Raoul Ehren over de blessures: ‘Op tijd op de rem getrapt’

Negen maanden voor de Olympische Spelen van Tokio hebben de Oranje Dames een relatief rustig programma, voordat in januari het geweld van de Pro League weer losbarst. Het zorgt ervoor dat meerdere internationals hun rust pakken, nu het kan. Den Bosch mist twee speelsters: Margot van Geffen en Ireen van den Assem.

In het clubhuis van Den Bosch kruist Raoul Ehren zondagmiddag zijn wijs- en zijn middelvinger. ‘Fingers crossed’, zegt hij, wanneer hij vooruit kijkt naar de slopende tweede competitiehelft die straks weer voor de deur staat. Het is voor hem als clubcoach te hopen dat er niet nog meer speelsters geblesseerd raken.

‘Je wordt er niet vrolijk van, als je naar het speelschema kijkt. Iedereen kan wel roepen dat het volgend jaar hosanna is omdat Nederland in de Pro League één trip minder heeft, naar Nieuw-Zeeland en Australië. Maar er staan nog steeds zestien wedstrijden op het programma. Dan spelen wij ook nog acht competitiewedstrijden, drie EHL-wedstrijden en hopelijk het toetje met de play-offs. Dat is veel. En dán moet Oranje nog aan de olympische voorbereiding gaan beginnen.’

Margot van Geffen kijkt de topper Den Bosch-SCHC (2-2) vanaf de kant aan. Foto: Bart Scheulderman

Geen risico in verband met de Spelen

Drie internationals ontbraken zondagmiddag in de topwedstrijd Den Bosch-SCHC (2-2). Caia van Maasakker kampt met een oude liesblessure die nu weer opspeelt. Ireen van den Assem heeft last van haar kuit, dezelfde blessure als tijdens het EK. En Margot van Geffen staat al sinds een paar weken aan de kant, vanwege aanhoudende klachten aan een pees bij haar zitbeen.

Ze willen allemaal geen risico nemen, met het oog op de Olympische Spelen, de heilige graal voor topsporters. Ehren: ‘Internationals hebben weinig rustmomenten. Als ze kleine klachten hebben, hebben ze eigenlijk nooit tijd om twee, drie weken rust te nemen. Op een gegeven moment is het klaar. Dan móét je wel rust pakken. Anders gaat het mis. Ik denk dat wij met Margot en Ireen op tijd op de rem hebben getrapt. Voor ons is het nu even vervelend. Uiteindelijk hopen we Margot en Ireen scherper, fitter en beter terug te krijgen. Margot hopelijk nog voor de winterstop, Ireen erna.’

Ook Caia van Maasakker liet Den Bosch-SCHC aan zich voorbij gaan. Foto: Bart Scheulderman

Ik kan nu wel gaan roepen dat ik het allemaal heel vervelend vind, al die blessures. Maar het is niet anders. Raoul Ehren

Vorig seizoen speelde het Nederlands elftal de Pro League met een groep van 32 speelsters. Dit jaar bestaat de mogelijkheid dat Oranje het met een kleiner aantal gaat doen. Extra belasting ligt op de loer. Slecht nieuws voor clubcoaches dus. De blessures van Van Geffen en Van den Assem zijn bijvoorbeeld ook niet bij Den Bosch ontstaan. Maar Ehren benadrukt dat hij de technische staf van het Nederlands team niets kwalijk neemt.

‘Je moet als Nederlands team vaker met een vaste groep gaan spelen, wil je naar een hoger niveau groeien. Dat begrijpen wij natuurlijk. We hebben gelukkig goed contact met het Nederlands team. Ze monitoren alles, zodat wij precies weten hoeveel meter die meiden tijdens trainingen en wedstrijden hebben gelopen. Dat gaat allemaal goed, daar kan ik niets van zeggen. Ik kan nu wel gaan roepen dat ik het allemaal heel vervelend vind, al die blessures. Maar het is niet anders.’

Ehren probeert het maar positief in te zien. ‘Omdat wij Margot en Ireen moeten missen, krijgen andere meiden de mogelijkheid zich te ontwikkelen. Danique van der Veerdonk kunnen we nu langer laten spelen, net als Teuntje de Wit en Rosa Fernig. Daar profiteren we alleen maar van, als Margot en Ireen straks weer terug zijn.’