Round-up OVK Dames: Anthony Potter krijgt afscheid in stijl

Het zijn emotionele dagen voor Anthony Potter, de scheidende coach van Nijmegen. Gistermiddag was het zijn laatste optreden, voordat hij naar zijn geboorteland Australië trekt om daar assistent-bondscoach van het nationale herenteam te worden. Hij kreeg met een 0-1 overwinning op Terriërs een afscheid in stijl. Dinsdagavond wordt bekend wie zijn opvolger wordt bij de koploper in Poule A.

Overgangsklasse A

Tussen puinhoop en chaos

Vivian Kowalski was de matchwinner namens Leonidas in het duel tegen Rood-Wit. Het werd 1-0. Na deze treffer, zo stelden beide coaches, ontaardde de wedstrijd in ‘een puinhoop’, aldus Daan Sabel van Rood-Wit) en ‘een chaosduel’, aldus Jordy van der Waart van Leonidas.

‘Het had niets meer met mooi hockey te maken’, aldus Van der Waart. ‘Voordien verzuimden wij eerder de 1-0 en de 2-0 te maken. We hebben keihard gewerkt, maar evengoed was de wedstrijd ook in 1-1 geëindigd.’ Sabel baalden tijdens de tweede helft ronduit van een afgekeurde strafcorner, volgens hem was het een honderd procent score.

Prima prestatie Push

Push deed prima zaken tegen Voordaan. Trainer-coach Stan Huysmans hield de druk bewust weg bij zijn ploeg, maar hij wist als geen ander dat er per se gewonnen moest worden van de runner-up, wil het nog een kans maken op de play-offs. En dat lukte, het werd 3-2.

De thuisclub was voor de rust heer en meester en kwam terecht op een 2-0 voorsprong. Voordaan kwam echter getergd uit de kleedkamer, want binnen een kwartier was de stand alweer gelijkgetrokken. Echter, Kiki van der Kreek was er een paar minuten na die gelijkmaker als de kippen bij om de 3-2 te maken. Push knokte daarna voor wat het waard was om die voorsprong te behouden.

Supersnelle goal helpt EHV niet

Na welgeteld elf seconden konden de handen al in de lucht bij EHV. Via twee rake klappen stond Judith van der Zande alleen voor de keeper van Rotterdam en dat leverde meteen de 1-0 op.

Daarna was het echter gebeurd met de dadendrang van het Enschedese team. Antoinet Wildeboer (EHV): ‘Rotterdam was gretiger en als wij elke wedstrijd geen hondertwintig procent inzet geven, gaan we het niet redden. We hebben redelijk massaal verzaakt door op tachtig procent te spelen. En het gekke was, na rust konden we de benodigde inzet wél brengen.’

Kees Wortmann (Rotterdam) zag zijn team heersten tijdens de eerste helft. Bij rust  stond de 1-4 eindstand al op het bord. ‘Tijdens de tweede helft liepen we veel te veel met de bal. We kregen zeker vijftien kansen maar menigeen ging voor het eigen succes.’

‘Good luck Down Under’

Anthony Potter zal dinsdagavond nog eenmaal aanwezig zijn bij de training en dan is het over en uit voor de coach. Op 20 maart vertrekt hij voorlopig alleen richting Down Under, waar hij na de zomervakantie wordt herenigd met vrouw en kinderen. ‘Maar dit team van Nijmegen zit voor altijd in mijn hart. Het is een geweldig stel meiden in een hele fijne club. De kans die ik nu krijg in Australië is ‘once in a lifetime’, die kon ik niet laten lopen. Moeilijk is het allemaal wel, ik maak erg emotionele dagen door. Ik woon de laatste vijftien jaar van mijn leven in Nederland, dat is niet niks.’

Potter was dan ook superblij dat hij zijn laatste wedstrijd met Nijmegen in winst kon afsluiten. Senna Bombach maakte vlak na rust de winnende treffer.

