Caspers over Jonker: ‘Vanaf de bank maakte hij wereldgoals’

Constantijn Jonker is vandaag 29 geworden. Daarom vroegen we zijn goede vriend Quirijn Caspers – teamgenoot bij Kampong vanaf de jongens D1 – naar mooie verhalen en zijn beste hockeykwaliteiten. Caspers: ‘Zijn scorend vermogen. Daar ben ik jaloers op. Hoe rustig hij blijft voor de goal.’

‘10 jaar geleden gaf ik een interview aan Hockey Magazine, toen we in Nederlands B zaten. Zij vroegen mij met wie ik het liefst vast zou zitten in een lift. Dus ik zeg Jim Carrey (Amerikaans komiek, red.).  En nog steeds, als Connie en ik in een lift staan, begint hij weer over Jim Carrey, terwijl dat meer dan 10 jaar geleden is,’ lacht Quirijn Caspers over Jonker, die net als keeper Pirmin Blaak meeging naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro als reserve. Hij kwam niet in actie, maar had desondanks een prima tijd in Brazilië.

Gezworen kameraden met een korenblauw hart

‘Ik mag zijn humor heel graag. Hij onthoudt alles wat er ooit is gebeurd en gezegd. Hij is een hele intelligente jongen,’ zegt de aanvoerder van Kampong over de teamgenoot waarmee hij alles, maar dan ook alles meemaakte. Degradatie met de Utrechtse club naar de overgangsklasse. Jaren waarin gehunkerd werd naar de play-offs door heel Utrecht, maar die steevast buiten bereik bleven. De lokroep van andere clubs. Sinds ze studeren is hun vriendschap sterker geworden. Allebei haalden ze het Nederlands elftal. Caspers (29) speelde 35 interlands maar is al een aantal jaar niet meer geselecteerd. Caspers is wel de aanvoerder van Kampong, dat afgelopen jaar met de winst in de Euro Hockey League voor het eerst sinds de jaren 80 een grote prijs won.

Caspers en Jonker vallen in elkaars armen bij Kampong, in het seizoen 2006-2007.

Goudhaantje, van Kampong

Jonker bleef furore maken bij Oranje, pakte zilver bij het WK in 2014, maar werd gepasseerd voor Rio. Jonker is de goaltjesdief, het goudhaantje van Kampong, die altijd op de goede plek staat en in de cirkel extreem handig is en levensgevaarlijk. Die elk jaar een bizar aantal velddoelpunten maakt. Bij Oranje wist hij die status soms waar te maken, maar vaak ook niet.

Real versus Arsenal

Sport is de basis van hun vriendschap. Samen hockeyen, maar vooral samen over voetbal praten. Caspers: ‘Wij kennen elkaar zo goed en hebben zoveel met elkaar meegemaakt. Wij denken hetzelfde over dingen. Als ik thuis op de bank Champions League zit te kijken, dan appen we naar elkaar over de wedstrijd. ‘Hoe kan die gozer die kans nou missen?’. Dat soort dingen. Hij is Real Madrid. Ik ben voor Arsenal, al hoewel dat al 10 jaar niet leuk is, omdat ze weinig winnen.’

Wat is de beste hockeykwaliteit van Jonker?

‘Zijn scorend vermogen. Daar ben ik wel jaloers op. Hoe rustig hij blijft voor de goal. Als er een ’70 procent’ kans voorbij komt, maakt hij er een 100 procent kans van. Als je andere spelers 1 op 1 tegen de keeper schieten, doet Connie nog een actie, waardoor het een goal wordt. Vroeger kon hij ook boos zijn als we met het team wonnen, maar hij niet scoorde. Ik heb hem daar toen wel mee gelaten, maar dat heeft hij zeker een beetje in zich, al zou je dat niet zeggen van de buitenkant. Maar schijn bedriegt.’

Wat is de minste hockeykwaliteit van Jonker?

‘Zijn forehand schot. Hij kan niet heel goed slaan. Terwijl hij niets mooiers vindt dan een goed geraakt voetbalschot. Maar met hockey kan hij dat zelf minder goed.’

Wat zijn de mooiste anekdotes die nu bij je naar boven komen als het over Jonker gaat, waarmee je al zo’n 18 jaar hockeyt?

‘Eigenlijk iets waarin wij allebei heel lui waren. In Utrecht woonden we altijd in het centrum. Dat was 10 minuten fietsen naar Kampong. Maar altijd spraken we af op het Janskerkhof (midden in het centrum, net om de hoek bij het Neude, red.) om daar met een auto naar Kampong te gaan. Het nadeel was  de terugreis na de training. Dan moesten we weleens een kwartier samen wachten op bus 11 die kwam. En dan was er weleens een irritatie van de training, dat we een partijtje tegen elkaar hadden gespeeld. Dan zaten we daar zo een kwartier geïrriteerd in het bushokje te wachten, terwijl we met de fiets allang thuis waren geweest.’

Constantijn Jonker, Seve van Ass en Sander de Wijn met de Europese titel in 2015.

Te zwaar, maar wel wereldgoals maken

‘Een ander mooi verhaal dat me te binnen schiet was de tijd dat Connie als talent weleens te zwaar was. Nu is hij afgetraind, maar vroeger was dat anders. Dan stond hij dus niet in de basis, omdat hij te zwaar was. Maar dan kwam hij in het veld en scoorde hij zo een paar wereldgoals. Hij legde er dat seizoen als jonkie ook al zo’n 17, 18 in. Dus liepen wij als teamgenoten naar de coach en vertelde hem dat Connie maar gewoon in de basis moest beginnen. Sowieso kan ik je vertellen dat het bijzonder is om zo vaak met hem op trainingen te staan. Ik kan hem echt bewonderen om de bizar mooie goals die hij dan maakt.’

Caspers stond op standby voor Rio

Caspers stond tijdens de Olympische Spelen paraat om naar Brazilië te vertrekken, mocht iemand van Oranje geblesseerd raken en reserve Jonker mee moest doen. De vriendin van Casper werkt voor de KLM, dus kon hij goedkoop naar Rio. ‘Vooraf, als je er een kansberekening op loslaat, leek de kans toch best aanwezig dat er wel een blessure zou zijn bij iemand. Zeker met zoveel wedstrijden in een kort tijdsbestek.  We hadden veel contact en we hebben veel geappt. Hij stuurde heel veel foto’s. Het is wel goed dat hij naar Rio is gegaan.’

Als eerste op de hoogte? Download de OranjeHockey app. Dichtbij Oranje.