De heenronde van de Promotieklasse zit er op. Wat is de tussenbalans na elf van de 22 duels? Een overzicht van toppers, een twijfelgeval en de tegenvallers. Vandaag: de heren.
Toppers
hdm
De Haagsche Delftse Mixed (hdm) wipte tijdens de laatste competitiedag over SCHC heen op basis van het aantal overwinningen: acht om zeven. hdm won en SCHC speelde gelijk tegen Laren. Aan kop van de ranglijst is en blijft het ongemeen spannend. Er valt met geen mogelijkheid te voorspellen welk team van de top drie in mei 2020 kampioen wordt en direct doorstoot naar de Hoofdklasse. Het lijkt erop dat hdm en Stichtsche naar vermogen – en stabiel – presteren. Schaerweijde lijkt wisselvalliger. Daarbij is hdm, twee jaar geleden nog hoofdklasser, bijna een vaste klant als het gaat om spelen van play-offs. Het team zit super degelijk in elkaar, ondergaat weinig opzienbarende mutaties, beschikt over routine en zelfvertrouwen én heeft een coach (Erik van Driel) die zijn team permanent bij de les houdt.
Erik van Driel, coach van koploper hdm. Foto: David Aliaga
SCHC
Wat voor Stichtsche geldt, gold ook voor de dames van Huizen en Groningen: degraderen uit de Hoofdklasse en dan maar zien wat er van de selectie overblijft. Voor de beide damesteams viel dat niet mee, maar SCHC lijkt zich snel te herpakken. Van de tien vertrokken spelers, verkasten er zes naar een hoofdklasser (over kwaliteitsverlies gesproken), maar Marieke Dijkstra slaagde erin om als nieuwe trainer-coach en jonge moeder direct een winnend team op de been te brengen. Met zeven zeges en vier remises is de ploeg als enige zelfs ongeslagen. Dat verdient een compliment. Stichtsche staat tweede en treft tijdens de eerste vier weken na de winterstop meteen de twee grootste concurrenten: hdm (speelronde dertien) en Schaerweijde (speelronde vijftien). Is het team dan nog altijd ongeslagen, dan wordt het de te kloppen titelfavoriet.
Marieke Dijkstra, nog ongeslagen met SCHC. Foto: Orange Pictures/Marcel van den Bos
Twijfelgeval
Schaerweijde
Tegen de achtergrond van de ambities en de substantiële kwaliteitsinjectie die Schaerweijde afgelopen zomer kreeg, is een derde plaats tot dusver geen resultaat om je op de borst te slaan. Met twee Pakistaanse internationals afkomstig van Oranje-Rood, een vlijmscherpe corner (Pieter-Jan Voerman), een nieuwe hoofdklassewaardige doelman (Jan de Wijkerslooth) en het fenomeen Ronald Brouwer staat er een kern waar geen andere ploeg in deze afdeling aan kan tippen.
Samen met nog eens een handvol routiniers was het niet genoeg om drie van de vier andere ploegen in de huidige top vijf (SCHC, hdm en Laren) te verslaan. Tegen veel mindere ploegen als HIC en Qui Vive werd het een magere zege, 2-0 en 1-2. Schaerweijde miste na degradatie tot tweemaal toe de play-offs. Met deze selectie is het team, in het derde jaar van trainer-coach Suzan Veen-van der Wielen, moreel verplicht als eerste te eindigen. Verliest het de eerste wedstrijd na de winterstop van koploper hdm, dan heeft het wat dat betreft wel direct een aanzienlijk probleem.
De van Oranje-Rood overgekomen Muhammad Rizwan (midden) wordt hier opgejaagd door Cédric de Gier van hdm. Foto: Orange Pictures/Frank van der Leer.
Tegenvallers
Were Di en Victoria
De hockeybond wil met de komst van de Promotieklasse de aansluiting met de onderkant van de Hoofdklasse verkleinen. Maar hoe zit het met het niveau daaronder? Were Di en Victoria promoveerden als kampioen van de Overgangsklasse naar de Promotieklasse. De harde realiteit is dat ze halverwege beide onderaan staan.
Victoria heeft vier punten en Were Di pakt met zes punten nog wel de aansluiting op de nummers negen en tien (Voordaan en HIC). Het verschil met de andere ploegen is groot; qua hardheid en rendement. Victoria moet om te beginnen vijf punten goedmaken om alleen nog maar play-outs te spelen. Dat wordt een loodzware opdracht. Were Di moet het op onverzettelijkheid redden. Dat is het team op zich wel toevertrouwd, maar defensief laat de ploeg te veel steken vallen. Met 37 tegentreffers is het samen met HIC veruit de meest gepasseerde verdediging. Dat valt niet met alleen werklust te compenseren.
2 Reacties
haags-hopje
Vreemd rapport. Dat SCHC en hdm hoog staan, is juist volledig volgens de verwachtingen. Maar Laren is zonder twijfel de positieve uitschieter. HBS ook beter dan verwacht en Cartouche toch een beetje tegenvallend.
phil-chapel
Ik vind het een objectief rapport omdat het logischerwijs en fact-based, dec uiteinden van de meetlat beschouwt. Goed bvb. dat Laren niet in het rapport voorkomt. Laat dit door omstandigheden piepjonge team (de slechts 16-koppige kern bestaat uit jongens die vorig jaar nog bij de A speelden of er nog mee spelen (zowat de helft van de kern), een jonge Belg die twee seizoenen geleden nog bij de A speelde, een jonge “blessure-boeg” (drie jongens die haast geen enkele wedstrijd van de heenronde speelden en waarvan twee in de Jong Oranje -groep zitten) en een handvol sterkhouders, waaronder één warrior die in een goeie dag nog met elke verdediging van Europa kan dollen) nog rustig en gestadig wat in de schaduw werken en groeien olv succes-architect Nanco Jansonius. In de opbouw naar dat succes zijn ze wel (bijna) iedere zondag een genot om naar te kijken. De top 3 is logisch waarbij ook voorlopig het bewijs wordt geleverd dat de op papier meest kwalitatieve spelerslijst daarom nog niet automatisch het beste Team vormt.