Verslagenheid groot bij Argentinië na kwijtraken olympische titel

Met tranen in hun ogen omhelsden bondscoach Carlos Retegui en aanvoerder Pedro Ibarra elkaar secondenlang, zoals alleen Argentijnen dat kunnen. Het verdriet was groot bij Los Leones na de uitschakeling op de Olympische Spelen in de kwartfinale tegen Duitsland (3-1).

Juan Manuel Vivaldi, keeper van het Argentijns elftal, is 42 jaar. Martin Lopez is 36. Matias Rey is ook 36. Captain Pedro Ibarra is 35. Aanvaller Lucas Vila 34. En Agustin Mazzilli 32. De gemiddelde leeftijd van Argentinië was op deze Olympische Spelen 30 jaar, vier jaar ouder dan tegenstander Duitsland.

Vijf jaar geleden in Rio de Janeiro veroverde de toen ook al relatief oude ploeg uit Zuid-Amerika de olympische titel na heroïsche overwinningen in de knock-outfase op Spanje (2-1), Duitsland (5-2) en België (4-2). In Tokio liep het team op zijn laatste benen en was de kwartfinale het eindstation. ‘Na de wedstrijd waren we allemaal erg geëmotioneerd, omdat veel spelers de leeftijd hebben bereikt dat ze waarschijnlijk gaan stoppen. Samen vormden we de beste generatie uit de geschiedenis van het Argentijnse hockey. We hebben een glorieus tijdperk afgesloten. Daar zijn we met z’n allen heel verdrietig om’, zei aanvaller Lucas Vila, die vijf jaar geleden in de halve finale tegen Duitsland scoorde.

Nog één keer vormen de Argentijnen een kring, voordat ze terneergeslagen richting de kleedkamer afdruipen. Foto: Koen Suyk

Strafcorners niet verzilverd

Sleutelmoment van de kwartfinale  in Tokio was de goal uit een strafcornervariant van Timm Herzbruch na veertig minuten hockeyen, waarmee hij Duitsland op een 2-0 voorsprong zette. Vijf begeleiders en drie wisselspelers van Duitsland die op de tribune zaten, schreeuwden van blijdschap hun longen uit hun lijf. Voor het eerst deze Olympische Spelen leek het alsof er publiek op de tribune zat, zoveel kabaal maakte het gezelschap uit Duitsland. Het was een kippenvelmoment.

Twee minuten voor tijd kreeg Argentinië bij een achterstand van 3-1 drie strafcorners achter elkaar, maar die werden alle drie niet verzilverd. Onvermijdelijk gingen de gedachten vanaf de tribune terug naar Rio de Janeiro, toen strafcornerfenomeen Gonzalo Peillat de Argentijnen naar de olympische titel leidde met vijf sleeppushes in de knock-outfase, waarvan drie in de halve finale tegen Duitsland. In Tokio ontbreekt hij in de selectie van de olympisch kampioen van 2016.

‘In Rio de Janeiro waren we als team beter op elkaar ingespeeld omdat we sinds het WK van 2014 al twee jaar lang met elkaar speelden. Doordat we de laatste tijd veel veranderingen hebben ondergaan, hebben we onvoldoende tijd gehad om net zo sterk als in Rio de Janeiro te worden. We hebben het geprobeerd, maar het is niet gelukt. Dat we te oud zijn, daar geloof ik niet in. Alle spelers verdienden het om hier te staan’, zegt de 34-jarige Vila, die er rekening mee houdt dat ook hij afscheid neemt als international. ‘Maar ik wil geen overhaaste beslissing nemen.’

De 42-jarige keeper Juan Vivaldi, voor de vijfde keer op een Olympische Spelen, wordt omhelst door aanvoerder Pedro Ibarra na de uitschakeling in de kwartfinale tegen Duitsland. Foto: Koen Suyk

Bondscoach Retegui vond het moeilijk om vrijwel al zijn spelers in huilen te zien uitbarsten. ‘We hadden de controle over de wedstrijd, maar Duitsland scoorde op de belangrijke momenten. Wel ben ik trots op hoe we hebben gehockeyd. We speelden als een olympisch kampioen.’

Duitsland-Argentinië 3-1 (1-0)
’19 Lukas Windfeder 1-0 (sc)
’40 Timm Herzbruch 2-0 (sc)
‘48 Lukas Windfeder 3-0 (sc)
’52 Maico Casella 3-1 (sc)


3 Reacties

  1. luchtisblauwgrasisgroen

    Als ze Peillat mee hadden genomen hadden ze nu wellicht wel in de halve finale gestaan. Al met al moeten ze vooral trots zijn dat ze op de vorige OS tegen alle verwachtingen in goud hebben gewonnen.

    1. Linksbuiten

      Helemaal eens. Maar de Argentijnse hockeybond en Retegui hebben onmin met Peillat (en de Habif zusjes vanzelfsprekend). Niemand schijnt daar over z'n eigen schaduw heen te kunnen stappen. Tja. Temperament hè? Maar wel zonde.

    2. Eelco Houwink

      Waarbij dan altijd de vraag rijst waar je meer aan hebt: een retegoede verdediger die er 1-op-1 ballen per wedstrijd insleept of een bezetene die langs de kant loopt te draven en te gesticuleren “in het team belang” als zijnde de vleesgeworden Argentijnse hockey God


Wat vind jij? Praat mee...