Terugblik EK Zaal: ‘De finale duurde zeventien seconden te lang’

Vandaag precies een jaar geleden verloren de Oranje Dames Zaal de finale van het EK in Minsk. Gastland Wit-Rusland, gecoacht door Herman Kruis, was Nederland na een krankzinnige shootout-serie de baas: 4-3. Samen met keeper Alexandra Heerbaart blikken we terug op het toernooi. ‘We waren in de finale niet op ons best.’

Heerbaart was in de aanloop naar het EK zeer uitgesproken over de missie van Oranje. Daar waar debuterend bondscoach Kristiaan Timman de kaarten nog enigszins tegen de borst hield, toonde de 26-jarige keeper zich strijdlustiger. ‘Die beker moet terug naar Nederland‘, sprak ze duidelijke taal. Na twee verloren finales op rij – het EK en het WK van 2018 – werd het tijd om een groot toernooi weer als nummer één af te sluiten.

Op zondag 26 januari 2020 vloeiden de tranen rijkelijk in het Sports Palace van Minsk, maar opnieuw waren het geen tranen van geluk. Een gespannen Oranje kon zich in de finale maar niet losmaken van Wit-Rusland. Een magere 1-0 voorsprong leek lange tijd genoeg voor de winst, totdat het gastland via een treffer van Maryna Nikitsina – zeventien seconden voor tijd – shoot-outs afdwong. Daarin produceerden Mila Muyselaar (twee) en Lieke van Wijk (één) pijnlijke en fatale missers voor Oranje.

Teleurstelling bij Alexandra Heerbaart na de derde verloren zaalfinale op rij met de Oranje Dames. Foto: Willem Vernes.

Feestende Wit-Russen

‘Er zijn leukere dingen om aan terug te denken’, zegt Heerbaart, die in Minsk haar zesde eindtoernooi speelde met de nationale zaalselectie. ‘De dagen en weken na de verloren finale zag je steeds filmpjes met feestende Wit-Russen voorbij komen. Dat steekt natuurlijk. Ik heb de beelden van de finale teruggekeken. Eigenlijk was er tot die gelijkmaker weinig mis met ons spel. Je kunt zeggen dat het toernooi zeventien seconden te lang duurde voor ons. En weet je wat helemaal zuur was? De klok van de livestream op het scherm in de hal stond al op nul stond toen zij scoorden…’

Belarus score the equaliser with only a few seconds left before the final whistle #EHIC2020 pic.twitter.com/0tsV6JppQB

— EuroHockey (@eurohockeyorg) January 26, 2020

Ondanks het missen van de EK-titel overheerst bij Heerbaart en veel van haar ploeggenoten toch de trots. De pijnlijke slotseconden van de bloedstollende finale en de dramatische shoot-outs wegen dus minder zwaar dan al het positieve wat de voorafgaande duels brachten.

Heerbaart: ‘Het zaalseizoen is een zeer intensieve periode. Met een kleine groep speelsters werk je in no time toe naar een groot toernooi. Je moet in die korte periode patronen inslijpen, teamafspraken naleven, pressvormen oefenen en jezelf verschillende systemen eigen maken. Begin december komen we als groep bij elkaar en nauwelijks anderhalve maand later staan we in de finale van het EK. Met een verjongde en vernieuwde selectie ten opzichte van twee jaar daarvoor. Dat vind ik knap.’

Oranje niet in topvorm

Heerbaart erkent dat Oranje – zeker in de finale – niet op haar best was. Nederland had de pech dat aanvoerder Mila Muyselaar, de meest ervaren speelster in de selectie, ver verwijderd bleef van haar beste vorm. Muyselaar was maar net op tijd hersteld van een hardnekkige voetblessure en was zichtbaar aan het worstelen met zichzelf. Dat Mascha Sterk vlak voor de halve finale moest afhaken vanwege hoge koorts was een tweede domper. Ze was er in de finale bij, maar de vraag blijft of zij fit genoeg was om dat duel te spelen.

Het doek valt voor Oranje na de beslissende shoot-out van de Wit-Russische Yuliya Kurhanskaya. Foto: Willem Vernes.

‘Ik heb Mila beter zien spelen, maar het was zeker niet slecht. Ze was gewoon goed genoeg. En wat Mascha betreft: het heeft in een zaalteam altijd impact wanneer een speelster geblesseerd raakt of ziek wordt. Je bent met een kleine groep zo intensief met elkaar betrokken, dat zoiets iedereen raakt. Dus nee, we waren niet op ons best in de finale. Maar het was desondanks bijna genoeg voor de winst.’

Mooie dubbel in 2022

De Oranje-ploeg van bondscoach Timman en zijn gedreven assistent Steven van Tijn zou in april van het vorig jaar eigenlijk bij elkaar komen voor een reünie, maar die is er door de coronacrisis nooit gekomen. Inmiddels zijn alle speelsters alweer druk bezig met de voorbereiding op de hervatting van de Hoofdklasse van komende zondag. Van zaalhockey is deze winter helemaal niets terecht gekomen voor de internationals. Er rest de speelsters uit de groep van Timman niets anders dan het hockeyjaar 2022 af te wachten.

Heerbaart: ‘Volgend jaar staat er een mooie dubbel op het programma. Dan wordt in korte tijd het EK Zaal en het WK Zaal afgewerkt. In 2014, 2015 en 2016 pakten we drie keer goud: twee keer op het EK en één keer op het WK. De afgelopen drie toernooien was het drie keer zilver. Dan is het wel weer tijd voor een gouden reeks zou je zeggen, haha.’