‘All in’ voor Amerikaanse hockeydroom: ‘Ik laat alles achter’

Hockeyen in Amerika. Steeds meer Nederlandse tieners kiezen voor een avontuur in de Verenigde Staten. Maar hoe werkt het, wat kost het en wat komt er allemaal bij kijken? Dionne van Aalsum (zeventien jaar, Hurley O18-1) legt het je uit. 

Ze stapte ’s ochtends om zeven uur de auto in. Vertrok vanuit Castricum naar Eindhoven. Want daar was het te doen. Daar moest ze zich in de kijker spelen. Voor het oog van zo’n twintig Amerikaanse coaches van verschillende universiteiten. Een grote selectiedag, vol met leeftijdsgenoten die dezelfde droom hebben: hockeyen en studeren in Amerika. Een ochtend vol hockey, clinics en partijen. Een middag gevuld met informatie en gesprekken met misschien wel toekomstige coaches. 

Haar droom begon een maand of vijftien geleden. Nog nooit had Van Aalsum aan hockeyen in het buitenland gedacht. De hockeygek begon als klein meisje bij Castricum, waar ze al gauw met het team van haar drie jaar oudere zus meespeelde. Ze wilde graag op niveau hockeyen, maar het liefst met haar leeftijdsgenoten. Dus verkaste ze naar Hurley. Ze sloot aan in de B-jeugd en mocht vorig seizoen al eens ruiken aan de Hoofdklasse. 

Ze wilde het avontuur aangaan 

Haar debuut. Een eerste droom die uitkwam. Maar een kleine anderhalf jaar geleden ontstond een nieuwe droom. Hockeyen en studeren in Amerika. En dat begon allemaal met een berichtje. ‘Ik opende op een dag mijn telefoon en zag een DM van Slamstox op Instagram. Ze hadden mijn profiel bekeken en dachten dat ik het wel tof zou vinden om zo’n avontuur aan te gaan. Ik had er nog nooit over nagedacht, maar het berichtje zette me aan het denken. Toen ik het vervolgens met mijn ouders overlegde, wist ik het zeker. Dit is iets voor mij.’

Dionne van Aalsum.

Slamstox is een van de bedrijven in Nederland die sporters helpt om in Amerika te spelen en studeren. Oprichter Pedro Mol ziet het aantal hockeymeiden groeien. ‘Hockey is een van onze grootste sporten. Het wordt steeds bekender en populairder. In Nederland is hockey soms lastig te combineren met je studie, maar in Amerika gaat dat op de universiteiten makkelijker samen’, zegt hij.

De selectiedag (ze noemen het zelf showcase) op Oranje-Rood was een belangrijk moment. Want met al die Amerikaanse coaches, is dat hét moment om je in de kijker te spelen. Terwijl er op twee velden gekleurde hesjes met nummer tegen elkaar duelleren, staat op de Eindhovense tribune een twintigtal buitenlandse trainers te kijken. Stuk voor stuk met een papiertje en pen in de hand. 

‘Op deze selectiedag lopen zo’n zestig meiden rond, die allemaal naar Amerika willen’, gaat Mol verder. ‘En dat komt goed uit. Nederland staat bekend als goed hockeyland, dat vinden de universiteiten heel interessant. Een Nederlander die wil honkballen of basketballen in de Verenigde Staten, heeft het een stuk lastiger.’

Wat kost het? 

‘Het grootste gedeelte van de groep die hier rondloopt, gaat ook’, vult Mol aan. ‘Maar je moet wel je school halen en goed genoeg zijn. Met het hele proces begeleiden wij ze. Sommige tieners mikken op de zomer van 2023, maar er lopen ook meiden rond die pas in 2024 of 2025 willen gaan. Dat hangt ook af van de studiebeurs die je krijgt. Bij sommigen wordt praktisch alles betaald. Krijg je tachtig procent en de universiteit kost bijvoorbeeld 50.000 dollar, dan moet je twintig procent van dat bedrag zelf betalen.’

Van Aalsum hoopt natuurlijk op het mooiste scenario, een ‘full scholarship’. Daarom maakt het haar niet uit of ze komende, of de daarop volgende zomer vertrekt. ‘De school en het team vind ik het belangrijkst. Niet of ik in 2023 of 2024 ga. Het leek de afgelopen tijd zo onwerkelijk. Maar het komt telkens dichterbij. Ik ga alles achterlaten. Aan een nieuwe start beginnen. Het hele proces van de afgelopen tijd heeft me echt stukken volwassener gemaakt. Ik kan niet wachten tot het zover is.’

Dionne van Aalsum.

Drie universiteiten

De tiener heeft al een tijdje contact met drie universiteiten. Zij hebben zich gemeld bij Slamstox op basis van haar opgebouwde profiel. ‘Daar zien ze wie ik ben, wat mijn cijfers zijn en hoe ik hockey. Ik heb de afgelopen tijd gewerkt aan mijn profiel. Bijvoorbeeld met het verzamelen van beelden.’ De drie universiteiten hopen stuk voor stuk op haar komst. Dus zeker van een trip naar Amerika is ze sowieso. Ze kan vooral niet wachten om zoveel met hockey bezig te zijn. ‘Het hockey staat daar voorop. Dat is wat ik wil. Ik haal er zoveel energie uit. Hockey staat voor mij echt op nummer één.’

Van Aalsum wil vier jaar in Amerika blijven. Dat raadt Mol ook aan: ‘De meeste coaches willen iemand in hun team voor langere tijd. De studenten die voor een jaar gaan, willen vaak langer blijven. Ze zijn ook nog zo jong, ze kunnen vooraf ook niet helemaal bepalen wat ze willen. En als je na al die tijd weer terug in Nederland komt, hebben we ook een project om ze op te vangen en bijvoorbeeld aan een baan te helpen. Er is veel vraag naar topsporters met een goed netwerk en een goede beheersing van de Engelse taal.’

Met die taal komt het wel goed, te meer omdat Van Aalsum als kleuter al twee jaar in Amerika woonde. Maar haar familie gaat ze absoluut missen. ‘Dat wordt het lastigst. Maar zij willen dat ik dit doe. Ze gunnen mij het avontuur. Dan kan ik maar één ding doen: ik wil ze trots maken.’