Jeroen Visser (Terriërs): ‘Wij hebben erg goed gespeeld en eerlijk gezegd hadden we meer verdiend. We hadden de druk er bij vlagen goed op staan, maar een fout in de verdediging nekte ons.’

Effectieve start ‘nieuw’ Tilburg

Tilburg tenslotte boekte het optimale resultaat in een duel waarin de ploeg moeilijk in het eigen spel kon komen. Toch deed het trainer-coach Rob Haantjes deugd dat zijn team zichzelf daardoor niet uit de wedstrijd speelde. ‘Er sloop geen irritatie in de ploeg. Dat is een groot verschil ten opzichte van de eerste seizoenshelft. Helmond kende veel balbezit, maar wij verdedigden effectief.’

Helmond ging na de 2-1 door Tilburg naarstig op zoek naar de gelijkmaker, maar in plaats daarvan werd het in de slotminuut nog 3-1. Roeland de Laat (Helmond): ‘Jammer, er zat veel meer in. Na de 1-0 gaf Tilburg alleen maar lange klappen. We hadden veel balbezit, maar we waren niet scherp genoeg. Tijdens de tweede helft ging de wedstrijd eigenlijk maar één kant op, richting het doel van Tilburg.’

Lees hier het verslag van QZ – Union.

Statistieken

Leonidas – Rood-Wit 1-0 (0-0)
1-0 Vivian Kowalski

Push – Voordaan 3-2 (2-0)
1-0 Judith Quirijnen, 2-0 Kiki van der Kreek, 2-1 Suzanne Swildens, 2-2 Suzanne Swildens, 3-2 Kiki van der Kreek

QZ – Union 1-1 (0-0)
1-0 Rosa Thijssen, 1-1 Sara Leijte

EHV – Rotterdam 1-4 (1-4)
1-0 Judith van de Sande, 1-1 Jimena Cedres Lobbosco , 1-2 Rosanne Gatsonides, 1-3 Noor Wortelboer, 1-4 Rebecca Huygens

Terriërs – Nijmegen 0-1 (0-1)
0-1 Senna Bombach

Tilburg – Helmond 3-1 (1-0)
1-0 Jeske van Bavel, 2-0 Pleun de Vries, 2-1 Emilie Nieland, 3-1 Jeske van Bavel

 

Overgangsklasse B

‘HGC was gewoon beter’

Soms heb je dat, dat je tegenstander gewoon beter is en dat de drie punten verder weg zijn dan ooit. Het overkwam zondagmiddag Craeyenhout. De ploeg weerde zich dapper, maar had geen moment uitzicht op punt(en)winst.

Desondanks kwam het team van Mark Langemeyer in de 50ste minuut nog wel op 1-1, maar twee gele kaarten in de slotfase zorgende er voor dat Craeyenhout het nog lastiger kreeg. ‘HGC speelt heel degelijk en netjes hockey. Het is niet vreemd dat wij hier niet van winnen,’ aldus de coach.

Verheugend aan de kant van HGC was de rentree na een halfjaar van blessureleed van Miriam Schuit. Zij gaf haar terugkeer glans door de 1-3 aan te tekenen.

Huizen trefzeker uit corner

Ondanks een rommelige voorbereiding liet Huizen er tegen Almere geen gras over groeien. Er bloeit iets moois binnen het team, dat voel en proef je aan alle kanten. Het team speelde onverstoorbaar en de strafcorner liep deze middag buitengewoon goed. Daarbij kon de koploper ook nog eens een jeugdspeelster (Lucy Mullen) laten debuteren.

Dider Meijer (Almere) vond de uitslag ‘geflatteerd. We hebben terecht verloren, maar de hoogte van de nederlaag geeft een vertekend beeld van de wedstrijd. We hadden controle en lieten goed veldspel zien, alleen Huizen scoort driemaal uit een corner.’

