PK (D): ‘Spanning in deze klasse uitdagender dan in Hoofdklasse’

De dames van Groningen zijn de eerste koploper van het seizoen in de Promotieklasse. Op de eerste speeldag won de voormalig hoofdklasser met 4-0 op bezoek bij De Terriërs. Huizen, dat afgelopen seizoen eveneens degradeerde uit de Livera Hoofdklasse Dames, bleef bij Were Di steken op 1-1. Jorge Nolte ging goed van start met zijn nieuwe club Klein Zwitserland, wat weer ten koste ging van de nieuwe man bij Nijmegen: Boaz Janssen.

Boaz Janssen is bij Nijmegen terug op vertrouwde grond. Hij woont en werkt namelijk niet alleen in ‘Havana aan de Waal’, maar hij studeerde, hockeyde en coachte (dames QZ) er ook sinds ruim twintig jaar. Nu is hij de nieuwe trainer-coach van Nijmegen, dat het vege lijf in de promotieklasse vorig seizoen met moeite redde.

En dus in er werk aan de winkel, want volgens Janssen valt er best iets te halen met deze selectie. Daar doet deze nederlaag van zondagmiddag tegen Klein Zwitserland (1-2) niets aan af.

‘Het viel mij op dat het team niet meer vanuit de eigen kracht redeneerde. Niet ten nadele van mijn voorgangers, maar ik vind dat een ploeg zelfbewustzijn moet uitstralen. En bij goede resultaten gaat het zelfvertrouwen dan ook groeien. Deze selectie telt een aantal spelers met een wapen. Die moet je met elkaar zien te verbinden. Ik denk dat heel veel ploegen in deze afdeling een gelijkwaardig niveau hebben, het is nu de kunst om je team zo stabiel mogelijk te laten functioneren. Wie daar als eerste in slaagt, gaat meedoen om de prijzen. Lukt het niet, dan moet je snel wegwezen uit de degradatiezone. Zo simpel is het.’

Eenheid smeden

Janssen heeft laten zien dat hij in het verleden het kunstje verstond om eenheid te smeden en om zo het beste uit een team naar boven tee halen. Zie QZ, zie Tilburg, zie Huizen.

‘Helaas hebben we het met Huizen niet gered vorig seizoen, maar toch hebben we daar grote stappen gemaakt. Alleen, in de Hoofdklasse voor dames blijft dat minder zichtbaar vanwege de voorspelbaarheid van het competitieverloop. Je weet op voorhand bijna wie de top-vier vormen, wie gaan strijden tegen degradatie. Wat dat aangaat biedt de Promotieklasse veel meer uitdaging. Ik had mij graag bij een hoofdklasseclub verder willen ontwikkelen, maar ik pas niet bij elke club. Toen ik tekende bij Nijmegen waren die kansen er nog niet. Het neemt niet weg dat ik erg tevreden ben met deze keuze, maar het is wel het spannendste wat ik tot dusver heb gedaan.’

‘Elke maandag iets in de Gelderlander’

Dat vraagt om uitleg. ‘Op zich is het niet bijzonder dat er rond mij een bepaald verwachtingspatroon ligt gelet op mijn weg als coach, maar ik heb hier ook veel vrienden, kennissen en oude bekenden. En vergeet niet dat er elke maandag iets over Dames 1 in de Gelderlander staat. Het Brabants Dagblad en de Gooi- en Eemlander lezen ze niet in Nijmegen, deze regionale krant wel. Meer mensen kijken mee en volgen het. Ik ben benieuwd wat dat allemaal teweeg gaat brengen.’

Over het duel van zijn team tegen Klein Zwitserland was Janssen niet ontevreden. ‘Wij verloren maar een gelijkspel was verdiend geweest. De eerste helft was voor ons, de tweede helft kon het beide kanten op. Dat bedoel ik dus met die gelijkwaardigheid. KZ scoorde uit een strafcorner/strafbalsituatie en een strafcorner en bij ons kwam het slotoffensief niet uit de verf. Wij zullen denk ik meer van dit soort duels gaan spelen. Zo van: net wel of net niet winnen.’

Als je hebt over een nieuwe start, dan moet je bij Groningen zijn. Ten opzichte van het vorige Hoofdklasseseizoen staat er bij de oranjehemden nog eentje op dezelfde positie. Voor de rest zijn tien speelsters vertrokken dan wel op een lager niveau gaan spelen en bleven zeven meiden over uit de vorige selectie.

Het is dus niet vreemd dat trainer-coach Julian Steen buitengewoon benieuwd is naar de plek die de Groningers komend seizoen gaan innemen in de Promotieklasse. ‘Deze klasse is sowieso nieuw voor ons en wij hebben een ander team. Persoonlijk verwacht ik een moeilijk jaar, maar de klinkende zege van vandaag leverde in ieder geval lachende gezichten op. Iedereen stapte met een big smile van het veld.’

