Hij beleefde op 5 maart van dit jaar het hoogtepunt van zijn nog prille hockeycarrière. In zijn eigen volle stadion van Rotterdam speelde Justen Blok met het Nederlands Elftal voor de FIH Pro League tegen Duitsland. Een week later zag de wereld van de Rotterdam-verdediger er heel anders uit: door een heupblessure lag Blok er ruim zes maanden uit. ‘Met name de onzekerheid wanneer ik kon terugkeren, was verschrikkelijk’, vertelt de negentienjarige verdediger zondag na afloop van het Hoofdklasse-duel tegen HGC.
Blok kijkt alles behalve blij in de catacomben van het stadion aan de Hazelaarweg. Dat is niet zo verwonderlijk, want na een goede serie wedstrijden met een tweede plek in de Hoofdklasse als gevolg, doet de 2-4 nederlaag tegen de Haagse buurman best pijn. Vooral door de manier waarop. ‘We benaderen alle wedstrijden als een finale. De laatste weken vochten we voor en met elkaar, hadden we vertrouwen en waren we positief. Vandaag was het op alle fronten een tandje minder. Ook bij mij. De laatste weken ging het goed, maar vandaag was het niet best’, zegt de zelfkritische Blok.
Hij speelde inderdaad weinig opvallend tegen HGC. Maar zelfs als hij niet goed is, speelt Blok nooit slecht. Kun je hem amper op een verkeerde aanname betrappen en komen de meeste van zijn passes aan bij een medespeler. Het is mede vanwege die stabiliteit dat bondscoach Max Caldas Blok dit jaar beloonde met een plek in de Pro League-selectie. Blok debuteerde ver weg van huis tijdens de gewonnen uitwedstrijd tegen Nieuw-Zeeland. Speelde vervolgens de uitwedstrijd tegen Argentinië, waarna het met 0-1 verloren duel tegen Duitsland in Rotterdam zijn voorlopig laatste cap is.
Ook die derde interland speelde Blok al met pijn in zijn heup. Die werd korte tijd later zo heftig, dat de verdediger zich liet onderzoeken. De diagnose: de heup van Blok was nog niet zo ver volgroeid als de rest van zijn lichaam. Het gevolg: stekende pijnen en de groei van extra bot in zijn heup, waardoor hij die niet soepel meer kon bewegen.
Onzekerheid
Het advies van de orthopeed was duidelijk: per direct stoppen met hockeyen en pas weer spelen als de heup voldoende is volgroeid. Blok: ‘Gelukkig waren we er op tijd bij en hebben we het probleem zonder operatie kunnen oplossen. Maar gemakkelijk was het niet. Bij de diagnose kreeg ik te horen dat het volgroeien van mijn heup tussen de drie maanden en twee jaar kon duren. Die onzekerheid was verschrikkelijk.’
‘In het begin zette ik voor mezelf nog wel doelen. Wilde ik het einde van de competitie nog halen, het EK met Jong Oranje. Maar toen dat keer op keer op een teleurstelling uitliep, heb ik mijn verwachtingen maar laten rusten en heb ik me alleen gefocust op het sterker maken van de spieren rondom mijn heup.’
Een pittig en lang traject voor de tiener, maar als geluk bij een ongeluk kon hij optrekken met zijn ploeg- en huisgenoot Thijs van Dam, die bezig was met zijn herstel na een heupoperatie. ‘Thijs en ik hebben veel steun aan elkaar gehad. We hebben samen heel wat wedstrijden gekeken, in de gym gezeten en shuttles gelopen. Er waren genoeg momenten dat een van beiden het even niet meer zag zitten. Het was gewoon heel frustrerend dat anderen wel konden spelen en ik niet omdat mijn lichaam het even niet aankon. Op zulke momenten hebben we elkaar er echt doorheen getrokken.’
Herstelperiode
Na een herstelperiode van zes maanden kon Blok, net als Thijs van Dam, in de loop van de voorbereiding op dit seizoen weer aansluiten bij de spelersgroep van Rotterdam. ‘De voorbereiding heb ik heel rustig opgebouwd. Ondanks een kleine terugslag was ik net op tijd fit. De eerste pot heb ik op adrenaline gespeeld. Toen voelde ik nog wel iets, maar die pijn was niet zo erg dat ik moest uitstappen. Vanaf dat moment is het elke week beter gegaan.’
Achteraf zijn we er op tijd bij geweest en houd ik er volgens de orthopeed niets aan over.' Justen Blok
Blok voelt zich nu fysiek weer goed. ‘Achteraf zijn we er op tijd bij geweest. Daardoor komt het volgens de orthopeed ook helemaal goed en houd ik er niets aan over. Als ik ermee door was gelopen, had ik de kans gehad dat ik wel geopereerd had moeten worden. Dan was ik er nog veel langer uit geweest.’
Door de pijnvrije heup lacht het hockeyleven Blok weer toe en begint de ambitie ook weer te branden. ‘Ik ben onlangs weer aangesloten bij Jong Oranje. Ik vind het tof met die gasten op pad te gaan en ik kan daar nog veel leren. Aan de Spelen in Tokio dacht ik voor mijn blessure ook al niet echt, dus dat speelt niet. Ik hoop natuurlijk dat ik zoveel progressie maak, dat ik straks na Tokio weer bij de groep kan aansluiten. Maar mijn focus ligt eerst op Rotterdam en vooral op fit blijven.’
1 Reactie
Mike de Bot
Groot talent waar het Nederlands elftal hopelijk nog veel plezier van gaat beleven. Talent zijn betekent up en downs, maar dat gaat bij deze jongen zeker goed komen!