Glunderend van geluk gingen de speelsters van België zaterdagmiddag op het veld van HC Schiedam met elkaar op de foto nadat ze het onmogelijke hadden gepresteerd. Ze konden zelf nauwelijks geloven dat ze het grote Nederland met 0-1 hadden verslagen. Moeten de Oranje Dames zich drie weken voor het EK zorgen gaan maken?
De laatste interland die de ploeg van bondscoach Alyson Annan binnen de reguliere speeltijd verloor, dateerde van juni 2016. In de finale van de Champions Trophy in Londen was Argentinië met 2-1 te sterk. Die nederlaag was even schrikken, maar Argentinië was tenminste een tegenstander van formaat. Een ijzersterke ploeg. Een belangrijke pion in het internationale vrouwenhockey. Nu verloor Nederland van een laagvlieger. Van de nummer veertien van de wereld. Van een ploeg die weliswaar steeds beter wordt, maar onlangs bij de Hockey World League in Brussel op de achtste plaats eindigde. Op papier zou Oranje met minimaal drie goals verschil moeten winnen.
Maar dat is op papier. Nederland heeft al langer moeite met scoren. Het probleem ontvouwde zich al tijdens de HWL, waardoor Annan nu extra traint op het scorend vermogen. Daarnaast keek de technische staf de afgelopen weken natuurlijk met een schuin oog naar het herstel van de wereldklassespeelsters Kelly Jonker en Lidewij Welten. Twee aanvalsters die allebei een garantie voor doelpunten zijn.
Sanne Koolen speelde zaterdagmiddag in Schiedam tegen België haar eerste interland. Foto: KNHB/Koen Suyk
‘Ik maak me geen zorgen. Ik zie dat ik stappen maak.’
Tegen België maakten Jonker en Welten hun officiële rentree, maar al snel was duidelijk dat er geen wonderen van hen moesten worden verwacht. Met name voor Jonker was het lang geleden dat zij een officiële wedstrijd speelde, in januari tijdens het trainingskamp van Oranje in Spanje. Waar Jonker normaal gesproken dodelijk in de cirkel is, timede ze nu soms verkeerd. Bij een voorzet van Maria Verschoor kwam Jonker bijvoorbeeld net te laat voor haar man, waardoor de bal voorlangs ging. Het zijn van die kleine dingetjes waaraan je ziet dat ze nog weinig speelminuten in de benen heeft.
Jonker: ‘Hockeyend ben ik nog niet waar ik moet zijn. Maar ik maak me geen zorgen. Ik zie dat ik stappen maak. Ik focus me vooral op mezelf en op het spel. Fysiek voel ik me gelukkig sterk. Ik heb een paar harde beuken tegen m’n schouder gehad, maar die heeft het doorstaan. Ik ben er zelfs een keer op gevallen, maar ik had nergens last van.’
‘Het EK begint pas over drie weken. Ik sta er goed voor.’
Ook Welten stak nog niet in de vorm die ze had toen ze werd uitgeroepen tot Wereldspeelster van het Jaar 2015. De 152-voudig international moet het normaal gesproken hebben van haar prachtige rushes. Het nat geregende publiek in Schiedam werd daar niet één keer op getrakteerd. Toen Welten in de cirkel de bal via de kluts voor haar stick kreeg, had ze eigenlijk raak moeten schieten, maar haar schot stuitte op de Belgische keepster.
Welten: ‘Ik ben nog niet top. Normaal gesproken zou ik die kans erin schieten. Maar het begin is er. Het goede nieuws is dat ik geen last meer heb van m’n hiel. Soms voel ik nog wel een nare reactie, maar tijdens het spelen heb ik geen pijn. Het is nu vooral zaak om hockeyend weer op niveau te komen. Daar heb ik nog even de tijd voor. Het EK begint pas over drie weken. Ik sta er goed voor. Hopelijk kan ik die goede lijn doorzetten.’
De Oranje Dames speelden de hele wedstrijd met Josine Koning in het doel. Foto: KNHB/Koen Suyk
Ook speelminuten voor Sanne Koolen en Margot Zuidhof
In vergelijking met de selectie van de HWL was de rentree van Jonker en Welten niet de enige wijziging die Annan had doorgevoerd. Allereerst nam verdediger Sanne Koolen, die haar eerste interland speelde, de plek in van Pien Sanders. Daarnaast kreeg aanvaller Margot Zuidhof speelminuten en namen Charlotte Vega en Frédérique Matla plaats op de tribune. Tel daar de afwezigheid van Maartje Krekelaar bij op en de voorhoede van de Oranje Dames zag er voor een groot deel anders uit dan tijdens de HWL.
Maar Oranje slaagde er niet in een doelpunt te maken. Vooral in de eerste helft was te zien dat Nederland in een zware trainingsweek zit. Normaal gesproken is het felle druk zetten juist één van de krachten van de Oranje Dames. Nu lukte het vaak niet om de bal af te pakken, of in ieder geval niet hoog op het veld. In de tweede helft ging dat veel beter, waardoor Nederland aanzienlijk meer kansen creëerde.
België: één kans, één doelpunt
In totaal kreeg Oranje zeven strafcorners. Daarnaast namen Kitty van Male, Xan de Waard, Malou Pheninckx, Laurien Leurink, Lidewij Welten en Kelly Jonker het doel één of meerdere keren onder vuur, maar de bal ging er niet in. Toen de Belgische dames voor het eerst écht gevaarlijk werden, uit een counter door een splijtende pass dwars door de Nederlandse verdediging heen, was het meteen raak. Louise Versavel maakte in de 44ste minuut de enige goal van de wedstrijd.
Jonker: ‘Sinds de HWL trainen we veel op het maken van doelpunten, maar deze wedstrijd kwam dat er nog niet uit. Alyson zegt weleens: “soms train je ergens hard op, maar is het resultaat niet direct zichtbaar”. Dat was vandaag het geval. Ik heb zelf wel eens wekenlang niet gescoord, maar toen het balletje er eenmaal inrolde, ging het weer vanzelf. Soms weet je niet waaraan het ligt. De intentie is er, we staan op de goede posities, alleen het doelpunt valt niet. Tijdens het EK moet het beter, maar dat komt goed. We hebben nog drie weken om daaraan te werken.’
Zondagmiddag om 15.00 uur spelen de Oranje Dames in Schiedam weer tegen België.
Nederland – België 0-1 (0-0)
’44 Louise Versavel
Opstelling Nederland: Koning (GK); Koolen, Van Maasakker, Keetels, Van den Assem; Van Geffen, Dirkse van den Heuvel, Verschoor; Jonker, Leurink, Welten.
Ingevallen wissels: Van Male, Pheninckx, De Waard, Nunnink, Stam, Zuidhof.
Reserve: Veenendaal (GK)
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.