De groepsfase van het WK zaalhockey in Pretoria zit erop. Zoals verwacht plaatsten de Oranje Dames zich met vijf zeges als groepswinnaar voor de kwartfinales, waarin Canada morgenavond om 21.00 uur de tegenstander is. Nederland scoort er in Zuid-Afrika flink op los, maar imponeert ook in verdedigend opzicht. ‘Ik zou niet graag tegen ons willen spelen’, zegt routinier Lieke van Wijk, samen met Donja Zwinkels de aanvoerder van Oranje.
We maakten eerder deze week al gretig melding van de scoringsdrift van Oranje, waarbij met name de productie van Zwinkels in het oog springt. Maar de kracht van Oranje zit ‘m niet alleen in de productiviteit. Ook de manier waarop de ploeg tegenstanders een cirkelverbod oplegt, oogst veel bewondering.
In tweehonderd minuten zaalhockeyen lukte het Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Australië, Oostenrijk en de Verenigde Staten samen maar 38 keer de cirkel van keeper Alexandra Heerbaart binnen te dringen. Daarbij werden in totaal slechts 23 schoten gelost, die resulteerden in vier tegengoals, het minst van alle teams. Van de tien strafcorners tegen maakten Heerbaart, de uitlopers en de lijnstops er acht onschadelijk. Het zijn cijfers die tegenstanders tot wanhoop drijven.
Progressie gemaakt sinds EK
‘We hebben sinds het EK in december weer zoveel stappen gezet als team’, licht Van Wijk vanuit haar hotelkamer toe na een teamlunch in een grote shopping mall in Pretoria. ‘We kunnen met zijn allen op verschillende manieren pressen en het lukt ons ook om tijdens een wedstrijd te switchen van press. Dat maakt onze verdediging heel divers en compleet. Hoe we de lijnen dichtzetten, hoe we de grip terugpakken in een wedstrijd… het is mooi om te zien dat dat allemaal lukt. En dan hebben we met Alexandra [Heerbaart] en Kiki [Gunneman] ook nog eens twee geweldige keepers die het verschil maken. Ik zeg wel eens voor de grap dat ik zelf niet graag tegen ons zou willen spelen.’
Oranje-keeper Alexandra Heerbaart geeft een signaal af aan de Australische Madeleine Murphy: hier is niets te halen. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek.
De Oranje Dames kregen in hun vijf wedstrijden tijdens de groepsfase telkens te maken met een ander tactisch plan van de tegenstander. Daar waar de een Oranje met een lage vijf van het eigen doel probeerde te houden, koos de ander juist voor meer druk op de Oranje-opbouw.
Van Wijk: ‘Vandaag hadden we met de Verenigde Staten [3-2 zege] een ploeg met lef tegenover ons, met ook nog eens een paar heel behendige speelsters, zoals die veertienjarige Reese D’Ariano. Ze speelden onbevangen en met veel durf. Tegen Zuid-Afrika [3-1 zege] was het weer compleet anders: die stonden heel compact op eigen helft om snel te kunnen toeslaan in de omschakeling. Het geeft ons veel vertrouwen dat we met al deze tactieken kunnen omgaan. We hebben er alle wapens voor. Daar hebben we de afgelopen weken heel hard aan gewerkt.’
Niet bezig met eigen stats
Van Wijk is in Pretoria bezig aan haar zesde titeltoernooi met de Oranje Dames Zaal. Zoals we de afgelopen toernooien van haar gewend zijn levert ze ook dit WK vanaf de linksachterpositie weer een flinke bijdrage in de doelpuntenproductie van Oranje. Niet alleen met powerpassing richting de spitsen, maar uiteraard ook wanneer er strafcorners genomen moeten worden.
Tegen de Verenigde Staten was het vandaag twee keer raak voor Van Wijk: ze maakte de 2-1 en vlak voor tijd de beslissende 3-2. Haar derde en vierde treffer van dit toernooi. Dat hadden er al veel meer kunnen zijn, maar de Amerikaanse keeper Elizabeth Tamburro bleek een heuse sta-in-de-weg. Zoals eerder de Zuid-Afrikaanse sluitpost Cheree Greyvenstein de ene na de andere corner van Van Wijk pakte.
‘Ach, ik leg geen focus op mijn eigen statistieken uit corners’, zegt Van Wijk. ‘Ik was vandaag vooral blij dat we die wedstrijd alsnog wonnen. Natuurlijk is het ruk als je zes keer op rij aanlegt en niet scoort, maar daar blijf ik niet mee rondlopen. Mabel [Brands], Noor [de Baat] en Tessa [Clasener] hebben ook een goeie corner. Het voelt niet alsof alle druk per se bij mij ligt.’
Lieke van Wijk, in zes toernooien met Oranje al goed voor 31 doelpunten in 34 duels. Foto: WorldSportPics/Christiaan Kotze.
Wat wel aan Van Wijk knaagde waren de twee missers vanaf de strafbalstip. Zowel in de openingswedstrijd tegen Nieuw-Zeeland (10-0) als in het vierde duel met Oostenrijk (5-1) resulteerde de vrije push vanaf zeven meter níet in een treffer. Een zeldzaamheid voor de doorgaans zo steady Van Wijk. ‘Ik baalde vooral van die strafbal tegen Nieuw-Zeeland. Dat was een heel laf balletje, dat had ik anders moeten doen. Die tweede was oké, daar zat veel overtuiging in maar was te scherp. Hij kwam via de lat terug.’
Blik op Canada
Terwijl we met Van Wijk over het WK praten, wordt intussen bekend dat Canada de tegenstander van Oranje wordt in de kwartfinale van morgenavond (21.00 uur Nederlandse tijd). Opnieuw een onbekende tegenstander voor Oranje, dat vlak vóór dit WK nog wel twee keer tien minuten oefende tegen de Canadezen en dat mini-oefenduel met 2-1 won.
‘Ik vond Canada geen slechte ploeg hoor’, reageert Van Wijk behoedzaam. In tegenstelling tot enkele eerdere wedstrijden dit toernooi verwacht ze zeker geen walk-over. ‘Het is niet zomaar gewonnen. Kijk maar naar onze wedstrijden tegen Zuid-Afrika en de Verenigde Staten. We moeten stap voor stap naar ons hoofddoel blijven toewerken. Eerst Canada verslaan en pas dan weer verder kijken.’
Lieke van Wijk in een innig onderonsje met fysiotherapeut Johannes Veen, met wie ze een hechte band heeft. Foto: WorldSportPics/Christiaan Kotze.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.