Twee momenten van De Voogd beslissen geweldige thriller in Eindhoven

Het was rennen, vliegen, duiken en gáán in de titanenstrijd tussen Oranje-Rood en Rotterdam, twee ambitieuze clubs die de punten zo hard nodig hadden. Net toen Rotterdam meer kans leek te maken, was daar Bob de Voogd (29) – de speler in vorm – die zichzelf lanceerde en Jelle Galema bediende. 2-1, in de laatste seconden.

Heel Eindhoven ontplofte en dat kwam niet omdat de marathon elders in de stad was afgelopen. Een kleine aardbeving ontstond aan de Charles Roelslaan, een explosie van vreugde, nadat Jelle Galema de bal langs keeper Berend van Eldonk had geschoven. De scheidsrechter floot meteen af. Was het terecht? Misschien niet. Was het onterecht? Misschien ook niet. In deze topwedstrijd was er op een gegeven moment weinig controle, maar liet Oranje-Rood – dat zo matig aan de competitie begon – zien dat het als team steeds dichter naar elkaar toe kruipt.

Oranje-Rood – Rotterdam was een wedstrijd met veel gezichten. Waarin Robert van der Horst sprints trok van achterlijn naar achterlijn. Waar er met energie werd gesmeten. De oude aanvoerder van Oranje pakte ballen af van Seve van Ass, een van de nieuwe aanvoerders van Oranje. En als middenvelder Van der Horst was uitgerend, volgde weer een tegenaanval van Rotterdam via Thijs van Dam en de altijd gevaarlijke Jeroen Hertzberger. Twee momenten zullen de Rotterdammers zich nog lang blijven heugen: in de 42ste minuut schoot Hertzberger vanaf de kop cirkel huizenhoog over, waar de normaal zo scherpe aanvaller vaak zou scoren tegen zijn oude teamgenoot Blaak. Zeven minuten later soleerde Van Ass door de cirkel en schoot hij van dichtbij naast Blaak, die zondagmiddag bijna onpasseerbaar leek.

Bob de Voogd en teamgenoten vieren treffer tegen Rotterdam. Foto: Orange Pictures/Jeroen Meuwsen

Blaak tenniste de bal uit zijn doel

‘Het voelde vanochtend alsof ik de EK-finale ging spelen. Zoveel spanning zat er op de wedstrijd’, zei een eerlijke Pirmin Blaak, die tegen zijn oude club speelde. Hij redde in het eerste kwart liggend op een strafcorner van Jeroen Hertzberger en dook de rebound met zijn handschoen er knap uit. In het derde kwart tenniste hij een bijna zekere goal van Rotterdam uit het doel. Het enige moment dat hij capituleerde was op een heerlijke backhand van linksachter Oliver Polkamp. Dat vertelde ook het verhaal van deze wedstrijd. Verdedigers die continu mee opkwamen in een moordend tempo, waarmee het een enorme ‘renwedstrijd’ werd, waar vooral het publiek van genoot. Hoewel de hartslag van de thuissupporters steeg, na de gelijkmaker en de strafcorners die Rotterdam in het laatste kwart mocht nemen. Ook Milan van Baal – vorig seizoen nog speler van Oranje-Rood – had de wedstrijd kunnen beslissen in Rotterdams voordeel, maar sloeg tegen de zijplank.

Oranje-Rood mag opgelucht weer omhoog kijken op de ranglijst

Toen alle stofwolken waren opgetrokken en Jelle Galema juichend wegrende, stond Oranje-Rood dankzij de derde overwinning op rij op de gedeeld vierde plaats en mocht het alweer omhoog kijken. Als er iets belangrijk is in Eindhoven, is het wel het bereiken van de play-offs en het spelen van de Euro Hockey League. Het was de bedoeling dat de EHL heel vaak op het nieuwe complex in Eindhoven zou worden georganiseerd, maar dan moet het team wel die prestigieuze Europese competitie halen. Vandaar ook de toevoeging van de ervaren Roger van Gent aan de staf vorige week. Zowel Lucas Judge en Van Gent – een paar meter uit elkaar – schreeuwden allebei de longen uit hun lijf de laatste minuten. Misschien had het geschreeuw effect. Dit Oranje-Rood oogde in ieder geval een stuk hechter dan een maand geleden.

