ze willen spelen. Daar zit de frustratie. De arbitrage zat ook niet mee. Die was schandalig vanaf de eerste minuut.’

Vermoeidheid is zeker geen excuus, omdat ook Bloemendaal-spelers met Oranje vrijdagavond tegen Duitsland hadden gespeeld, in de slechtst geplande Pro League-wedstrijd van het seizoen. Maar als het dan tegenzit, dan voelde de aanvoerder van Amsterdam en van Oranje die vermoeidheid meer dan normaal. ‘Als we ons aan het plan hadden gehouden, hoe we wilden spelen, dan kost dat minder energie. Nu lag het veld open. Dan wordt het killing. Met vrijdag in de benen en ’s nachts terugrijden.’

Floris Wortelboer viert zijn schitterende 3-1. Foto: Koen Suyk

Amsterdam is een vechtploeg, maar agressie werd nu frustratie

Door de duidelijke nederlaag is het vooruitzicht er van een playoff-loos Amsterdam. Het zou dan voor het eerst zijn sinds 2014 dat Amsterdam zich niet gaat mengen om de landstitel. In 2016 en 2018 verloor de club met de meeste landstitels (21) van Nederland de finale van de play-offs. De laatste landstitel dateert van 2012. Mocht Amsterdam na zondag 12 mei al klaar zijn met de competitie, kan het zich al rap focussen op een grondige renovatie, met de nieuwe hoofdcoach Santi Freixa, tevens oud-speler. De Spanjaard werd met Amsterdam nog landskampioen en is een klinkende naam die fris bloed naar de hoofdstad moet lokken.

Maar zo ver is het nog niet. Spits Mirco Pruyser, vrijdagavond nog een van de aanjagers van Oranje tegen Duitsland, weigert oprecht de handdoek in de ring te gooien, na een bijzondere hockeyweek. Vorige week zaterdag speelde hij met Amsterdam de kwartfinale van de EHL tegen Rot-Weiss Köln, vrijdagavond met Oranje tegen Duitsland. Zondag de klassieker met zijn club.

‘Met Amsterdam zijn we een nieuwe weg ingeslagen en hebben we de laatste weken een stijgende lijn te pakken. Maar vandaag waren we slordig met de bal en kunnen zij de bal er te makkelijk in prikken. Vandaag valt het gewoon niet onze kant op.’

Mirco Pruyser gelooft nog in de play-offs. Foto: Koen Suyk

Play-offs zijn nog mogelijk, vindt international Pruyser

Vrijdagavond staat de confrontatie met concurrent Oranje-Rood op het programma, het worstelende team dat net als Amsterdam hun coach (Roger van Gent) vroegtijdig zag afhaken. Dat wordt met drie wedstrijden te gaan de allerlaatste kans voor de nummer zes om nog hoop te houden op plaatsing voor de titelstrijd. En dan moet Amsterdam nog rekening houden met Den Bosch, dat op de vijfde plaats ook nog twee punten meer heeft dan Amsterdam. Pruyser: ‘Ik heb twee jaar geleden gezien hoe dat bij Kampong ging (Kampong haalde na een ongelofelijke inhaalrace in de laatste minuut van de reguliere competitie de play-offs en werd daarna landskampioen, red.). Ik geloof er oprecht in.’

Amsterdam is wel wat inhaalraces gewend, maar nu nog de play-offs halen zou zelfs voor Amsterdamse begrippen uniek zijn.