Met haar ringvinger aan haar pink vastgetapet kon international Laurien Leurink maandagmiddag in het spelershotel in Londen toch glimlachen. ‘Naar omstandigheden gaat het goed. Het is afwachten hoe het de komende dagen gaat.’
Het was behoorlijk schrikken voor de 23-jarige Leurink toen ze zondag tegen Italië liggend op het veld zag dat haar ringvinger helemaal scheef stond. Hij was uit de kom. Pijn deed het niet zozeer. Het was vooral het beeld van haar scheef staande ringvinger waardoor ze ietwat in paniek raakte en op het veld in huilen uitbarstte.
‘Ik heb nog nooit iets gebroken of uit de kom gehad. Ik schrok omdat ik zag dat mijn vinger op een onnatuurlijke manier stond. Ik dacht: dit klopt niet, dit hoort niet zo te zijn. Kitty kwam naast me zitten en durfde niet naar mijn vinger te kijken. Toen ik zelf naar beneden keek, zag ik ‘m opeens terug in de kom schieten. Uit zichzelf.’
Laurien Leurink zoekt steun bij teamgenote Kitty van Male. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Hoe haar vinger uit de kom is geraakt, weet ze niet precies
Tijdens het gesprek tovert Leurink haar telefoon met daarop een fotoserie van het voorval tevoorschijn. Op de foto’s die ze toont is vooral te zien wat er gebeurde toen ze al op de grond lag. Wat er daarvoor gebeurde, is voor Leurink onduidelijk. Ze weet het niet precies meer. Ze kan zich nog herinneren dat ze met de bal aan haar stick een loopactie inzette en werd neergehaald door een ietwat lompe actie van een Italiaanse speelster. Maar hoe haar vinger uit de kom is geraakt, weet ze niet. Waarschijnlijk toen ze op de grond viel en de val met haar hand brak, maar het kan ook zijn dat ze met haar vinger achter haar stick is blijven hangen.
Snel na haar val betrad fysiotherapeut Franc Backelandt het veld. Hij begeleidde Leurink naar de dug-out, waarna ze werd meegenomen naar de doktersruimte in het stadion. Daar werd haar vinger bekeken door bondsarts Carmen van der Pol. De schade leek op het eerste oog mee te vallen. Leurink keek de rest van de wedstrijd vanuit de dug-out en ging daarna nog wel naar het ziekenhuis om een foto van haar vinger te laten maken. Daaruit bleek dat hij niet gebroken was en er ook geen scheurtje in zat.
Fysiotherapeut Franc Backelandt begeleidt Laurien Leurink naar de dug-out. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek
Gaat ze de kwartfinale van donderdag halen?
‘Hij is nu alleen wel een beetje dik. Niet héél dik, maar een klein beetje. Gehockeyd heb ik nog niet. Ik heb vanochtend niet meegetraind. Ik heb alleen m’n stick even vastgehouden. Nu is het afwachten hoe het gaat. We trainen dinsdag en woensdag nog voordat we donderdag de kwartfinale spelen. Ik heb dus nog genoeg tijd om te kijken of ik dat ga redden. Ik moet mijn vinger zo lang mogelijk rust geven. Verder valt er niets van te zeggen. Behalve dat het nu best goed gaat.’
4 Reacties
robvisser
Het klinkt niet ideaal. Als ze toch op het laatste moment moet afhaken heb je geen vervangster. Sowieso zal voluit spelen lastig worden. Ik zou denk ik een vervangster oproepen, bijvoorbeeld Maria Verschoor. Na Engeland volgen (hopelijk) nog meer wedstrijden, dan moet je er echt wel staan. Teambelang staat voorop.
joostj
Dit mag wel alleen bij akkoord van de toernooi arts, toch?
kees-jan-van-hees
Pas als een onafhankelijke arts ook vind dat er een vervangster moet komen dan mag dat pas.....
robvisser
Als er iets gebroken was of zoiets, dan was dit een minder lastig geval. Dan is het voor een onafhankelijke arts goed vast te stellen. Nu heb je een speelster die hoe dan ook wil spelen waarschijnlijk en die als enige kan vertellen hoe het voelt. Als je die vinger nu al zo lang mogelijk rust moet geven en er volgen (donderdag incluis) drie wedstrijden in vier dagen, dan ziet het er wat kwetsbaar uit. Tot het laatste moment wachten met een beoordeling (op de wedstrijddag) biedt niet meer de mogelijkheid om een vervangster op te roepen voor de wedstrijd tegen Engeland, ook niet na goedbevinden van een onafhankelijke arts. Het zal er toch wel op neer komen dat men hoopt op herstel en dat er geen vervangster wordt opgeroepen, vrees ik. Maar als ze er echt geen last meer van heeft, des te beter.