Over Fuchs: ‘Het lijkt alsof hij lijm heeft aan zijn stick’

Met de 1-0 en de assist voor de 2-1 drukte de Duitse wereldtopper Florian Fuchs (24) zijn stempel op de topwedstrijd tussen het versterkte Bloemendaal en Oranje-Rood, de kampioen van de laatste 3 jaar. De 4-1 overwinning en de 6e zege op rij geven aan wat de plannen zijn van Bloemendaal-coach Michel van den Heuvel, die tegen zijn oude team speelde.

Als Florian Fuchs de bal niet heeft, is hij geen opvallende verschijning. Nonchalant als voetballer Lionel Messi lijkt hij over het veld te sjokken. Maar met de bal aan de stick creëert hij hockeymagie. ‘Op de training doet hij soms dingen, dan denk je dat hij er niet zoveel van kan. Maar als het om het echie gaat, verandert hij,’ zegt Van den Heuvel, die wist dat het bestuur van Bloemendaal weer serieus om de prijzen wilde meespelen toen ze Fuchs voor 2 jaar aan zich bonden. ‘Bij Florian ziet het er nonchalant uit omdat hij boven de materie staat. Het lijkt alsof hij lijm heeft aan zijn stick. Bij zo’n topwedstrijd als vanmiddag zie je de grote spelers opstaan. Bij ons zag je Florian meer brengen en de power geven die nodig was. Dat is echt klasse. Toppers hebben druk nodig om boven zichzelf uit te stijgen.’

96 duizend dollar waard

Pas 24 jaar oud is Fuchs, maar hij is nu al een gevestigde wereldtopper. In Londen werd Duitsland in 2012 olympisch kampioen. Fuchs was topscorer van dat team met 6 doelpunten en toen verkozen tot wereldtalent van het jaar. Daarom betaalde Dabang Mumbai afgelopen jaar 96 duizend dollar om hem naar de Hockey India League te halen. Hij is de man die in de kwartfinale van de Olympische Spelen in Rio de Janeiro tegen Nieuw-Zeeland in de laatste seconde de winnende 3-2 maakte. En vorig jaar in de Euro Hockey League met UHC Hamburg vanaf de middenlijn 4 spelers van het toch ook niet kinderachtige Kampong dolde om daarna doeltreffend uit te halen.

Intensiteit bij Florian Fuchs. @KNHB/Koen Suyk

‘Er lopen heel weinig spelers zoals hij op de velden,’ zegt keeper en international Jaap Stockmann. ‘Hij is echt een winnaar. Iemand die een tegenstander kan omspelen maar ook nog doelgericht is. Meestal kan een aanvaller het een of het ander. Hij kan het allebei. Het is een leuk mannetje, hij leert Nederlands ook al heel snel.’

Christopher Zeller

De vergelijking met die vorige briljante Duitse spits bij Bloemendaal – Christopher Zeller scoorde in het seizoen 2006/2007 47 doelpunten – is snel gemaakt, maar niet helemaal terecht, denkt Stockmann. ‘Chris was echt een bonk, die liep overal dwars doorheen en beukte iedereen gewoon omver. Florian heeft geen strafcorner en moet het meer van techniek en snelheid hebben.’

Tegen Oranje-Rood laat Fuchs een groot deel van zijn arsenaal aan wapens zien. De extreem korte draai waarmee hij de 1-0 maakt. Een airdribble waarmee hij bijna de 2-1 scoort en de assist met zijn harde backhand op de inglijdende Thierry Brinkman voor die beslissende 2-1, wat aangeeft dat hij juist ook oog heeft voor zijn teamgenoten.

Snel Nederlands geleerd

Ook na de wedstrijd nadert hij de perfectie. Fris gedoucht en in een modieuze winterjas staat hij de verslaggever te woord en prijst hij vooral zijn teamgenoten. Hij is al maanden bezig zichzelf online Nederlands te leren. Hij studeert Business Administration aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en geeft aan nu al van de Nederlandse hoofdstad te houden.  ‘Het is voor mij extreem makkelijk om hier bij Bloemendaal goed te spelen. Iedereen in het team helpt elkaar en we hebben veel plezier. Het is niet dat ik mentaal altijd zo goed ben geweest. Toen ik jonger was, konden veel dingen mij beïnvloeden en begon ik te haasten en te forceren. Maar de afgelopen jaren ben ik steeds rustiger geworden en neem ik niet alles persoonlijk. Dat is langzaam zo gegroeid.’

Met de perfecte 18 punten uit 6 wedstrijden domineert Bloemendaal de competitie en dat was ook precies de bedoeling toen het bestuur de knip trok om de ijzersterke Duitser Fuchs, de Australiërs Blake Govers en Daniel Beale en de Belg Manu Stockbroekx aan te trekken. Vorig jaar kwalificeerden de spelers zich op ’t Kopje zich niet voor de play-offs. De laatste landstitel dateert van 2010. En de man die de laatste 3 jaar de beste van Nederland werd met Oranje-Zwart, werd weer teruggehaald. Van den Heuvel was tussen 2006 en 2008 3 keer landskampioen met Bloemendaal. Hij zag dat het vernieuwde Bloemendaal sterker was dan de Eindhovense opponent, die het geblesseerde strafcornerkanon Mink van der Weerden en de 2 Pakistani Rashid Mehmood en Rizwan Muhammad vanwege interlandverplichtingen moest missen.

Van den Heuvel waakt voor euforie

Van den Heuvel wil ondanks de vroege dominantie van de competitie nadrukkelijk een hosannastemming voorkomen. Hij weet hoe hij kampioenen maakt en dat is niet door zich mee te laten slepen door de euforie van het moment. ‘Luister, dit geeft aan dat wij keurig meedoen in de top. Maar we moeten ons realiseren dat we in topwedstrijden nog beter moeten spelen dan we vandaag gedaan hebben. Toen het in de 2^e helft richting de 1-1 ging had Oranje-Rood veel druk op ons en hadden we dominanter kunnen zijn. En ook Florian moet nog werken om op het allerhoogste niveau te komen.’

Michel van den Heuvel als coach van Bloemendaal. @KNHB/Koen Suyk.

Kampioenenmaker Van den Heuvel geeft toe dat het emotioneel was om tegen zijn oude ploeg te spelen. Maar de knop is bij hem snel om. Net zoals die knop snel om was op de Olympische Spelen in Brazilië, toen hij België assisteerde in de halve finale tegen Oranje (3-1) – een Nederlands Elftal met spelers als Robert van der Horst en Mink van der Weerden, de hockeyers van de Eindhovense ploeg die hij zo goed kent. Net als vandaag was hij toen te sluw voor zijn oude kameraden en pakte hij de zege. ‘Het was voor mij nu raar om tegenover mensen te staan waarmee ik 4 jaar zoveel heb meegemaakt en waar ik een bijzondere band mee heb. Dat was even schakelen. Dit was de eerste keer. Dat is nou ook voorbij.’

Bloemendaal-Oranje-Rood 4-1 (1-0).

‘9 Florian Fuchs 1-0

’41 Bob de Voogd 1-1 (sc)

’60 Thierry Brinkman 2-1

’67 Blake Govers 3-1 (sc)

’70 Roel Bovendeert 4-1