Herfstrapport Hoofdklasse Heren: Amsterdam en HGC ondermaats

De eerste seizoenshelft in de Tulp Hoofdklasse Heren zit erop. Na twaalf duels zijn de eerste beslissingen een feit. Welke ploegen vielen ons mee en stelden teleur? We zetten het op een rijtje in ons herfstrapport.

De toppers

Nog nooit beleefde Kampong zo’n voortvarende eerste competitiehelft als dit seizoen. De Utrechters behaalden maar liefst 34 punten in twaalf duels, waarmee ze met afstand koploper zijn. Bloemendaal, het enige team dat niet verloor van Kampong, staat al op zeven punten achterstand. We kunnen alle clichés uit de kast halen. Een droomstart, eentje waar ze vooraf blind voor hadden getekend. Het is allemaal waar. Maar die spectaculaire reeks is nog knapper als je beseft hoe het Kampong vorig seizoen verging. Toen misten ze de play-offboot en vloog coach Roelant Oltmans ondanks een doorlopend contract er voortijdig uit.

Nu staat er een selectie die veel beter in balans is, vooral dankzij een betere middengroep die het gat tussen de internationals en jonge talenten dicht. Kampong heeft weer de sexy uitstraling die coach Tim Oudenaller zo graag ziet. Uiteraard is er in die schitterende reeks een hoofdrol weggelegd voor Jip Janssen, met veertien rake corners de beste schutter vanaf kopcirkel. Maar minstens zo opvallend was de productie van Duco Telgenkamp, die in zijn eerste hoofdklasseseizoen nu al op tien goals staat.

Duco Telgenkamp scoorde in de eerste seizoenshelft aan de lopende band bij Kampong. Foto: Koen Suyk

Wat voor Kampong geldt, gaat ook op voor Rotterdam. Een draak van een vorig seizoen en nu een regelrechte wederopstanding. De winst in de ABN AMRO Cup bleek dus absoluut een goed voorteken voor de ploeg van Robin Rösch, die in de havenstad een lang gekoesterde coachwens in vervulling zag gaan. Het ging in het begin met vallen en opstaan – er werd bijvoorbeeld kansloos (3-1) verloren bij Oranje-Rood – maar na de eerste seizoenshelft staat Rotterdam ‘gewoon’ op een comfortabele vierde plek.

Om het toch nog even aan te stippen: vorig seizoen werden ze negende. Geen enkele ploeg scoort dit seizoen meer dan Rotterdam, dat al vijftig keer juichend terug mocht lopen naar de middenlijn. Dat komt vooral dankzij de enorme doelpuntendrift van Jeroen Hertzberger, die er 21 maakte. Helaas voor de ervaren spits leverde hem dat geen nieuwe uitverkiezing op voor Oranje.

Want mogen ze trots zijn bij HDM. Twaalf uit twaalf, een uitstekende score voor de nieuwkomer uit de hofstad. Dat ze na Voordaan de meeste tegengoals kregen, soit. Geen Haagse haan die ernaar kraait. Veel belangrijker is voor hen de negende plek waarop ze de winter ingaan. Met glimmende oogjes zullen ze kijken naar die negende plek, die aanvoelt als een een koppositie. Zeker omdat ze twee fikse veren moesten laten in de zomer met het vertrek van Boris Burkhardt (Amsterdam) en de eerder genoemde Telgenkamp.

Extra lekker voor de vechtmachine van Erik van Driel is dat ze boven rivaal HGC staan. Als de stand niet verandert in de tweede seizoenshelft, zullen de met de platte kar door Den Haag gaan. HDM heeft in ieder geval aangetoond dat ze in de Hoofdklasse thuishoren en het daarmee veel beter doen dan de andere twee opklimmers, Schaerweijde en Voordaan. Vooraf spaken we van een ‘competitie in een competitie’ tussen de drie nieuwe teams, maar inmiddels heeft HDM een voorsprong van acht en twaalf punten op de andere heintreders. Directe degradatie lijkt daarmee nu al afgewend voor de Hagenaars.