Niet tevreden, wel drie punten

Klein Zwitserland won haar eerste duel na de winterstop met 3-1 van HBS, maar desondanks keek Bastiaan Bunnik ‘niet tevreden’ terug op het duel. ‘En dan vergelijk ik het met onze voorbereiding op de tweede helft van het seizoen. Wij kunnen op dit moment beter, maar aan de andere kant: zo’n eerste wedstrijd na de winterstop moet je gewoon winnen. HBS speelde een sterke eerste helft tegen ons.’ KZ, waarin reservedoelvrouw Daniëlle Hordijk een prima rol vertolkte, forceerde de zege in de slotfase.

Robbert Zevalkink (HBS); ‘Goed gespeeld. Tijdens de eerste helft waren we bovenliggend, maar we deden te weinig goeds met onze kansen.’

Ferme uithaal Wageningen

Wageningen liet er in Delft geen gras over groeien. Het team van Arnoud Boersma liet zeer volwassen hockey zien en dat uitte zich in de eindstand: 1-7. Het hoeft dus geen andere uitleg welke ploeg de beste was op het veld.

Eric van der Pol (Ring Pass) zag waar het tactisch misliep: ‘Wij willen graag met hoge druk spelen, opportunistisch ook, maar dan moeten we wel allemaal meedoen. Doe je dit niet, dan ben je verdedigend kwetsbaar. Dat bleek ook, want vijf tegengoals ontstonden uit de turnover.’

Surprise van Schaerweijde

Schaerweijde zorgde voor de verrassing van de dag door runner-up (tot dan toe) HIC met 1-0 te kloppen. Op het laatst ging dat met hangen en wurgen, maar de ploeg van Chantal van Nistelrooij hield stand. ‘Rondom de 68ste minuut kregen we drie strafcorners op rij tegen, dus dat is best spannend. En het was niet nodig, want na de 1-0 kregen we de mogelijkheid de wedstrijd op slot te gooien.’

Vincent van Hall (HIC) zag zijn formatie ‘slordig en in een te laag tempo spelen. En na rust, en zeker na de 1-0, ging Schaerweijde massaal voor de pot hangen. We kregen zes, zeven kansen, maar de bal wilde er niet in.’

Einde seizoen Were Di?

Voor Were Di was het eigenlijk een kwestie van er-op-of-er-onder. Winnen tegen Victoria betekende volop meedoen voor de prijzen, verliezen betekende (voorlopig) afhaken. Het laatste was na zeventig minuten het geval. Of sterker: na negentig seconden was het al 1-0 voor de Rotterdamsen. In de overgebleven 67,5 minuten lukte het Were Di niet tot scoren te komen.

Janneke Woudenberg (Were Di): ‘Wij kenden zeventig procent balbezit, maar wij dwongen daarmee weinig kansen af. Bovendien hadden wij moeite met het veld. We kregen zes strafcorners en zesmaal lukte het niet om de bal goed te stoppen. Wat dat aan gaat hadden we het geluk dus niet aan onze zijde.’

Statistieken

Craeyenhout – HGC 1-3 (0-1)
0-1 Karlijn Schepers (sc), 1-1 Elise Sterk, 1-2 Femke Bijen, 1-3 Miriam Schuit

Huizen – Almere 4-0 (2-0)
1-0 Gitte Michels (sc), 2-0 Evan den Hartog, 3-0 Gitte Michels (sc), 4-0 Amber Folmer

Klein Zwitserland – HBS 3-1 (1-0)
1-0 Sophie van der Heijden, 1-1 Floor Been (sc), 2-1 Pheline Vinckestein, 3-1 Nina Staal (sc)

Ring Pass – Wageningen 1-7 (0-2)
0-1 Sanne Swinkels, 0-2 Thisja van der Kruijs, 0-3 Thisja van der Kruijs, 0-4 Thisja van der Kruijs, 1-4 Ingrid Pool (sc), 1-5 Elena Colmer, 1-6 Elaine de Vries, 1-7 Evy Broeder

Schaerweijde – HIC 1-0 (0-0)
1-0 Karlijn Greutink

Victoria – Were Di 1-0 (1-0)
1-0 Janneke van Leeuwen

 

 

 


Wat vind jij? Praat mee...