Analyse: Bossche meiden dragen sterk Jong Oranje dat corner mist

Jong Oranje Dames keerde deze week met een zilveren medaille terug van het WK in Chili. Hockey.nl-verslaggeefster Jolien Scholte zag alle wedstrijden en volgde Jong Oranje op de voet. Haar conclusies over de sterkte van de tegenstanders, de kracht van Jong Oranje en de reden waarom Nederland geen goud pakte.

Een Junior WK is altijd een ideaal moment om te zien wat er bij andere landen de komende jaren aankomt. De eerste conclusie is gemakkelijk: wereldkampioen Argentinië blijft de komende jaren meedoen in de wereldtop. Het Argentijnse team, waarvan Nederland de finale met 4-2 verloor, is afgetraind, fel, technisch en snel. Typisch Argentijns.

Verrassend Spanje

De verrassing van het toernooi was Spanje, dat uiteindelijk vierde werd. Het grote Spanje staat slechts op nummer 11 van de FIH-wereldranglijst, maar kan door deze sterke jonge generatie flink worden versterkt. Dit Jong Spanje lijkt zelfs nu al sterker dan het grote Spanje. Ook Australië (de bronzen medaillewinnaar) was sterk. China en Japan hadden wat pech in het toernooi, maar toonden ook over een veelbelovende jonge generatie te beschikken.

Nieuw-Zeeland viel tegen en het lijkt ook bijzonder onwaarschijnlijk dat Engeland in 2020 opnieuw Olympisch kampioen kan worden met de generatie die er nu aan komt. De Engelsen speelden afwachtend en konden weinig techniek en snelheid in het spel brengen. Bij de Amerikaanse dames was de wil er (natuurlijk) wel, maar ook zij hebben nog een lange weg te gaan.

Oranje kan uitdelen

Dan Jong Oranje. De jonge generatie Oranje-speelsters is in ieder geval veelbelovend. Oranje bleek een hecht team, waarin elke schakel belangrijk was. Met bijzonder veel overtuiging werkten de Jong Oranje Dames zich door de poulefase. Ook in de kwartfinale en halve finale werd sterk gespeeld en dik gewonnen. De échte test kwam in de finale, tegen Argentinië. Vooraf was er vrees voor het fysieke spel van de Argentijnen, maar in de finale kon Oranje prima mee in de passie, strijd en emotie van de Zuid-Amerikaansen. Charlotte Adegeest, Fabienne Roosen en Lisa Visser verdedigden sterk. Joosje Burg, Pleun van der Plas en Maxime Kerstholt lieten voorin van zich horen.

Trio Bossche smaakmakers voorop

Oranje werd ook in de finale echter gedragen door drie echte smaakmakers, allen spelend bij Den Bosch: aanvoerder Maartje Krekelaar, topscorer Frédérique Matla en verdediger Pien Sanders. Hoewel ze heel verschillend zijn, hebben ze alledrie een sterke techniek én kunnen ze uitdelen. Dat laatste is in de steeds fysieker wordende hockeysport van groot belang. Scheidsrechter Claire Druijts zei het ook al: internationaal mag er fysiek gezien meer. Daar moest zij als Nederlandse scheidsrechter aan wennen. Het Bossche drietal paste zich snel en moeiteloos aan de internationale hockeywetten aan.

Pien Sanders Maartje Krekelaar Frederique Matla (c) foto Robert Sanders – FotostudioRSP

Maartje Krekelaar

Hoewel nog geen 21 jaar, waren ze in de finale allerminst geïntimideerd door het onsportieve gedrag van het Argentijnse team, dat werd opgezweept door een stadion vol schreeuwende landgenoten. ‘Persoonlijk hou ik er wel van als het publiek tegen je is’, zei Krekelaar al voor de finale. ‘Dan wil ik me alleen maar meer bewijzen.’

Krekelaar ontpopte zich in de finale tot een sterke aanvoerder. Ze pepte het team op, ging voorop in de strijd en bleef positief coachen. Die rol ligt haar wel. In haar spel is ze fel, elke meter is er één en ze heeft geen enkele moeite zichzelf ergens voor te gooien. De Spelen in Rio kwamen nét te vroeg, maar als Krekelaar zo doorgaat, is ze voor Tokio een zekerheidje.

Maartje Krekelaar (c) Robert Sanders – FotostudioRSP

Pien Sanders

Pien Sanders (18), het jonkie van het team, bleek in de finale ook niet onder de indruk. Ze was de eerste die ruzie maakte op het veld met een Argentijnse. Na wat duw-en-trekwerk moesten beiden bij de scheidsrechter komen. ‘Zij begon!’, riep Sanders. Bij de bully die volgde, snoerde Sanders de mond van de Argentijnse door haar tot twee keer toe subliem het bos in te sturen. Klaar met die praatjes.

De passing van Sanders getuigt van veel spelinzicht. Als je kijkt hoe goed die passing nu al is, zou ze zomaar de nieuwe Willemijn Bos kunnen worden bij Oranje. Sanders is ook aanvallend gevaarlijk. Na een goede pass stuift ze direct naar voren om de bal weer te kunnen ontvangen. Haar spel brengt veel, maar is wel risicovol. Ze speelt niet snel op safe. Bij balverlies is de tackle-back echter ook op honderd procent.

Pien Sanders (c) Robert Sanders – FotostudioRSP

Frédérique Matla

Dan Frédérique Matla. Zonder twijfel de meest begaafde speelster van de selectie. De ‘Messi van het jeugd-WK’, werd ze door een aantal Argentijnse journalisten op de perstribune genoemd. Daar zit iets in. Waar Messi de bal aan zijn voet heeft geplakt, lijkt die bij Matla aan haar stick te kleven. Tel daar bij de snelheid, technische hoogstandjes én het overzicht en de vergelijking is gemaakt. Ook qua scorend vermogen houdt Matla gelijke tred met ‘s werelds beste voetballer: ze werd topscorer met twaalf goals (een veldgoal, zes strafcorners en vijf strafballen). Matla mag echter nog wel wat constanter worden. Nu speelt ze de ene wedstrijd geniaal en de volgende een stuk minder.

Frederique Matla (c) Robert Sanders – FotostudioRSP

Strafcorner van Jong Oranje bleef het hele toernooi achter

Wat bij Jong Oranje sowieso moet verbeteren, is de strafcorner. Die bleef niet alleen in de finale, maar eigenlijk het hele toernooi achter. De WK-finale was voor Matla hét moment om haar strafcornersleep te tonen. Dat lukte niet. Bij Den Bosch heeft ze de illustere Maartje Paumen voor zich. Dat zal zo blijven zolang de onlangs bij Oranje gestopte aanvoerder bij Den Bosch speelt. Matla heeft namelijk wel de techniek, maar haar sleep is simpelweg nog niet hard en gericht genoeg.

Oranje hield gedurende het toernooi vast aan die sleep. De Oranje-dames speelden weinig varianten. Geen moment leek de ploeg vertrouwen in de corner te hebben. De Argentijnen hadden dat vertrouwen wel en profiteerden optimaal in de eindstrijd. Ze scoorden twee uit twee. Nederland een uit vijf. Daarop kan je een finale verliezen.