Geen Argentinië maar Friesland voor Valentin Verga

Door de hamstringblessure die Valentin Verga zaterdag 14 mei opliep in de halve finale van de Euro Hockey League tegen het Duitse Harvestehuder, miste hij de (verloren) finale tegen Kampong en viel zijn vakantie naar Argentinië in duigen. Toch was het alternatief – een paar dagen Friesland – niet zo slecht. Hij herstelt nog van zijn blessure en moet vandaag bij de eerste training van het Nederlands Elftal rustig aan doen.

‘Vier dagen Grouw, in Friesland. Heb ik dat ook weer eens gezien. Mooi hoor,’ zegt de 26-jarige international met een knipoog. ‘Ik zou eigenlijk meteen na de Euro Hockey League tot 2 juni in Argentinië zitten, maar dat was met het herstel van deze blessure geen goed plan. Dus kon ik vier dagen naar Friesland. Klaas Vermeulen en Marten Eikelboom (oud-internationals van Amsterdam) waren er ook. Het is het huis van de vrouw van Marten.’

1ste spierblessure ooit

Twee artsen en drie fysiotherapeuten houden de hamstringblessure in de gaten. Verga vindt dat hij uiteindelijk geluk heeft gehad. ‘Het was een steek, net alsof iemand me sloeg tegen de achterkant van mijn been. We hebben meteen in Barcelona een echo laten maken en toen bleek dat het om een eerstegraads scheurtje ging. Dus was het een wijs besluit om die zondag niet de finale te spelen. Het is gelukkig pas mijn eerste spierblessure ooit.’

Verga heeft goede hoop dat hij snel weer op 100 procent kan hockeyen. Hij kan in ieder geval weer rennen en dat deed hij afgelopen week elke ochtend met een groepje collega-internationals. ‘Deze week is het nog rustig opbouwen en dan hoop ik komende week volle bak te hockeyen. De afgelopen tijd lopen we elke ochtend bij het Sport Medisch Centrum in Amsterdam met jongens als Billy Bakker, Robbert Kemperman en Constantijn Jonker shuttles. Ik kon gisteren niet, dus toen moest ik er ’s middags in m’n eentje 40 stuks lopen.’

2 keer naast de hoofdprijs grijpen

De Amsterdammer werd 2 keer 2^de met zijn team Amsterdam. Zowel in de strijd om de landstitel (Oranje Zwart) als om de Europese clubtitel (Kampong) verloor zijn team de finale. De ene week scheelde het 2 minuten of Amsterdam was in de halve finale om de landstitel uitgeschakeld tegen Kampong. De week erna stond Amsterdam met 2-1 voor tegen de latere landskampioen Oranje Zwart en pushte de international een strafbal keihard naast de goal.

‘Weet je, er is geen dag dat ik niet denk aan die strafbal die ik op zaterdag in het Wagener stadion tegen Oranje Zwart miste. Het zou ook hypocriet zijn om te zeggen dat dat niet zo is. Als topsporter denk je toch ook vaak terug aan de lelijkste momenten en dat was een cruciaal moment. Maar dat is topsport: Living on the edge, op het randje leven. Het ene moment ben je een held. Het volgende moment mis je een belangrijke strafbal en ben je de schlemiel. Ik denk dat weinig mensen tegen die heftige emoties zouden kunnen.’