Emotioneel en gehavend Pinoké voltooit bekerwonder van Den Bosch

Coach Jesse Mahieu stond even in z’n eentje, toen zijn jonge honden met elkaar het feestje van de historische bekerzege aan het vieren was. Uit het diepst van zijn ziel zei hij na de onmogelijke 3-4 zege op Den Bosch: ‘Dit is zó verdiend.’ Hij kreeg er tranen van in zijn ogen. Assistent-coach Marieke Dijkstra kon niet meer praten, want ze was te schor van het coachen. Het is de eerste prijs ooit voor hockeyclub Pinoké uit Amstelveen. 

Het hele seizoen was tot nu toe één lange wet van Murphy. Een nachtmerrie. Alleen maar blessures. Dennis Warmerdam met een tumor in zijn rechterarm. Aanvoerder Wouter Brasem weggestuurd in de winterstop. Play-outs spelen tegen degradatie, nadat de ploeg als tiende in de Hoofdklasse was geëindigd. Terwijl al die talenten van Pinoké zó vreselijk goed kunnen hockeyen. En dat lieten ze zien in de finale van de eerste editie van de Gold Cup tegen Den Bosch, die ze met hart en ziel met 3-4 wonnen.

Dat er drie keer De Vilder op het scorebord stond en één keer Marlon Landbrug, was geen toeval. Deze tiener (Derck) en jonge twintigers waren de goed betaalde Argentijnen Nicolas Della Torre, Joaquin Menini en de routiniers van Den Bosch de baas, die zondag nog met 5-1 van ze wonnen aan de Oosterplas. Maar dat was de competitie. Dit was de bekerfinale. Dat zorgde voor een wedstrijd die eigenlijk niet kon.

De bekerwinnaars. Foto: Willem Vernes

Het rijtje met blessures bij Pinoké was lang en werd tijdens de wedstrijd langer. Joost van de Vijfeijken liep al snel met een handbeweging langs de nek naar de kant, om aan te geven dat het niet meer ging. De andere geblesseerden en zieken: Diego Arana, Gijs van Wagenberg, Pieter Sutorius, Rutger Marres, Dennis Warmerdam die vrijdag geopereerd wordt. Ze ontbraken allemaal. Daardoor stonden Willem Hertzberger (ex-Rotterdam) – de oudere broer van Jeroen Hertzberger – en Joep van der Loo (ex-Bloemendaal) uit het tweede van Pinoké op het veld.

Bijzondere noodgrepen

Het was bijzonder om Hertzberger in de rust na het eerste kwart de hele ploeg te zien toespreken. Maar hoe bijzonder dit uitzicht ook was, dit waren Mahieu’s noodgrepen van een geplaagde ploeg, die voor de wedstrijd al aangaf dat hij bepaalde spelers rust moest geven omdat de prioriteit ergens ook bij de play-outs moeten liggen. Den Bosch speelde juist zijn laatste wedstrijd van het seizoen en kon alles geven. Het leek alsof het andersom was.

Invallers Willem Hertzberger en Joep van der Loo. Foto: Willem Vernes

Bij Pinoké waren de superbehendige aanvaller Marlon Landbrug en de sterke middenvelder Derck de Vilder (lid van de trainingsgroep Oranje) de smaakmakers. De Vilder begon na een paar minuten al sterk, met een strafcornervariant die hij naar zijn oudere broer Morris de Vilder tikte, die met een tip-in scoorde. In de 22^ste minuut werd Derck de Vilder volledig vastgezet door de press van Den Bosch. Waar bijna elke speler de bal had verloren, hield De Vilder geduld en dribbelde hij rustig langs vier man, waarna A-junior Sam Steins Bisschop bijna scoorde met een tip-in. Landbrug was de hele wedstrijd een plaag voor de Bossche defensie en scoorde met zijn backhand knap de 1-2.

Hoge backhand

Elke keer als Pinoké scoorde, kwam Den Bosch snel weer terug. Tot de 3-4 van Derck de Vilder (19) die aangaf wat voor wonder de ploeg hier voltooide. In een volle cirkel was de enige optie voor De Vilder een hoge backhand, een oldskool techniek die bijna niet meer wordt gebruikt. Het werd een hoogstandje. De middenvelder die de hele wedstrijd al de meerdere was van zijn Bossche tegenstanders voltooide het kunststukje, door perfect de bal te raken. L

Lukas Sutorius en Derck de Vilder vieren feest. (c) Willem Vernes Fotografie

Het was in de periode dat Den Bosch met tien man stond, omdat Arjen Lodewijks een gele kaart had gekregen. Terwijl de thuisploeg met een veel bredere selectie Pinoké kapot had kunnen spelen. Uiteindelijk kreeg Willem Hertzberger ook nog geel en moesten de talenten uit Amstelveen billenknijpen. Toen was het tijd voor reservekeeper Christophe Combe – tweede keuze in de competitie, eerste keuze in de Gold Cup – om uit te blinken. Met zijn stick voorkwam hij een zekere treffer van de sleeppush van Den Bosch, met nog een paar minuten te spelen.

Smaakmaker

Smaakmaker Landbrug – niet alleen met zijn kapsel maar ook met zijn hockey – hield in zijn eentje de Bossche defensie bezig, die geen vat kreeg op de onvoorspelbare speler. Hij kon na afloop zijn emoties moeilijk bedwingen. ‘Eindelijk. Eindelijk is het een keer gelukt. Ondanks alle blessures zie je vandaag dat we gewoon een goede ploeg hebben. We hebben er alles met elkaar uitgeperst en dan zie je wat we kunnen’, zei Landbrug terwijl zijn teamgenoten feest vierden en er zelfs twee streakers over het veld renden, na de wedstrijd.  ‘We konden nu zonder druk een keertje vrijuit hockeyen. Ik voelde de energie van iedereen in het veld. Iedereen was met elkaar bezig, de hele tijd. Ik ben bekaf.’

Een dolblije Marlon Landbrug. Foto: Willem Vernes

Mahieu noemde het opstellen van de twee spelers van Heren 2 en twee A-junioren ‘schitterende noodverbandjes’ en gaf van tevoren al aan dat er een wonder nodig was om te winnen. ‘Den Bosch heeft normaal meer slagkracht. Wij moesten een plannetje maken en hopen dat zij kansen missen.’

Twee keer Derck de Vilder. Een keer Morris de Vilder. En een keertje Marlon Landbrug. De jonkies waren de routiniers van Den Bosch te machtig. In het interview na de wedstrijd voor de livestream van hockey.nl zei Derck de Vilder serieus: ‘Ik hoop dat er nog meer prijzen zullen volgen.’ En hij meende het.

Morris de Vilder vliegt z’n broertje Derck om de nek. Foto: Willem Vernes