‘Wij zijn kampioen! Wij zijn kampioen!’, scandeerde een blauwe zee aan Pinoké-supporters maandagmiddag op ’t Kopje. Zij vierden feest op het terrein van Bloemendaal, waar de titelhouder op hardhandige wijze de kampioensschaal werd ontnomen. Na de bizarre 4-0 zege keek Marlon Landbrug eens om zich heen. De spits kon amper geloven in wat voor sprookje hij was beland.
Daar stond-ie. Voor een vak met dolgelukkige supporters. Fans met een donkerblauw hart. Zo meelevend met hun teams dat ze bij de halve finale tegen Kampong door een hek heen braken. Ze zongen. Sprongen. En de selectie van Pinoké joelde mee. Nog nat van het bier, zweet en champagne schudde Marlon Landbrug alle handen die hij onderweg tegenkwam. ‘Holy shit, man. Ongelooflijk. Hoe mooi is dit?’, stamelt de spits.
Met twee goals (de 1-0 en 3-0) eiste de aanvaller een hoofdrol op in de historische finale, waarin Pinoké z’n eerste landstitel veroverde. En dat voor de aanvaller, die – we hebben het eerder vermeld – zo moeizaam scoorde dit seizoen. Alleen in de ‘kwartfinale’ tegen Oranje-Rood en in de eerste halve eindstrijd tegen Kampong was-ie trefzeker. ‘Ik scoor alleen in wedstrijden waarin het erom gaat. Ik zei het toch?’, klinkt het lachend. ‘Maar weet je, het gaat mij op dit moment helemaal niet om mij. Het gaat mij hierom’, zegt Landbrug, terwijl hij wordt omhelsd door een fan. ‘Het feit dat we dit met z’n allen mogen vieren. Daar ben ik het meest trots op.’
Foto: Willem Vernes
Al vijftien jaar samen
Hij kijkt dolgelukkig voor zich uit. Zoekt de juiste woorden, die hij lang niet altijd vindt. ‘Wow. Dit moet nog even landen, hoor’, klinkt het verontschuldigend. Flitsen van het memorabele finaleduel gaan aan hem voorbij. ‘Ik maakte nog een fout, waaruit hun eerste corner kwam. Toen kneep ik ‘m wel even’, zegt Landbrug hoofdschuddend. ‘Dat ik de 1-0 maakte was al bijzonder. Daarna kregen we het zwaar. Hun goal werd afgekeurd, we stonden echt onder druk. Mentaal was het lastig. Maar we trokken elkaar erdoorheen.’
De verwondering spat van zijn gezicht. Hij wordt constant overstemd door de fans en door de ABBA-klassieker The winner takes it all. ‘Ik geniet ontzettend van dit moment. We komen van ver. Vijf jaar geleden stonden we met dit team in de play-outs. En kijk eens hoeveel jongens hier uit de eigen jeugd komen. Met sommigen zit ik al vijftien jaar in een team. Zo gaaf.’
Foto: Willem Vernes
De eerste krabbel als kampioen
Hij neemt de euforie even in zich op. Vervolgens is daar het besef dat hij onderdeel is van een historisch moment. Voor altijd verbonden aan dit schitterende hoofdstuk in de clubgeschiedenis, dat op 29 mei 2023 werd geschreven. ‘Dit is een bijzondere groep. Een team waarin iedereen zichzelf kan zijn. We zijn allesbehalve een typische hockeyploeg. We hebben lekker veel verschillende karakters. Dat vind ik alleen maar mooi. Iedereen wordt geaccepteerd zoals-ie is. Dat klinkt normaal, maar dat is het niet altijd. Juist daardoor kunnen we elkaar vastpakken op belangrijke momenten. We kennen elkaar door en door. Dat betaalt zich vandaag uit.’
Landbrug wordt even aan zijn doordrenkte shirt getrokken. Een jonge fan, met een bal en stift in de hand.
Het is tijd voor een handtekening. Zijn eerste handtekening als kampioen van Nederland.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.