Iers WK-zilver maakte professionelere beoefening sport mogelijk

Duizenden mensen kwamen af op de huldiging in Dublin. De kijkcijfers van de wedstrijden die op televisie werden uitgezonden stegen naar recordhoogten. De traditionele sporten als Gaelic football en rugby werden verdrongen van de voorpagina’s van de kranten. Het waren ongekende taferelen voor de hockeysport in Ierland na het verrassende zilver van de damesploeg op het WK van 2018. Maar, wat heeft die Ierse sprookjeszomer eigenlijk opgeleverd?

Veel, als we naar het verhaal van Stephen Findlater luisteren. Al jaren volgt hij als sportjournalist het Ierse hockey en de verrichtingen van de nationale teams op de voet en is hij sinds kort ook werkzaam voor de Ierse bond.

Financiële steun

Specifiek kijkend naar het damesteam, dat zaterdag het EK begint met een duel tegen de Oranje Dames, heeft de zilveren medaille de ploeg meer financiële armslag gegeven. Kort daarvoor legden ze zelf geld op tafel om te kunnen spelen in de nationale ploeg. Met dat bedrag konden ze reizen en op trainingskamp.

Meteen na hun terugkeer uit Londen maakte de minister van Sport, Shane Ross, op het vliegveld bekend een bedrag van anderhalf miljoen euro te investeren in de sport. De speelsters schrokken zichtbaar na het horen van het bedrag, een aantal barstte zelfs in huilen uit. Na jaren sappelen eindelijk een serieuze investering in hun sport.

Blijdschap bij Ierland na het bereiken van de WK-finale van 2018 in Londen. Foto: Koen Suyk

‘Later maakte de overheid bekend dat dit bedrag voor de topsport in het algemeen was en niet alleen voor het hockey’, verduidelijkt Findlater. De sport kreeg dan niet het gehele bedrag, maar toch een substantieel deel, een fikse financiële ondersteuning in het traject op weg naar de Olympische Spelen van Tokio.

Sponsor

Niet alleen de overheid investeerde in de sport. Het zilveren succes oefende ook een aantrekkingskracht uit op sponsors. Zo sloot zich een tweede geldschieter aan bij het damesteam. Naast shirtsponsor Softco werd dat Park Developments, een van Ierlands toonaangevende vastgoedbedrijven. Zij bieden internationals, die naast het hockey een baan hebben, steun zodat speelsters zonder financiële gevolgen verlof kunnen nemen om te trainen en te spelen met de nationale ploeg.

‘Deze steun was cruciaal’, legt Findlater uit. ‘Er ontstond een semi-professionele omgeving, terwijl hockey daarvoor meer een hobby was. Het zorgde ervoor dat de speelsters meer konden trainen. Er kwamen meer contactmomenten zoals de bondscoach dat noemt, want ze trainen twee, drie dagen in de week met elkaar.’

Iers Papendal

Dat trainen doet het nationale team op de National Sports Campus in Abbottstown, het Ierse equivalent van Papendal. De dames hebben op het complex de beschikking over een eigen hockeyveld. Met deze vaste thuisbasis kwam een einde van jaren gereis tussen beschikbare velden in het land.

De Ierse ploeg voor aanvang van hun wedstrijden op het EK 2019 in Antwerpen. Foto: Willem Vernes

Het plotselinge succes bij het WK zorgde ook voor een boost in media-aandacht voor de Ierse dames. Na de ‘hype’ van de zomer van 2018 bleven de speelsters, het team en de sport zichtbaar in kranten en op televisie. Findlater meent dat in vergelijking met een aantal jaar geleden de aandacht voor de sport met drie- tot vierhonderd procent is toegenomen.

‘Toen ik tijdens de Spelen van 2016 verslag deed van de hockeyheren stond de belangstelling niet in verhouding tot wat die nu is. De afgelopen zes weken hebben we een stuk of vijf persmomenten gehad en die leidden allemaal tot grote artikelen in de kranten. Niet alleen in de broadsheets, maar ook in de tabloids. Normaal gesproken schrijven zij veelal over boksen, rugby en Gaelic football, maar nu besteden ze ook aandacht aan hockey.’

Live-uitzendingen op tv

Niet alleen in kranten, maar ook op televisie wordt plaats ingeruimd voor hockey. Zo zendt RTE, de Ierse NOS, de drie EK-poulewedstrijden van de Ierse dames live uit. ‘Ze hebben eerder dit jaar zelfs een van de vriendschappelijke wedstrijden tegen Groot-Brittannië live uitgezonden. Op BBC Noord-Ierland keken 200.000 mensen naar streams van de wedstrijden tegen de Britten. Dat is nog nooit gebeurd.’

Findlater: ‘De laatste keer dat hockey live op tv was, was in 2016 tijdens de Spelen in Rio en daarvoor moeten we denk ik terug naar de jaren negentig van de vorige eeuw, toen Ierland in 1994 het WK en een jaar later het EK organiseerde. Volgens mij werden er toen in de avonduren alleen hoogtepunten getoond. De wedstrijden waren niet live op tv.’

Anna O’Flanagan voor de Green Army in actie tijdens het EK 2019 in Antwerpen. Foto: Willem Vernes

Toenemende interesse

Door de toegenomen media-aandacht is de interesse en de aantrekkingskracht van de sport bij de Ieren enorm vergroot. Op de duels van de Ierse dames tegen Canada voor de olympische kwalificatie kwam in 2019 een recordaantal mensen af. Twee dagen op rij was het stadion met een capaciteit van 6500 toeschouwers stijf uitverkocht.

‘De clubs merken de belangstelling ook. We hebben de gekke situatie dat er meer inschrijvingen zijn dan er plaats is. Sommige clubs hebben maar een veld. Daar wordt door de politiek aan gewerkt, maar dat is een traag proces.’

‘Aan de ene kant is de toegenomen interesse in de sport fantastisch, maar aan de andere kant moeten we ook niet het momentum verliezen dat mensen straks voor een andere sport kiezen omdat ze niet kunnen hockeyen’, zegt Findlater.

Blijdschap bij de Ierse ploeg na de kwalificatie voor de Olympische Spelen van Tokio ten koste van Canada. Foto: FIH

Prestaties

Wat het zilver van Londen en de plaatsing voor de Spelen van Tokio vooral heeft bewezen, is dat alles uiteindelijk valt of staat met de prestaties op het veld. Met het EK en straks de Spelen kunnen de Ierse dames bewijzen dat het WK-zilver geen toevalstreffer was.

‘Ayeisha McFerran (keeper Kampong, red.) gelooft dat de ploeg elke wedstrijd kan winnen’, zegt Findlater. ‘Het team straalt zelfvertrouwen uit. De dames willen een erfenis achterlaten, zodat de volgende generatie speelsters niet te maken krijgt met de worstelingen waarmee zij voor 2018 te kampen hadden.’


Wat vind jij? Praat mee...