Groningen won het uitduel op De Terriërs met 0-4. Steen zou niet weten wanneer Dames 1 met dergelijke cijfers had gewonnen in de competitie. De afgelopen jaren in de Hoofdklasse in ieder geval niet.

Dominanter spel

De gasten maakten vooral het verschil tijdens de tweede helft van de wedstrijd. Toen kwam het team vrij vlot achter elkaar via de 0-1 op de 0-2. ‘In die fase speelden we ook dominanter, omdat we in de basis goed stonden. De op zich makkelijke dingen voerden we goed uit. Toch hadden we bij tijd en wijle moeite met de lange press van De Terriërs, dat na verloop van tijd ook nog eens opportunistischer ging spelen. Maar ik ben uiteraard erg tevreden met het resultaat van deze eerste wedstrijd. Ik geef toe dat er best spanning op de ploeg zat.’

Smalle selectie

De komende weken zal met duels tegen Were Di (thuis), Rotterdam (uit) en HIC (thuis) duidelijker worden in welk deel van de ranglijst het team van Steen een rol gaat spelen.

Dat Groningen beschikt over een smalle groep, blijkt uit het feit dat de spelerslijst is gecompleteerd met de namen van vier routiniers, die in principe al afscheid hadden genomen van het tophockey. Het gaat om Anouk van den Berg, Willemijn Bos, Jorien Werumeus Buning en Suzan Keuning.

Steen: ‘Wij maken alleen in geval van nood of blessureleed gebruik van hun diensten. Anouk en Willemijn spelen een rol in ons opleidingsteam, maar zijn beiden zwanger. Dus hun inzet op korte termijn kan sowieso niet aan de orde zijn.’

Mikki Roberts, één van de jeugdinternationals van Tilburg, had de eer om zondagmiddag het eerste doelpunt van het nieuwe promotieklasseseizoen aan te tekenen.

Na vier minuten lag de bal reeds achter de doelvrouw van HIC en na een halfuur werd het 0-2 voor de Tilburgers. Uiteindelijk was het niet genoeg om met de volle winst naar huis te reizen. HIC knokte zich terug tot 2-2.

Martin van de Rakt, trainer-coach van de gasten: ‘In de fase van de 0-1 en de 0-2 kwamen we ook nog een keertje alleen voor de keeper te staan. Gaat die erin dan is het vermoedelijk over. In dat opzicht is het zuur dat we twee puntjes laten liggen. Dat voelt als verlies. Sta je met 0-2 achter en je maakt de 2-2, dan voelt dat als winst. Zo gaat dat nu eenmaal.’

Naast Roberts beschikt Tilburg over nog twee paradepaardjes uit de huidige jeugdopleiding: Eef Hoyinck en Benthe Moschner. De drie mogen nog uitkomen in MA1, maar al zeer geregeld spelen ze mee in de hoofdmacht.

Geen roofbouw

Volgens Van de Rakt is het zaak geen roofbouw op deze jonge meiden te plegen. ‘Toch hevel ik ze om een aantal redenen niet definitief over naar de selectie van Dames 1. In de jeugd horen ze uiteraard tot de besten en vanuit die positie is het goed om te werken aan een aantal vaardigheden die ze nog niet opdoen bij de senioren. Dat heeft te maken met leiderschap en het nemen van extra verantwoordelijkheid. Bovendien moet je het speelsters ook gunnen dat ze bij wijze van spreken de koningin van het veld zijn. Dat hoort bij het leerproces dat ze doorlopen.’

Daarbij, zegt Van de Rakt, is het ook voor de andere speelsters van MA1 van belang dat ze aansluiten. ‘We willen met dit team uiteraard weer landelijke jeugd gaan spelen. In voorgaande jaren haalden ze de halve finales van de play-offs en dat is ook voor de jongste speelsters uit de A1 in het kader van hun opleiding van belang. Zodoende spelen Mikki, Benthe en Eef naar onze inzichten dubbelweekenden, zonder dat ze zich in de loop van het seizoen kapot spelen. Daar waken we voor. Eef en Mikki speelden vorig seizoen ook al tien- tot twaalfmaal mee met Dames 1. Het gaat allemaal in goed overleg en de coach van MA1 is Senna Bombach, die als speelster van Dames 1 helaas nog langdurig afwezig is.’

Bombach gaat donderdag onder het mes vanwege haar kruisbandblessure en zal dus nog lange tijd op non-actief staan. Van de Rakt: ‘Maar ze is fanatiek. Ik denk dat ze heel snel weer in een rolstoel op het trainingsveld te vinden zal zijn.’