Er was eigenlijk één speler die niet de hele wedstrijd opviel, maar stiekem de grootste inbreng had in de score en dat was international Bob de Voogd. Dat was geen toeval. Hij is de laatste maanden op dreef. Hij trad kordaat op in de 24ste minuut na een sleep van Mink van der Weerden en sloeg simpel de 1-0 binnen, alweer zijn 98ste doelpunt ooit in de Hoofdklasse. De Voogd ziet ook dat zijn team per week beter gaat presteren. ‘Nadat we de 1-0 scoren, zakken we weer iets in. Maar het was knap dat we echt bij elkaar bleven. Dat het dan zo eindigt is gewoon bizar. Ik zag dat Bram Huijbregts de bal ging spelen en ik zag Jelle aankomen. Ik hoopte dat mijn pass op een voet zou komen of dat Jelle ‘m zou hebben. En Jelle had ‘m. Het was vandaag gewoon heel hard werken en heel veel energie leveren.’

Bob de Voogd aan de bal, Hidde Turkstra van Rotterdam wacht hem op. Foto: Orange Pictures/Jeroen Meuwsen

De Voogd is de laatste maanden in bloedvorm. Hij scoort de ene na de andere wereldgoal. Ondanks dat zijn team met twee nederlagen en een gelijkspel de competitie slecht aan de competitie begon, bleef De Voogd scoren. Tegen Rotterdam maakte hij alweer zijn zesde van het seizoen. De bescheiden speler die altijd zo hard werkt voor het team speelde niet de beste Olympische Spelen of HWL in Londen. Maar sinds een paar maanden voelt hij het vertrouwen bij Oranje en floreert hij bij het Nederlands elftal en de club. Hij maakte de afgelopen maanden de ene na de andere wereldgoal. ‘Ik maak nu de goals die ik wilde maken, toen ik nog een kind was. In de oefenwedstrijd tegen India voor het EK, een chip over de keeper. In Barcelona een doelpunt na een rush van eigen helft’, vertelt hij.

Op het EK soleerde hij tegen Spanje over de achterlijn en pushte hij razend knap binnen vanuit een onmogelijke hoek. Tegen hdm schoot hij een backhand snoeihard in het dak. Tegen SCHC kreeg hij de bal – al liggend met zijn backhand – met een boogje over de keeper. ‘Ik weet niet waarom het allemaal zo goed gaat. Ik ben juist een speler die altijd veel voor het team wil doen. Ook bij Oranje. Maar dat sloeg soms door. Zo was ik vorig jaar zo gefocust op het druk zetten en me helemaal de pleuris te rennen, dat ik niet echt los kwam. Dan vergeet ik mezelf. Maar we gunnen elkaar meer bij het Nederlands elftal. Dat helpt mij nu ook. Honderd procent. Ik hockey nu intuïtief en denk minder na.’

‘Vier, vijf momenten belangrijk zijn’

De Voogd speelde 106 interlands en miste er ook zo’n honderd, omdat hij niet geselecteerd werd. In deze vorm en met zijn ervaring is hij levensgevaarlijk. Daar kan Rotterdam over meepraten. ‘Ik kan in vier, vijf momenten belangrijk zijn en iets toevoegen. Ik ben niet zo iemand die constant goed in de wedstrijd moet zitten om iets bij te dragen.’ Dat bleek. In de titanenstrijd vanmiddag was Bob de Voogd met een goal en een assist de belangrijkste speler.

Oranje-Rood – Rotterdam 2-1 (1-0)
’24 Bob de Voogd 1-0 (sc)
’57 Oliver Polkamp 1-1
’70 Jelle Galema 2-1