De keuze van de redactie 2016

December is natuurlijk de maand bij uitstek waarin teruggeblikt mag worden op het afgelopen jaar. Bij hockey.nl is dat niet anders. Vandaag blikken we terug op de favoriete berichten in 2016 van de hockey.nl-redactieleden. 

Eelko

Het was een nieuwsalert zoals er zo vaak een op mijn telefoon verschijnt. Met een schuin oog keek ik erop. Johan Cruijff overleden. Ik keek nog een keer. En nog een keer. Pas toen drong de boodschap tot me door. Eerst een beetje, toen keihard. Johan. Dood. Ik voelde me verdrietig. Mijn telefoon ging vervolgens onophoudelijk. Veel vrienden delen de bewondering voor Johan Cruijff. Als speler zag ik hem op tv en een keer live in De Meer, het oude Ajax-stadion. Als trainer en later analist zat ik aan de tv gekluisterd als hij sprak. Velen begrepen hem niet. Ik wel. Tenminste, dat dacht ik. Het is nu vele maanden later. Met vrienden hebben we het nog geregeld over hem. Sinds oktober mag ik hoofdredacteur zijn van hockey.nl. Een gave job, die me vorige week in Amstelveen bracht bij Carole Thate. Voormalig hockey-international, rechterhand en vriend van Johan Cruijff. Ze sprak hem bijna dagelijks. Ik had een uur al geweldig gevonden. Ik heb dat ook eerlijk tegen haar gezegd. En gevraagd hoe het is hem nu niet meer te kunnen bellen. Ze miste hem. Dat zeker. Maar ze ging niet bij de pakken neerzitten. Ze moest door. De nalatenschap van Cruijff verankeren voor de komende generaties. Een sterke vrouw. Heel gewoon. Positief. En vol liefde over Johan. Dichterbij mijn idool zal ik nooit meer komen. Bedankt Carole.

Carole Thate mist warmte en inspiratie van vriend Johan Cruijff

Marco

Mijn opa en vader hadden beiden in het eerste van zaterdageersteklasser VVGZ gespeeld. Dus toen de derde Van Nugteren op rij werd aangemeld bij de Zwijndrechtse voetbalvereniging waren de verwachtingen hooggespannen. Nooit heb ik die verwachtingen kunnen waarmaken. Ik kon niet in hun voetsporen treden. Laat staan in die van mijn jeugdidool Dennis Bergkamp. Eén van de technisch meest begaafde voetballers aller tijden, die nu deelneemt in de Technische Commissie van hockeyclub Laren. Een prachtig excuus om mijn jeugdheld te interviewen.

Dennis Bergkamp: ‘Ik begin verstand van hockey te krijgen’

Jolien

Mijn leukste interviews van 2016 waren de Zonder bal en stick-interviews. Als je hockeyers eens een keer niét over hockey spreekt geeft dat een heel andere dimensie. De interviews waren heel persoonlijk. Je krijgt als lezer, maar als interviewer helemaal, een inkijkje in iemand zijn leven buiten het hockey. Ik heb veel leuke gesprekken gehad, maar het interview met Maartje Paumen staat me nog het meest bij. In Utrecht spraken we bijna twee uur met elkaar, over haar jeugd, uit de kast komen, haar toekomstdromen, van alles. Nu Maartje na de Spelen bekend maakte te stoppen met haar interlandcarrière waardeer ik dat gesprek nog meer. Persoonlijke verhalen, die maken voor mij de journalistiek mooi.

Maartje Paumen: ‘Mijn grote droom is een eigen koffietent’

Sander

Kiezen is moeilijk, dus kies ik voor Jeroen Hertzberger én Constantijn Jonker. Fotograaf Willem Vernes verrichte topwerk die middag tijdens de laatste wedstrijd voor de winterstop. Hij drukte op het goede moment af, toen Hertzberger op weergaloze wijze scoorde en zijn stick weggooide, in de week dat hij hoorde dat hij niet werd geselecteerd voor Oranje. Jeroen beet na de wedstrijd zichtbaar op z’n lip om niet te veel te zeggen en daarmee z’n eigen glazen in te gooien. Hij liet die middag zien in alles nog steeds topsporter te zijn en dat was schitterend om te zien.

Hertzberger: ‘Is 34 te oud voor Tokio? En 33, 32, 31 en 30 dan?’

Topsporter is ook Constantijn Jonker, de spits van Kampong, die als reserve meeging naar Brazilië. Bij hem blijft het beeld hangen van iemand die de koning is van Kampong, maar niet van Oranje. Nu werd Oranje vierde in Rio en moest Jonker toekijken. Het had zomaar anders kunnen lopen. Rio – waar hij alleen trainde en niet speelde – werd een bitterzoet eindstation van zijn internationale carrière. Daarom vond ik het mooi dat hier ruimte was voor een ode aan deze schitterende hockeyer.

En met wat zelfspot wil ik er aan toevoegen: mocht je de tekst niets vinden, dan zijn er altijd nog de schitterende goals, die je kunt bekijken.

Een ode aan Constantijn Jonker

Merel

Mijn favoriete werkdag van het afgelopen jaar was de zondag dat ik naar de wedstrijd Almere – Rotterdam in de Hoofdklasse Heren ging. Ik verwachtte geen spannende pot, maar ik wilde de nieuwe supportersvereniging Allyminati van dichtbij meemaken. Een clubje van ongeveer dertig man dat elke thuiswedstrijd, en afgelopen seizoen in de play-offs, de mannen uit het eerste fanatiek en met humor aanmoedigt. Zelfs als de Flevolanders ruim achterstaan, kunnen ze rekenen op de onverminderde steun van hun aanhang. Het zorgt al met al voor een geweldige en unieke sfeer op Almeerse. Het leuke eraan vind ik dat Allyminati totaal breekt met het stererotype beeld dat de meeste mensen van de hockeysupporter hebben. Net als Almere dat zelf doet, met mannen als Manuel Verga, Pasha Gademan en Terrance Pieters in het eerste elftal. Kleurrijke hockeyers. Letterlijk en figuurlijk. Wat mij betreft een enorme aanwinst. Niet slechts voor de Hoofdklasse, maar voor de totale hockeysport.

Allyminati-army zorgt voor Almeerse ambiance

Jeroen

Favoriete items? Lastig. Ik kom uit bij de video-items waaruit ik de meeste voldoening heb gehaald tijdens het maken. Dat zijn misschien niet per se de beste journalistieke items qua ‘eindproduct’, maar die video’s waarbij ik van het hele proces van bedenken, draaien en monteren heb genoten. Daarbij is een van de belangrijkste pijlers voor mijzelf: een mooie samenwerking met het onderwerp of de geïnterviewde. Ik vind het belangrijk dat diegene die voor de camera komt zich daar ook lekker voelt, zelfverzekerd is en vooral, je vertrouwt. Dat zie je altijd terug in beeld en is bepalend voor de toon van je item. Kan ik achteraf dan ook nog eens terugkijken op een mooie samenwerking, dan ben ik tevreden. Daarom zijn mijn favoriete items van dit jaar:


Wat vind jij? Praat mee...