Croon: in 5 dagen van boosheid, naar acceptatie, en WK-selectie

Jorrit Croon werd als een raket het hockeylandschap ingeschoten, toen hij als 17-jarig HGC-talent werd geselecteerd voor de Olympische Spelen. Hij werd meteen op een voetstuk geplaatst en maakte een grote indruk. Toen hij vorige week in eerste instantie werd gepasseerd voor het WK door bondscoach Max Caldas, wist hij niet hoe hij daarmee om moest gaan. ‘Ik ben 48 uur boos geweest. Dit had ik nog nooit gevoeld.’

‘Mensen dachten vast: die Jorrit Croon, die zit er wel weer bij. Maar zo heb ik het zelf nooit gezien. Ik heb het zelf nooit voor lief genomen’, zegt Jorrit Croon over het selectiemoment.

Eerder vertelde hij op deze plek dat hij het idee had dat hij altijd dezelfde persoon was gebleven, maar dat alleen de perceptie van de buitenwereld anders was, na Rio. ‘Dat vond ik moeilijk’, zei hij vorig jaar. Deze zomer stond hij weer in de schijnwerpers, met een veelbesproken overgang naar Bloemendaal. Maar de schittering, het glansrijke spel dat in Rio zo aanwezig was, leek soms wat dof geworden, ook op internationale toernooien met Oranje.

Dan begon hij met Oranje een toernooi op het middenveld, maar werd hij na een paar wedstrijden in de aanval geposteerd, zoals op de HWL3 in Londen vorig jaar. Hij was zoekende. Logisch ook, op die leeftijd. Croon is nog steeds de jongste speler van de Oranje-selectie. Toen het selectiemoment voor het WK daar was, mochten veel buitenstaanders denken dat hij een zekerheidje was.

Hij wist zelf wel beter. Bekijk alleen al het interview over de selectie. Croon wrijft na de vraag over het WK eerst met zijn hand over zijn mond, haalt daarna zijn hand door het haar en kriebelt lang met zijn vingers aan het kraagje van zijn T-shirt. Alsof de beelden al niet genoeg vertelden, geeft ook Croon zelf meteen aan dat hij het heel spannend vindt. Hij voelde terecht dat hij juist géén zekerheid was.

Jorrit Croon in actie in z’n 50ste interland. Foto: David Aliaga/Get Ready Images

Geen jeudige hockeyer met zoveel fans

Toen het telefoontje van bondscoach Max Caldas kwam, om hem te vertellen dat hij reserve was, voelde het 20-jarige talent iets wat hij nog nooit had gevoeld. Een keiharde afwijzing. Veel spelers waarmee hij het WK met Jong Oranje speelde in 2016 (Lucknow, India, zevende plaats), zoals Thijs van Dam, Jonas de Geus, Lars Balk, Floris Wortelboer en Thierry Brinkman, waren allemaal wél geselecteerd. Maar het grootste en populairste talent niet. Geen jeugdige hockeyer met zoveel volgers (21,2K) op Instagram als de posterboy van hockeyend Nederland. Zijn fans begrepen er he-le-maal niets van.

‘Ik was chagrijnig en teleurgesteld. Zeker de eerste 48 uur was ik vooral heel boos. Bekijk het maar, dacht ik. Ik had er even geen zin meer in. “Dit hoort er ook bij”, zeiden mensen tegen me. Maar dat wil je niet horen. Ik had dit nog nooit zo gevoeld.’ Het was typisch Croon om daarna iets functioneel met die boosheid te doen of dat in ieder geval zo te verwoorden. ‘Ik ben daarna rustiger geworden en uit die boze emotie gestapt.’

Bondscoach Caldas lichtte zijn selectie toe. Zijn kritiek op Croon werd voor het eerst openbaar. Hij vond dat de ontwikkeling in balbezit van het talent was gestagneerd. Dat er een discussie in het hoofd van Croon is tussen ‘trucjes en volwassen spel.’ Misschien is dat ook het probleem van de magie die Croon eerst uitstraalde. Wat twee jaar geleden werkte, de fabelachtige techniek, hoeft nu niet altijd te werken. Tegenstanders kennen hem beter. Er wordt meer van hem verwacht. Twee jaar geleden stond hij in Oranje nog in de aanval, nu moet hij concurreren met het middenveld.

Jorrit Croon in actie tegen Engeland (2-1). Foto: David Aliaga/Get Ready Images

‘Als hij niet eerlijk is, word ik ook niet beter’

Die ontwikkeling hoort bij het volwassen worden. Dat Croon achter De Geus de zesde middenvelder bleek te zijn, was een harde conclusie voor de balvirtuoos. Nu reageert de middenvelder op deze woorden. ‘Met sommige punten was ik het eens met de kritiek. Met andere punten niet. Voor mij was het niet bijzonder. Max is intern altijd kritisch op me geweest, maar hij heeft ook altijd zijn vertrouwen naar me uitgesproken, ook toen hij me op 17-jarige leeftijd erbij haalde. Uiteindelijk vindt Max me niet slecht. Hij is kritisch. Dat is goed. Als hij niet eerlijk is, word ik ook niet beter.’

De twee moeten nog met elkaar zitten. Afvallers konden een gesprek aanvragen voor afgelopen vrijdag, maar toen was Croon er emotioneel nog niet klaar voor. Nu wel. Zaterdag keek Croon er misschien een beetje tegenop om naar Schiphol te gaan. Toen hij zijn teamgenoten zag, voelde hij dat hij nog steeds deel was van het team en dat ook de reserverol goed moet worden ingevuld.

Het was een bizarre week voor Croon. Na een zwarte donderdag, volgde een bitterzoete maandag. De jongste speler van de selectie speelde op het vierlandentoernooi tegen Spanje alweer zijn vijftigste interland. Op dat moment een jubileum met een klein zwart randje. Ja, hij mocht op extreem jonge leeftijd alweer zijn vijftigste interland spelen, maar hij was wel reserve voor een van de belangrijkste toernooien in het hockey.

Overzicht bij Jorrit Croon. Foto: David Aliaga/Get Ready Images

Toch nog bij de eerste achttien

Toen raakte Floris Wortelboer weer geblesseerd aan zijn schouder. De rest is geschiedenis. Middenvelder Croon werd – na lang intern beraad – aangewezen als vervanger. Van het dieptepunt in zijn hockeycarrière, naar een jubileuminterland en alsnog een WK, en dat in vijf dagen tijd. ‘Zo snel kan het dus gaan. Het ene moment ben je diep teleurgesteld, het andere moment zit je erbij. Ik ben heel blij dat Max dat vertrouwen in mij heeft. Ik ben zó blij dat ik deel uitmaak van de toernooiselectie.’

Toch zal Croon ook het gesprek aangaan met de bondscoach. Het talent wil verder groeien en niet achter generatiegenoten aanlopen, ook al zijn ze ietsje ouder. Op het WK krijgt hij een heerlijke herkansing op het mooiste podium, na een eerste teleurstelling. ‘De punten die nu in de ogen van Max een 5 waren, zijn niet opeens een 10 omdat ik wel bij de selectie zit. Daar moeten we open en eerlijk naar kijken. Dat gaat ook gebeuren. Nu moeten we vooruitkijken.’