Teleurgestelde keeper Koning pakt hoofdrol bij magere zege Oranje

Keeper Josine Koning, onlangs afgevallen voor de olympische selectie van bondscoach Paul van Ass, heeft zaterdagavond een hoofdrol vervuld in het laatste Pro League-duel van de Oranje Dames. De goalie van Den Bosch hield Oranje in een volgepakt Wagener Stadion in de eerste helft op de been met diverse goede reddingen. Het bleef daardoor 0-0 bij de rust, waarna het Nederlands team in de tweede helft als nog orde op zaken kon stelde en met 1-0 won door een treffer van Xan de Waard.

Door de overwinning konden speelsters van Oranje na afloop van de wedstrijd toch nog met een glimlach de trofee voor de winst van de Pro League – die vorige week in de eerste wedstrijd tegen Duitsland al was veiliggesteld – in ontvangst nemen. Uitgelaten was de stemming allerminst. En dat had niet alleen te maken met het feit dat zeker in een olympisch jaar de Pro League weinig waarde heeft.

Het chagrijn had ook te maken met het opnieuw tegenvallende spel van Oranje. Na de teleurstellende beurt van vorige week maandag tegen België, waarin met 1-2 werd verloren. Volgden vrijdagavond drie sterke kwarten tegen België. De 2-1 overwinning was mager, maar bood veel aanknopingspunten voor een succesvol vervolg. Dat kwam er zeker voor de rust niet tegen Duitsland.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door OranjeHockey (@oranjehockey)

Josine Koning

Van Ass stelde voor dat duel opnieuw zijn zestienkoppige selectie op. Dat Pien Dicke de plaats innam van Rosa Fernig was niet opvallend. Dat was het opstellen van Koning in plaats van Anne Veenendaal wel. Koning speelde haar laatste interland op 15 februari in het Indiase Rourkela. De ploeg van Van Ass won destijds met 4-2 van China. Oranje hockeyde daarna geen officiële interlands meer tot Van Ass zijn olympische selectie bekend maakte en Veenendaal uitriep tot zijn nummer 1. In de Pro League-duels die volgende gunde de bondsocach alle speelminuten aan Veenendaal.

Opnieuw een fraaie redding van Koning. Foto: Willem Vernes

Dat gaf Koning ook de tijd om de voor haar zo tegenvallende beslissing te verwerken. Die kwam voor de keepster – die de laatste jaren op grote toernooien altijd de nummer 1 was – keihard aan. De tranen vloeiden rijkelijk. Maar zaterdagavond toonde Koning aan dat ze zich over die teleurstelling heen heeft gezet. Ze keepte vanaf de eerste minuut ijzersterk.

Duitse coach rennend over de snelweg

Het had niet veel gescheeld of de Duitse bondscoach Valentin Altenburg had die eerste minuten van de wedstrijd gemist. Hij belandde samen met zijn staf in een van de lange files rond Amsterdam. ‘Toen hij zich realiseerde dat hij te laat zou komen, hebben we op Google Maps gekeken’, vertelde een van zijn assistenten. ‘We zagen dat we hemelsbreed niet ver van het stadion stonden. Valentin is daarop uitgestapt, de snelweg overgestoken en 1,5 km rennend naar het stadion gelopen. Gelukkig kon hij onderweg ergens worden opgepikt.’

Het resultaat van zijn inspanningen was voor de camera’s van FIH in de voorbeschouwing nog zichtbaar: Altenburg deed daar hevig zwetend zijn verhaal. Bij de start van de wedstrijd stond hij nog lurkend aan een waterfles zijn ploeg aan te moedigen.

Matla tussen drie Duitse speelsters. Foto: Willem Vernes

Vanaf de kant zag Altenburg dat zijn team in het eerst kwart weinig moeite kende met de regerend olympisch en wereldkampioen. Oranje speelde, net als maandag de eerste wedstrijd tegen België, slordig en ongeconcentreerd. Het verschil was levensgroot met het tweede duel vrijdagavond tegen België, waarin Oranje getergd door de nederlaag van maandag in haar spel bij vlagen haar mooie glans terugkreeg. Nederland proefde weer even aan het magische gevoel van onoverwinnelijkheid, zoals spits Frédérique Matla het mooi verwoordde.

Dat gevoel was met name voor de rust ver te zoeken. Na een pover eerste kwart volgde een nog minder tweede kwart. Daarin kreeg Duitsland een groot aantal kansen en corners, die gemakkelijk tot een achterstand voor Oranje had kunnen leiden. Zover liet Koning het niet komen. Zij hield met een aantal katachtige reddingen haar doel schoon en had ook een paar keer geluk dat de Duitsers erg slordig met hun kansen omgingen.

Teleurstelling

Dat Oranje na dertig minuten spelen nog op 0-0 stond, was dus volledige te danken aan Koning en geluksgodin Vrouwe Fortuna. Van Ass kon in de rust voor de camera’s van de FIH zijn teleurstelling niet onder stoelen of banken steken. Hij sprak de hoop uit dat er nog wel een paar treffers zouden vallen.

Dat leek in het derde kwart al te gebeuren, maar Marijn Veen (schot van dichtbij), een paar corners van Matla en ook Freeke Moes (poging op goalie) kregen de bal er niet in. Verdedigend moest Nederland goed opletten, want de Duitsers kwamen er gevaarlijk uit. Doelpunten vielen er niet.

De sfeer was geweldig in het Wagener Stadion waar deze jonge fan al uitkijkt naar de Spelen. Foto: Willem Vernes.

Pas in het vierde kwart werd de ban gebroken. Het was aanvoerder Xan de Waard die eigenhandig haar ploeg bij de hand nam. Met een spijkerharde forehand timmerde ze de 1-0 in het Duitse doel. Op de tribunes gingen de duizenden supporters – die zestig minutenlang voor een geweldige sfeer zorgden – uit hun dak. Eindelijk konden ze doen waarvoor ze waren gekomen: om te juichen.

Het bleef uiteindelijk bij die ene vreugde-uitbarsting. Oranje deed nog wel wat manmoedige pogingen om de voorsprong te vergroten, maar dat lukte niet. De Duitsers haalden zes minuten voor tijd hun keeper naar de kant, maar slaagden er lange tijd niet in het doel van Koning onder vuur te nemen. Terwijl de fans al aftelden vanaf tien seconden, greep Duitsland naar de video. De oosterburen kregen gelijk.

Duitsland vuurde vanaf de kop, maar natuurlijk was daar Josine Koning die opnieuw knap redde en andermaal de hoofdrol opeiste. Daar kon ook een allerlaatste video geen verandering in brengen.