De Koning(in) onder de lat bij Den Bosch: 490 minuten zonder tegengoal

Zeven wedstrijden op rij, nul tegentreffers. Josine Koning lijkt dit seizoen niet te verslaan in het doel van Den Bosch. De keepster van de Oranje Dames is aan een indrukwekkende reeks bezig, zelden vertoond. Dat moet toch vertrouwen geven richting de Spelen van Tokio? ‘Enerzijds wel, anderzijds heb ik misschien minder kans om me te onderscheiden’, klinkt de 25-jarige international aan de telefoon.

Zes competitiewedstrijden en het bekerduel met Rotterdam in de Gold Cup (0-7) achter elkaar en geen enkel doelpunt tegen. Koning staat al 490 minuten droog. Dat kunnen er na komende zondag – wanneer Den Bosch Oranje-Rood treft – 560 zijn. Ter vergelijking: in dat tijdsbestek kun je met een auto op en neer vanaf de Oosterplas naar de Eiffeltoren in Parijs, inclusief rustpauzes. Krankzinnig lang dus.

De hoofdpersoon in kwestie blijft de rust zelve, precies zoals zij ook in het doel van Den Bosch staat. De momenten dat ze écht moet optreden zijn dit seizoen spaarzaam, maar als het moet, staat Koning haar mannetje in de Brabantse cirkel.

Josine Koning en Ireen van den Assem. Foto: Willem Vernes

‘Ik had het er laatst met Ireen van den Assem over’, vertelt Koning. ‘Ik wil het liefste elke wedstrijd de ‘nul’ houden, maar het is geen doel om dat zo lang mogelijk vol te houden. Dat dat nu toevallig gebeurt, brengt toch extra druk met zich mee, zo kwamen Ireen en ik tot de conclusie. Dat eerste doelpunt gaat ongetwijfeld een keertje komen. Dan is die reeks meteen verbroken.’

Leuke bijkomstigheid, niet het grote doel

Mocht dat eerste doelpunt komende zondag in de zevende speelronde in de Hoofdklasse Dames niet vallen, dan evenaart de sluitpost haar aantal clean-sheets van vorig jaar. In het ‘coronaseizoen’ hield de goalie in de zeventien gespeelde wedstrijden namelijk zeven keer de nul. ‘Dat wist ik niet eens’, reageert Koning. ‘Maar ik vind dat wel een bijzonder gegeven.’

Ik weet dat het heel politiek correct klinkt, maar ik speel geen teamsport om een persoonlijk record te pakken Josine Koning

Desondanks is de Amersfoortse daar nauwelijks mee bezig. ‘Mijn drive om de nul te houden, heeft meer te maken dat we dan een grotere kans hebben om te winnen. Ik weet dat het heel politiek correct klinkt, maar ik speel geen teamsport om een persoonlijk record te pakken. Dat zal iedere topscorer beamen. Het is een leuke bijkomstigheid, maar niet het grote doel.’

Vorig seizoen was overigens niet het beste jaar van Koning onder de lat bij de Brabanders. In het seizoen 2018-’19 hield ze in de reguliere competitie in meer dan de helft van de wedstrijden (12 clean sheets in 22 duels) haar doel schoon. Dat is natuurlijk niet alleen maar op het conto van de keepster te schrijven.

Josine Koning in het seizoen 2017-2018 tegen SCHC, waar ze wel een tegentreffer incasseerde (2-1). Foto: Willem Vernes

‘Met zo’n verdediging is de kans dat ik tegendoelpunten krijg aanzienlijk kleiner. Ik hoef niet vaak in actie te komen. Het is gebruikelijker om maar één bal te krijgen dan dat ik er tien moet stoppen. Dat is eigenlijk al jaren zo. Daar ben ik inmiddels wel aan gewend.’

‘Die ene bal, die moét ik hebben’

Keepen bij een torenhoge titelfavoriet met zo’n sterke defensie, word je daar dan een betere doelvrouw van? ‘Hoe beter het team is, hoe minder ik natuurlijk te doen krijg’, trapt Koning open deuren in.

‘Maar dat betekent ook dat de kwaliteit van de trainingen heel hoog is. Het brengt een andere dimensie met zich mee. Het is niet een kwestie van er even lekker inkomen en hopen dat ik tachtig procent van de ballen stop. Nee, echt die ene bal, die moét ik hebben.’

Josine Koning tijdens de training bij het Nederlands elftal. Foto: Willem Vernes

Een dimensie die ze als doelvrouw bij het Nederlands elftal ook herkent. Spaarzame momenten om je als sluitpost van de nummer één van de wereld te kunnen onderscheiden. En dan deelt ze haar speelminuten ook nog eens met Amsterdam-keepster Anne Veenendaal.