HDM kan met alle tevredenheid de winterstop ingaan. Foto: Willem Vernes

Het vraagteken

Het vraagteken zetten we ook dit seizoen achter de naam van Oranje-Rood, dat als vijfde het nieuwe jaar ingaat. Het was lang niet gek wat de Eindhovenaren in de eerste seizoenshelft lieten zien. Maar het was ook niet goed genoeg. Eerst de positieve kant: OR is vol in de race om eindelijk weer een play-offs te halen. De achterstand op nummer vier Rotterdam bedraagt maar twee punten. Echter…wonnen ze maar één wedstrijd tegen een ploeg uit de top acht – tegen Rotterdam. Verder noteerden de Brabanders drie nederlagen en driemaal een gelijkspel tegen de beste acht. Dat moet beter na de winter, wil dat vraagteken een uitroepteken worden. Of zoals coach Jeroen Baart het al in het begin van de competitie zei: het is tijd om resultaten (lees: play-offs) te halen.

De tegenvallers

Het is niet zomaar dat we Amsterdam als eerste opschrijven in dit rijtje. Het lek bij de oudste club van het land leek gedicht nadat vorig seizoen de play-offs waren gehaald. Maar dit hockeyjaar is Amsterdam weer uitermate kwetsbaar, zoals we dat ook in de afgelopen seizoenen vaak zagen. De cijfers spreken boekdelen. Een schamele achtste plaats, meer nederlagen dan zeges en maar liefst tien punten achterstand op de top vier. Zorgen zijn er over de Indiër Rupinder Pal Singh. Hij werd gehaald om zijn verwoestende corner, maar schoot pas een keer raak. Hockeyend valt het ook niet mee wat de Aziaat laat zien.

Amsterdam acteert ver onder z’n kunnen. Want als je naar de selectie kijkt, barst die nog altijd van kwaliteit. Valentin Verga, Floris Middendorp, Mirco Pruyser en Matt Dawson, om er maar een paar te noemen. Ook veelzeggend: geen enkele speler van Amsterdam schopte het tot de WK-selectie van bondscoach Delmée. Het past treurig genoeg naadloos in het verre van perfecte plaatje van Amsterdam.

HGC-keeper Sam van der Ven beleefde met zijn ploeg een loodzware eerste seizoenshelft. Foto: Willem Vernes

Over verre van perfecte plaatjes kunnen ze in Wassenaar dit seizoen absoluut over meepraten. Dat het bij HGC minder zou gaan dan vorig seizoen, zat er al een beetje aan te komen. Het verlies van met name routinier Floris van der Linden en cornerman Gordon Johnston hakte er flink in bij enige mannenploeg die al een coachwissel onderging. Dat was overigens een geplande verandering. Voor het seizoen was immers al bekend dat Paul van Ass tussentijds het De Roggewoning zou verlaten om bondscoach te worden bij de Oranje Dames.

Zijn opvolger Bram Lomans krijgt de ploeg nog niet aan de praat en moest het de laatste duels bovendien stellen zonder sterspeler Seve van Ass. Bovendien kreeg HGC er al 33 tegen, maar tien minder dan in het hele vorige seizoen. Er werd pas twee keer gewonnen, van Schaerweijde – in de laatste minuut, ook dat nog – en Voordaan. Dat zijn ook de enige ploegen die onder nummer tien HGC staan. De Gazellen degradeerden nog nooit uit de Hoofdklasse, maar moeten echt flink aan de bak om play-outs te voorkomen. 

We ontkomen er niet aan om ook Voordaan op te nemen in dit rijtje. Natuurlijk wist iedereen dat de sympathieke formatie uit Groenekan een loodzwaar jaar tegemoet ging. Maar dat het verschil met de rest van de Hoofdklasse zo groot zou zijn, dat is wel een verrassing. In meer dan de helft van de wedstrijden kreeg Voordaan zes of meer doelpunten tegen. Nog pijnlijker waren de (kleinere) nederlagen tegen mede-nieuwkomers Schaerweijde en HDM, waardoor de ultieme opdracht – handhaving – nu al een hele lastige is. Cruciaal is de tweede speelronde na de winter. Want als er thuis van nummer elf Schaerweijde wordt verloren, dan is het zo goed als game over voor de ploeg van Peter Jonker. Ondertussen moet Voordaan proberen uit de geschiedenisboeken te blijven. In het huidige tempo komen ze uit op 128 tegengoals. Dat zou een negatief record zijn in de Hoofdklasse.