Blaak en het boekje dat hij vandaag hopelijk niet nodig heeft

Liefst drie van de vier cross-overs eindigden op dit WK in een shoot-outserie. Bij uitstek hét moment om je als keeper te onderscheiden. Oranje-goalie Pirmin Blaak heeft inmiddels een karrenvracht aan shoot-outs in zijn boekjes of op zijn harde schijf staan. Die neemt hij mee naar de kwartfinale tegen Zuid-Korea. 

Dat shoot-outs in deze fase van het toernooi een grote rol spelen, dat zal Blaak weten ook. De interviewaanvragen vliegen hem om de oren. De ene keer iets inhoudelijker dan de andere. Zo moet de doelman breeduit lachen bij een lokaal Indiaas tv-station dat hem foto’s toont van bezienswaardigheden in Bhubaneswar. Het spel is dat Blaak de foto’s moet herkennen. Naast tempels, een schietbaan – ‘daar kom ik nooit, ze schieten altijd op mij’ – komt ook het Kalinga Stadium voorbij. Bingo. Die had-ie goed.

Met een smile nog op het gezicht loopt Blaak naar het volgende tafeltje in de prachtige tropische tuin van het spelershotel. Onderwerp van gesprek: shoot-outs. De routinier heeft met Oranje een fraaie reeks staan. Vijf van de laatste zeven shoot-outseries werden gewonnen.

‘Dat zijn mooie cijfers, maar het blijft een wisselwerking tussen onze aanvallers en mij. We houden vaak aan dat wanneer we drie van de vijf shoot-outs maken, dat we winnen. Als wij ze missen, ben ik bij een paar goede ballen van de tegenstanders ook gezien. Mijn individuele statistieken zijn ook goed, samen met Maurits Visser (reservekeeper, red.) steek ik er veel tijd in.’

Blaak tijdens de dinsdagtraining in het snoeihete Kalinga Stadium. Foto: Willem Vernes

Psychologische oorlogsvoering

De twee krijgen bijkans vierkante ogen van de bomvolle database. ‘We hadden honderd beelden klaarstaan van Argentinië en zestig van Zuid-Korea. Ik heb natuurlijk goed naar die serie van maandag gekeken. Dat is gratis informatie. Hun looplijnen zijn hetzelfde en ze maken allemaal een turn. De Koreanen namen ze goed. Je moet als keeper tegen hen niet te vroeg naar de grond gaan, dan pakken ze je aan. Meer in het algemeen moet ik op dit veld op mijn voorvoeten blijven staan. Het veld is wat hoogpolig, als je echt neerkomt, zak je er een beetje in weg.’ Lachend: ‘Bij Korea heb niet de namen maar de rugnummers opgeschreven om geen fouten te maken.’ 

Dat opschrijven is wel een verhaal apart. Blaak bezit namelijk een boekje waarin hij alle specialisten noteert. ‘Voor ieder toernooi koop ik een nieuw boekje. Ik schrijf daarin op wat iedereen doet. Vlak voor de shoot-outserie pak ik ‘m erbij, waarin ik alleen in mijn hoekje sta. Daar drink ik ook altijd even wat. Het is mijn momentje.’

Een momentje waarop ook de psychologische oorlogsvoering begint. Blaak: ‘Soms is het ook zo dat ik mijn boekje pak, maar dat er niets over die speler instaat. Dat vind ik mooi. Ben ik zogenaamd informatie aan het opzoeken die er niet is. En dan is het weer de vraag hoe de shoot-outnemer daarop reageert. Mijn boekje ziet er vaak niet zo geordend uit. Mijn boodschappenlijstjes zijn gestructureerder.’

Foto: Willem Vernes

Twee keer de bal gehad

Natuurlijk komt hij in deze fase van het toernooi meer onder druk te staan. ‘Dat gevoel omarm ik wel’, zegt Blaak. ‘Een gezond soort spanning. Een extra element waar ik lekker in wil groeien. Het moment visualiseren. Dan zie ik voor mij hoe een teamgenoot scoort en ik daarna mag. Dat geeft veel energie. Vroeger was dat weleens anders. Voordat ik mocht invallen bij onze wedstrijd tegen Zuid-Afrika op het WK van 2014, moest ik bijna overgeven van de spanning.’

Oranje doorliep met twee vingers in de neus de poulefase in India. Blaak hield tegen Maleisië (4-0), Nieuw-Zeeland (4-0) en Chili (14-0) de nul. Als enige eerste keeper op dit toernooi heeft hij nog geen tegengoal geslikt en alle duels gewonnen. Er zijn zelf amper aanvallers bij hem in de buurt geweest. De vraag laat zich raden: hoeveel ballen heeft Blaak tot nu toe gehad? ‘Haha, die vraag heb ik ook al vaak gehad. Volgens de officiële statistieken zijn het er twee. Maar ik durf wel met zekerheid te zeggen dat het er vier waren, hoor.’

Serieuzer: ‘Dat is natuurlijk heel weinig. Maar dat komt omdat we supergoed staan te verdedigen. Ik moet gewoon zestig minuten super gefocust zijn. Of ik nou drie of dertig ballen tegen krijg. Ik hoef echt niet de keeper met meeste reddingen te zijn als we wereldkampioen worden.’

De volgende horde richting de eerste WK-titel in 25 jaar is vandaag Zuid-Korea. Tegen de ploeg die de laatste jaren international zeer weinig gepresteerd heeft, zijn shoot-outs vast niet nodig. Toch? ‘Nou…’, neemt Blaak een aanloop. ‘We hadden  toch ook verwacht dat India makkelijk zou winnen van Nieuw-Zeeland? En bij Argentinië – Zuid-Korea is ook iedereen zijn geld kwijt. Dus…lekker om ze wel in mijn boekje te hebben.’


Wat vind jij? Praat mee...