Niels Heck: de Diego Simeone van de Overgangsklasse

‘Néém die bal nóúúúú!’ brult Cartouche-coach Niels Heck naar een van zijn speelsters. Hoofdschuddend moppert hij daarna in zichzelf: ‘Tjonge jonge, waarom moet ik dat nou weer roepen?’

Wie zondag langs de lijn stond bij het duel onderin de Overgangsklasse A tussen Cartouche en Ring Pass (3-1 voor Cartouche), kon er niet omheen. De nogal opvallende manier waarop Heck zijn eigen speelsters coacht. Voor een buitenstaander kan het behoorlijk negatief overkomen. Dat zit ‘m vooral in zijn intonatie.
‘Káp eens met die flatsen naar voren!’
‘Wáár moet die bal heen? Naar de ach-ter-lijn!’
‘Nu moet je er vol op. Nee, dit is half. Ja, nu ben je weg!’

Het zit ‘m ook in zijn lichaamshouding. Wanneer iemand balverlies lijdt, laat hij soms demonstratief zijn schouders hangen. Af en toe verlaat een diepe zucht zijn mond of roept hij hoofdschuddend: ‘Jongens, jongens, jongens.’

Sommige speelsters ergerden zich zondag zichtbaar aan zijn manier van coachen. Toen hij op een gegeven moment riep ‘niet flatsen, púshen die bal’, reageerde de betreffende speelster verbeten met ‘Jaaaa-haaaa!’

Foto: Willem Vernes

In de twintig jaar dat ik als coach actief ben, heb ik pas één groene kaart gehad Niels Heck, coach van Cartouche

‘Ik kan heel geïrriteerd overkomen’, beaamt Heck, die aan het eind van het seizoen stopt bij Cartouche om zich meer op zijn werkzaamheden als piloot te kunnen richten. ‘De ene keer ben ik wat rustiger dan de andere keer. Het gaat er om in welke fase we ons bevinden. Deze wedstrijd vond ik dat ik de boel op scherp moest zetten.’

Heck omschrijft zichzelf als een gepassioneerde coach. ‘Ik lijk een beetje op die trainer van Atlético Madrid, Simeone. Iedereen ziet aan mij dat ik graag wil winnen. Natuurlijk begrijp ik dat mensen in het begin aan mijn stijl moeten wennen, maar de hele ploeg is er al lang aan gewend. Ik vind het ook helemaal niet erg als de speelsters geïrriteerd op mij reageren. Soms vragen ze wel eens of ik een zware dag op m’n werk heb gehad. Dat vind ik prima. We kunnen lezen en schrijven met elkaar. Ik ben hier niet anders dan dat ik thuis ben. Bovendien moeten we het niet overdrijven. In de twintig jaar dat ik als coach actief ben, heb ik pas één groene kaart gehad.’

Foto: Willem Vernes

Heck leidde het team van onderin de Eerste Klasse naar de Overgangsklasse

Zijn aanpak lijkt te werken. Binnen drie jaar leidde Heck zijn ploeg van de tiende plaats in de Eerste Klasse naar de huidige negende plaats in de Overgangsklasse. Dit seizoen – het eerste seizoen in de Overgangsklasse – moet het raar lopen wil Cartouche degraderen. Bovendien heeft Heck ook een andere, warme kant. Na de gewonnen wedstrijd tegen Ring Pass bedankt hij in het kringetje al zijn speelsters voor hun inzet en geeft hij ze één voor één een high-five. Ook zet hij Anne Wessels in het zonnetje, doelpuntenmaakster van twee goals.

‘Soms zegt hij dingen die je liever op een andere manier zou willen horen. Maar daar gaan wij wel beter van hockeyen’, vindt Wessels. ‘Hij is hard, dat hebben we nodig. Als je heel direct te horen krijgt wat je fout doet, ben je de volgende keer gebrand om het beter te doen. Ik vind het een goede aanpak.’

Heck: ‘Natuurlijk mogen ze fouten maken. Het gaat erom dat ze doen wat we hebben afgesproken. Als we hebben afgesproken dat je moet pushen omdat de flats dicht zit – en je doet het toch, dan krijg je dat van mij te horen. Eerlijk gezegd missen we speelsters die dat doen. We hebben geen bitches. Laat ik dan maar de bitch zijn.’