Twee finaleminuten, een spalk én een gouden plak voor Schouten

Twee minuten speelde hij slechts mee in de WK5s-finale in Oman tegen Maleisië, tot hij een bal op zijn pols kreeg. Toch was het begin deze maand een onvergetelijk toernooi voor Sheldon Schouten. De 22-jarige verdediger neemt zijn gebroken onderarm in ruil voor WK-goud maar op de koop toe. ‘Het is een supertoffe hockeyvariant waar ik echt toekomst in zie. Maar zo ver is het nu nog niet.’

Het was een snoeiharde uithaal die hij wilde blokkeren. Dat lukte, maar daardoor loopt-ie nu wel een maand met een spalk om zijn arm. Veel pijn deed het niet, zeker niet na een paar paracetamol. Maar zijn arm draaien, dat lukte niet meer. Dribbelen met een bal zat er niet in. ‘Ik had door dat er iets niet klopte. Ik voelde niet zoveel, maar kon geen kracht meer zetten. Ik ben blij dat ik in ieder geval nog twee finaleminuten heb mogen meemaken. Het is balen. Ik kan nu niet zoveel. Koken is bijvoorbeeld al een uitdaging.’

De rest van de finale keek hij toe vanaf de zijlijn. De vijfvoudig veldinternational zag hoe zijn teamgenoten met 5-2 van Maleisië wonnen en zo historisch goud pakten. ‘Er zit echt van alles in dit spelletje’, vertelt Schouten enthousiast. ‘Het is snel, met veel actie. Je hebt maar vier vrienden nodig en je kan het spelen.’

Foto: Worldsportpics

Zaalhockeyschoenen zonder grip

Maar er is nog wel wat werk aan de winkel. Dat gaf de FIH al aan. En dat is ook het oordeel van de verdediger van Oranje-Rood. ‘Het waterloze veld was te stroef en gevaarlijk. Ik had drie paar schoenen mee. Renschoenen, zaalschoenen en gewone hockeyschoenen. De meesten van ons hebben op zaalschoenen gespeeld. Want met je noppen had je veel te veel grip. Ik speelde tijdens de ochtendwedstrijden soms wel op hockeyschoenen. Dan was het veld nog vochtig. Dus ik zou willen adviseren om daar ook nog goed naar te kijken.’

Niet alleen de schoenen waren nieuw in Oman. Er werd ook getest met een andere bal. Eentje die zelf tijdelijk water opslaat. En na een paar minuten weer ingeruild moet worden voor een nieuwe, volle bal. ‘De bal werd steeds lichter naarmate hij leger werd. Het werd bijna een zaalhockeybal. Het was niet te vergelijken met een bal die we in de Hoofdklasse gebruiken’, vertelt Schouten. ‘Het spel gaat veel te snel voor een bal die je iedere twee minuten moet wisselen. Je sloeg door het droge veld eigenlijk altijd wat onder de bal. Het was bijna niet mogelijk om een normale backhand te slaan. Alles vloog hoog de lucht in.’

Foto: Worldsportpics

 

Het was vooralsnog het laatste 5s-toernooi waar Oranje aan deelneemt. Maar ervaringsdeskundige Schouten is dus fan. Hij heeft hele hoge verwachtingen van deze hockeyvariant, die steeds meer terrein wint. ‘Ik geloof niet dat het hierbij blijft. Er zit toekomst in. Ook voor clubs. Misschien doen we voorlopig niet mee aan toernooien, maar dat komt wel weer. Er zit heel veel potentie in dit spelletje.’


Wat vind jij? Praat mee...