Marijn Veen (20) viel afgelopen winter door een blessure af voor het WK U21 in Chili. Een runners knee. Op het EK U21 in Valencia is ze nu terug, en meteen als aanvoerder. Dat was ze, op haar jonge leeftijd, ook al voor Kampong in de zaal. Aanvoerder zijn ligt haar wel, stelt ze. ‘Ik heb geleerd dat ik het niet moet forceren. Als ik gewoon mezelf ben gaat het me gemakkelijk af.’
In aanloop naar het WK U21 in Chili afgelopen winter trainde Veen wel mee met de Jong Oranje Dames. ‘Maar dat was steeds maar op halve kracht. Dat was eigenlijk het moeilijkste: steeds op en af. Uiteindelijk was rust het enige waar het écht van over ging.’
Revalideren in je eentje
‘Revalideren doe je in je eentje, terwijl ik echt een teamplayer ben. Dat vond ik lastig, maar ik heb er wel van geleerd. Vroeger dacht ik als ik een pijntje had: dat gaat vanzelf wel weg. Nu stap ik eerder naar de fysio. Ik ben er wel volwassener door geworden.’
‘Maar dat is allemaal voorbij’, stelt ze resoluut. Inmiddels staat ze er weer en nam ze gisteren de Jong Oranje Dames bij de hand. Zelf scoorde ze de tweede van de wedstrijd, die van groot belang bleek omdat België in de slotminuut de Nederlandse goal nog vond.
Aanvoerder
In aanloop naar het EK ging Veen, die deze zomer Kampong voor Amsterdam verruilde, naar eigen zeggen het aanvoerderschap te veel forceren. ‘Daar raakte ik van in de stress en dat zag je ook aan mijn spel. Ik weet nu dat ik gewoon mezelf moet zijn. Dan gaat het me eigenlijk gemakkelijk af.’ Net als bij de Oranje Dames heeft Jong Oranje een leiderschapsgroep, waar naast Veen ook nog Hester van der Veld en Ginella Zerbo in zitten.
Had Veen misschien niet stiekem gehoopt dat ze al eerder bij het grote Oranje was aangehaakt? ‘Dat ging door die blessure sowieso niet’, zegt ze realistisch. ‘Ik geniet er nu van om in het oranje tenue te spelen. En ik vind het ook wel eens leuk om één van de ouderen te zijn.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.