De video uit het spelershotel van de zittende korfbalcoach Wim Scholtmeijer (35), die vanaf grote afstand in één keer de bal in de basket wierp, ging viral op Dumpert en OranjeHockey. De Nederlandse hockeyers wisten niet wat ze meemaakten. Maar wat deed de bondscoach van het Nederlandse korfbalteam nou tijdens de HWL Final in India bij de hockeyers?
De aanwezigheid van Wim Scholtmeijer – oud-korfbalinternational en sinds 2014 bondscoach van het nationale korfbalteam – kwam voort uit het Mastercoach traject dat NOC*NSF al een aantal jaar organiseert. Scholtmeijer mocht in India de ‘de vlieg aan de muur zijn bij Oranje’, zoals hij het zelf noemt. Puur om zichzelf verder te ontwikkelen.
In het Mastercoach traject praten bondscoaches met elkaar over het vak en wisselen ze ervaringen uit. ‘Want soms is ons vak van bondscoach eenzaam’, vertelt een openhartige Scholtmeijer. ‘De problematiek waar je tegenaan loopt als coach kan frustrerend zijn. Soms heb je weinig gelijkgestemden waarmee je kunt praten. Daarom is dit zo’n goed initiatief. De bondscoaches van de andere sporten en ik willen ons blijven ontwikkelen.’
De hockeyers kennen internationaal meer concurrentie dan korfballers. Toch zijn er veel zaken die op elkaar lijken. Daarover kan Scholtmeijer goed mee praten met de Nederlandse hockeycoaches. Max Caldas hoefde niet lang na te denken over de eventuele aanwezigheid van Scholtmeijer. Hij wist dat Scholtmeijer de goede balans zou vinden tussen ‘erbij zijn’ en het team met rust laten.
Wim Scholtmeijer tijdens een wedstrijd van Oranje. Foto: Koen Suyk
Manier van selecteren veranderd dankzij het Mastercoach traject
Scholtmeijer: ‘De structuur van hockey en korfbal lijkt op clubniveau heel erg op elkaar. In Nederland beschikt zowel hockey als korfbal over de sterkste clubcompetitie van de wereld. Dus de clubs zijn belangrijk. Maar als bondscoach probeer je de belangen van de nationale ploeg en de clubs zo goed mogelijk met elkaar te combineren. Daar kan ik met de hockeycoaches veel over praten. Voor mij is dat ontzettend waardevol.’
Naar aanleiding van alle sessies met de andere bondscoaches in Nederland heeft de korfbalcoach zijn manier van bekend maken van de selectie veranderd. Na overleg met andere coaches weet hij dat je spelers na een vervelende mededeling even in hun emotie laat laten en pas later – minimaal een paar dagen – over de inhoud verder kan praten.
‘Vanuit het Mastercoach traject kwam ik samen het NOC*NSF overeen dat de volgende stap zou kunnen zijn om in de praktijk aan te sluiten bij een andere teamsport. Ik heb dit voorgelegd aan diverse coaches en met de hockeycoaches werd het direct concreet’, zegt Scholtmeijer met een grote glimlach. Deze ervaring bij de Hockey World League Final in India had hij nooit willen missen. ‘Dit was echt smullen. Ik kreeg het volledige vertrouwen en kreeg een uitgebreid kijkje in de keuken. Een week voordat het team weer bij elkaar zou komen op Papendal, mocht ik erbij zitten toen de drie leiders (Mink van der Weerden, Seve van Ass, Billy Bakker) samen met de staf alles tot in de puntjes bespraken. Over leiderschap, over positieve beïnvloeding van teamgenoten, over individuen, over het beste gedrag dat je moet tonen om met elkaar te presteren.’
Scholtmeijer werd door de begeleiding als waarnemer betrokken in het proces. De hockeycoaches waren benieuwd naar wat de korfbalcoach als buitenstaander had gezien binnen het team. Dat was waardevol voor de Nederlandse hockeyers.
Een vleugje magie van korfbalheld Scholtmeijer
Maar het is uiteraard belangrijk om nog even terug te komen op dat magische moment, waar zoveel mensen in Nederland van genoten hebben. Dat wil de korfbalcoach wel uitleggen, want het ging anders dan je op het eerste gezicht zou denken. ‘Ik word door de mannen een beetje uitgedaagd op een basketbalveld waar de jongens na een paar uurtjes rusten de spieren weer ‘activeerden’. Ik wil daar een foto van maken, maar Billy (Bakker) daagt me uit en zegt dat ik als korfballer de bal van heel ver moet proberen in de basket te gooien. Ik weiger, want ik had geen behoefte om daar tof in te doen. ’
Dus Scholtmeijer gaat terug naar z’n kamer. Als hij weer naar buiten loopt en de hockeyers hem in de gaten krijgen, hoort hij steeds harder de spelers roepen: ‘Wim, Wim, Wim!’. Ondertussen begint videoanalist Jaimy van der Heijden te filmen met zijn mobiel. En zoals hockeyers ‘latje tik’ doen (vanaf de kop cirkel proberen de lat te raken), zo proberen korfballers na iedere training vanaf grote afstand zittend te scoren. Nadat Bakker faalt van dichtbij, krijgt de oud-international de bal, terwijl hij op de grond zit. Hij twijfelt geen seconde. Hij doet wat hij al zo vaak heeft gedaan. Talent, intuïtie en duizenden uren training komen samen. De bal vliegt schitterend door de basket en raakt de ring niet eens. De Nederlandse hockeyers hebben het niet meer. ‘Als ik heel eerlijk ben? Dan zou ik er normaal één uit zes maken vanaf die positie. Nu was het in één keer raak. Dit kon niet beter.’
3 Reacties
annetteu
Manier van selecteren veranderd dankzij het Mastercoach traject .... Misschien ouderwets maar tegenwoordige tijd is stam plus t ! Of zet er "is" tussen.
Sander Collewijn
Veranderd is hier voltooid deelwoord. Dus -d. Je kunt er 'is' tussen zetten maar is niet noodzakelijk. Zie ook lopende tekst.
Derrick Bijker
In het kopje moet verandert gewoon met een t hoor. In de lopende tekst is veranderd wel het voltooid deelwoord.