Langdurige concurrentiestrijd tussen ‘Mercedes’ en ‘Audi’

Ze is niet anders gewend. Koning en Veenendaal schelen slechts vijf (!) dagen en zijn al sinds het districtsteam C concurrenten van elkaar. ‘Dat is een bijzonder verhaal, hè. De band tussen ons is uniek. We trainen veel samen en hebben het ook over privézaken. Anne en ik weten gewoon wat we aan elkaar hebben. We zijn naast concurrenten ook een soort collega’s van elkaar. Zeker in de fase waarin we nu zitten is het eerder een kwestie van samenwerken dan concurreren.’

Anne Veenendaal en Josine Koning tijdens de training bij het Nederlands Elftal. Foto: Willem Vernes

‘Wanneer we dichter bij een toernooi komen, loopt de spanning op’, vervolgt Koning. ‘Maar dat is normaal, dat hebben spelers ook. Vijanden zijn Anne en ik absoluut niet, ik vind het wel iets moois hebben. Ik ben er ook bewust van dat we elkaar beter maken. Toen we nog in Jong Oranje zaten, gebruikte de toenmalige trainer Rick Mathijssen vlak voor het WK een mooie metafoor. Hij vergeleek ons met een Mercedes en een Audi, twee auto’s die elkaar beconcurreren en juist daardoor beter worden. Die metafoor heb ik altijd onthouden.’

Nog altijd heeft bondscoach Alyson Annan geen keuze gemaakt welke keepster straks in Tokio onder de lat staat. Toch een lastige situatie, schetst Koning. Zo lang in onzekerheid. ‘Als ik in de schoenen van de bondscoach zou staan, zou ik natuurlijk voor mij kiezen’, vertelt ze desgevraagd, gevolgd door een harde lach. ‘Dit is net een elevator pitch.’

Josine Koning en bondscoach Alyson Annan. Foto: Willem Vernes

‘Ik denk dat ik iets rustiger ben dan Anne en dat goed kan uitstralen naar het team. Qua energie is er echt een heel duidelijk verschil met Anne. Wat dat betreft kan zij wat daadkrachtiger overkomen.’ Het moge duidelijk zijn. Het is voor de bondscoach kiezen tussen een appel en een peer. Twee keepers die allebei tot de besten van de wereld behoren, aldus Annan. Ga daar maar aan staan.

Mentale begeleiding

Toewerken naar dat ene doel, terwijl je maandenlang, misschien wel jarenlang in onzekerheid zit. ‘Je zou kunnen stellen dat je er bijna een psycholoog voor nodig hebt’, erkent Koning. ‘Ik loop niet bij een psycholoog, maar ik maak wel veel gebruik van de mentale begeleiding bij Den Bosch en vanuit Oranje.’

Door het coronavirus stonden de Oranje Dames een tijd lang niet op het veld. Inmiddels is de groep van Annan alweer een paar weken in training. ‘Ik moet zeggen, door de uitbraak van het coronavirus ben ik er wat rustiger onder geworden. Ik heb er wat meer afstand van kunnen nemen. We zitten natuurlijk ook in onzekerheid of de Spelen überhaupt doorgaan.’

De Oranje-keepsters aan het werk in het Wagener Stadion. Foto: Willem Vernes

‘Die spanning zal straks wel weer aangewakkerd worden’, weet Koning uit ervaring. ‘Mediteren helpt dan weleens. En als ik echt even helemaal obsessed ben en ik kom er niet uit, stuur ik een appje naar mijn mentale begeleider, heb ik het er met een teamgenoot of juist met mensen buiten het hockeywereldje over. Er veel over praten helpt mij enorm.’

Misschien is dat wel een beetje mijn therapie, door er juist gewoon met mensen over te hebben.

‘Dit onderwerp is al zo vaak voorbijgekomen’, vervolgt de sluitpost. ‘De eerste vraag die mensen stellen wanneer ze horen dat ik keeper van het Nederlands elftal ben, is of ik dan ook naar de Spelen ga. Ik reageer dan altijd dat het een ingewikkelde kwestie is. Gek word ik er niet van. Ik vind het ook helemaal geen vervelende vraag en snap dat voor mensen interessant kan zijn. Misschien is dat wel een beetje mijn therapie, door er juist gewoon met mensen over te hebben. Leuk zo’n sessie’, grapt Koning. ‘Stuur je factuur maar op.’

‘Geen garantie voor de toekomst’

Of haar geweldige statistieken in de Hoofdklasse Dames vertrouwen geven met het oog op Oranje? Als we dan toch kunnen vergelijken: keepster Veenendaal heeft bij Amsterdam namelijk ‘al’ drie keer moeten vissen. ‘Dat zal ik niet zo stellig zeggen.’

Josine Koning tijdens de shoot outs in de halve finale tegen Australië op het WK hockey in 2018. Foto: Koen Suyk

‘Het is heel lastig om een keeper te beoordelen op alleen de tegendoelpunten. Niet elke bal is met elkaar te vergelijken. Persoonlijk geeft het me wel vertrouwen, maar ik houd wel in mijn achterhoofd dat het geen garantie voor de toekomst biedt.’