London Calling: Anne Veenendaal over keepen in de regen

‘We hebben gewoon de knop omgezet.’ Dat moest ook wel volgens Veenendaal, want de omstandigheden tijdens de 4e poulewedstrijd van de Champions Trophy tegen Australië waren natter dan nat. Mede door die instelling gingen de Oranje Dames desondanks met de overwinning aan de haal. ‘Ik denk dat we echt een goede wedstrijd gespeeld hebben. Australië heeft gewoon niet heel veel kansen gehad en wij zijn de hele wedstrijd gevaarlijk geweest.’

De 20-jarige Veenendaal, die de wedstrijd vanaf de bank bekeek, zag met eigen ogen hoe lastig het was op het veld, in omstandigheden die teamgenoot Xan de Waard direct na de wedstrijd omschreef als een ’testmoment’. ‘Het is inderdaad goed om te kijken hoe wij met dit soort omstandigheden omgaan. Want we kwamen gisteren aan op het veld en het was echt een zwembad. Er stond volgens mij wel een laag van 4 centimeter water op. Uiteindelijk hebben we de knop omgezet en alles gedaan wat we normaal ook doen qua warming-up en voorbereiding. Je moet proberen om je niet te laten afleiden door dat soort externe factoren.’

Pak met water

Uiteraard moet ook de keeper het beste proberen te maken van die lastige omstandigheden. Hoe gaat zij daar mee om? ‘Voor mij als keeper maken die natte omstandigheden eigenlijk niet zoveel uit. Het is juist wel fijn als het veld lekker nat is als je een sliding moet maken, dan glij je lekker door. Ik heb dat eigenlijk zelfs liever dan dat het veld mega droog is. Qua slagen op goal door de tegenstanders heb ik vrijwel geen last van de nattigheid. Alleen bij strafcorners misschien een beetje, omdat de sleep soms iets langzamer gaat omdat de bal in het veld blijft hangen. Dat je pak helemaal doorweekt raakt vind ik wel wat lastig. Je leggers, klompen en handschoenen zijn van foam, dus die nemen geen vocht op. Maar door je beschermers en je broek wordt het water wel lekker opgezogen. Tijdens de wedstrijd heb je dat niet in de gaten, maar als je na de wedstrijd je spullen uitdoet dan merk je wel hoeveel water er inzit.’

Keihard knokken, veel leren

Veenendaal is met haar 20 jaar één van de ‘jonkies’ en kan dus nog veel leren. Dat beaamt ze zelf ook. ‘Je bent eerst namelijk vooral onbevangen. Je komt er jong bij en in het begin is het dan veel plezier maken en kijken waar het schip strandt. Maar ik maak nu al wel weer bijna 2 jaar deel uit van de groep, dus door die fase ben ik wel heen. Het is nu ook gewoon keihard knokken voor je plek. En ja, ik leer veel, ook al sta ik niet in het veld. Op de bank hoor je juist goed wat er tactisch allemaal besproken wordt. Dat is voor mij heel nuttig.’

Mooi voorbeeld

Collega Joyce Sombroek stond in de wedstrijd tegen Australië op doel. Zij is een mooi voorbeeld voor Veenendaal en iemand waar ze ook veel van kan leren. ‘Joyce is gewoon een hele goede, allround keeper. Ze is niet voor niets 2 keer achter elkaar beste keeper van de wereld geworden. Ze is ook een heel leuk mens. Ik vind het heel mooi om te zien hoe rustig zij blijft, ook onder druk. Daar heb ik bewondering voor en ik denk dat ik daar heel veel van kan leren. Het is niet zo dat ze voor mij een persoonlijk adviesboekje heeft, maar tijdens de keeperstraining geven we elkaar – ook met Larissa Meijer – wel aanwijzingen, omdat je niet altijd zelf ziet wat je precies doet of wat er fout ging als een bal erin gaat.’

Wijze woorden van de jonge speelster die we daarom dan ook gelijk nog maar even vragen naar haar voorspellende gaven voor wat betreft de finale van zondag 26 juni, als haar team het opneemt tegen Argentinië. ‘Het wordt 2-0 voor Nederland’ zegt ze resoluut. We gaan het zien.