Terwijl zijn teamgenoten elkaar razendsnel opzochten na de gewonnen kampioenswedstrijd van de Promotieklasse tegen SCHC, pakte Laren-spits Kenny Bain even zijn momentje alleen. Terwijl hij door zijn knieën zakte, kwamen de emoties meteen. ‘Ik ben kapot.’
Dat Bain populair is bij de jeugd van Laren was duidelijk zichtbaar na het binnenhalen van het kampioenschap afgelopen zondag. Gehuld in Laren-shirts waren de jonge fans niet bij de routinier weg te slaan. De sympathieke Schot deelde handtekeningen en high fives uit, terwijl hij zichtbaar ook nog bezig was met het verwerken van wat zijn team zojuist geflikt had. Promoveren naar de Tulp Hoofdklasse.
Met moeite onttrok Bain zich even van alle aandacht. ‘Ik ben doodmoe. Kapot van alles. Dit is de derde keer dat ik promoveer naar de Hoofdklasse. Twee keer met Hurley en nu met Laren. De laatste vijf jaar waren lastig, zowel binnen als buiten hockey. Ik had weinig werk, we hadden een tijd geen huis. Ik ben nu twee jaar bij Laren en they fucking saved me. Ze gaven mij het leven terug. Dit is echt het meest geweldige wat ik ooit heb meegemaakt. Zonder Hurley tekort te doen; dit betekent alles voor mij. Ik heb mijn thuis gevonden bij Laren en we hebben het gewoon gedaan.’
Kenny Bain (midden achter met witte polsband) en zijn Larense teamgenoten schreeuwen het uit van blijdschap na het binnenhalen van het kampioenschap. Foto: Jan Kruijdenberg/Orange Pictures
Diep geworteld
Bain struikelde bijna over zijn woorden. Nog even blikte hij terug op de met 1-4 gewonnen wedstrijd tegen SCHC, die zijn ploeg al in de eerste helft besliste. ‘We waren zó goed. We gaven alles. Ik denk dat daarom zowel wij als zij moe waren in de tweede helft. Maar wát een wedstrijd en wat een supporters van Laren. Dit is superleuk. Niet alleen voor ons team, maar voor de hele club.’
Bain kwam superlatieven tekort voor zijn ploeg en club. ‘Laren heeft de jonge Kenny Bain teruggebracht. Zij gaven mij het vertrouwen en de kansen. En het gevoel dat ik belangrijk ben voor het team. Ik heb dit seizoen achttien keer gescoord (en staat daarmee derde op de topscorerslijst, red.). Helaas scoorde ik vandaag niet, maar dat maakt niet uit. Ik heb veel ervaring, die ik mag delen met het team. En ook binnen de club heb ik een rol. Ik zit in de technische commissie en ben onderbouwcoördinator. Ik voel mij diep geworteld in de vereniging. En dat voelt heel goed. Laren is mijn leven. Ik ben hier intens gelukkig.’
Kenny Bain spreekt zijn teamgenoten toe. Foto: Jan Kruijdenberg/Orange Pictures
Nummer 18
Bain is met zijn 33 jaar verreweg de oudste en meest geroutineerde speler van Laren. De geboren Schot is getrouwd met de Duitse ex-international Julia Müller, die jarenlang voor Laren in de Hoofdklasse speelde. De twee zijn inmiddels gesetteld in Nederland, hebben twee jonge kinderen en verhuisden recent van Amstelveen naar Bussum.
Bain: ‘Ik ben de enige vader van het team. Na mij komen in leeftijd Pieter Paul Houting en Thomas Vis, die beiden 28 jaar zijn. De oudste daarna is pas 23 jaar. Het team is erg jong, maar tegelijkertijd al zo volwassen. De periode nadat Sebas (teamgenoot Sebastiaan Bos, red.) vorig jaar overleed, was heel zwaar. In dezelfde tijd werd ik voor de tweede keer vader; dat maakte die maanden voor mij persoonlijk nog intenser. Maar we hebben ons bij elkaar geraapt en zijn doorgegaan. What a team we are. We hebben enorm veel plezier tijdens de wedstrijden en werken zo hard voor elkaar op het veld. Daar ben ik waanzinnig trots op.’
Bain staat nog even langer stil bij het gemis van Bos. ‘Ik denk dat geen teamgenoot het beseft, maar komende zondag (thuis tegen Push, red.) kunnen we voor de achttiende keer dit seizoen winnen. Sebas had shirtnummer 18. Het zou de kroon op ons geweldige seizoen zijn als dat lukt.’
Dit bericht op Instagram bekijken
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.