Victoria-speelster Van Putte: ‘Ze zagen me als een flierefluiter’

Een jaar geleden sloeg bij Victoria-talent Julie van Putte (18) de twijfel toe of ze wel of niet moest doorgaan met hockeyen. Afgelopen weekend plaveide ze met haar eerste doelpunt in de Hoofdklasse de weg voor de Rotterdammers naar de belangrijke overwinning op Laren (1-2).

Zondagmiddag. Het eindsignaal heeft net geklonken. Als net herenigde familieleden die elkaar een jaar of dertig hebben moeten missen, zijn de speelsters van Victoria elkaar in de armen gevallen, als ze in de smiezen krijgen dat Van Putte gevraagd wordt voor een interview. Coach Lennard Poillot is de eerste die begint te lachen. ‘Je mag Julie interviewen, maar alleen als ik het voor publicatie mag lezen. Wat zij allemaal uitkraamt…’, grapt hij.

Ook vanuit het groepje speelsters in de dug-out klinkt het gelach steeds harder. Vrijwel alle blikken richten zich op de jonge speelster. ‘Denk erom hè, léúke dingen zeggen,’ drukt Julia Verschoor de benjamin van de selectie op het hart, plagend alsof het haar jongere zusje is.

Van Putte ondergaat het glimlachend. ‘Ik ben altijd eerlijk. Te eerlijk, misschien. Mijn teamgenoten zeggen dat ik enthousiaster moet zijn, dat ik het team beter moet verkopen. Dus laat ik dat maar doen, hè? Ik had vandaag vanaf de eerste seconde vertrouwen in een goede afloop. We hebben geweldig gespeeld. Ach, man…winnen geeft zó’n lekker gevoel. Wat hóú ik er van. We hebben het fantastisch gedaan.’

Julie van Putte wordt geknuffeld nadat ze de 0-1 heeft gemaakt. Foto: Bart Scheulderman

Mijn teamgenoten wisten dat ik redelijk kan hockeyen, maar zagen me ook als een flierefluiter. Als iemand die op de training een beetje kwam chillen, haha!

Wie de warme verstandhouding tussen Van Putte en de rest van de selectie ziet, kan zich moeilijk voorstellen dat het 18-jarige talent een jaar geleden neigde naar een ander leven. Als eerstejaars A, met een overstap naar de senioren in het vooruitzicht, sloeg de twijfel toe. Een stemmetje in haar hoofd zei dat ze haar talent om te hockeyen niet rigoureus aan de kant moest zetten. Aan de andere kant waren het de offers die bij het topsportleven horen die haar tegenstonden. Ze was er niet van overtuigd dat ze honderd procent voor het hockey wilde geven.

‘De meeste van mijn vriendinnen hebben helemaal niets met hockey’, zegt Van Putte. Zij vragen vaak aan me: moet je nou wéér hockeyen? Daardoor is de eerste twijfel ontstaan. Die werd alleen maar groter toen we door corona geen wedstrijden meer mochten spelen. Tijdens trainingen de hele tijd vanaf kop cirkel op goal rammen, daar was ik op een gegeven moment ook wel klaar mee.’

Wat ook niet meehielp, was dat een aantal vriendinnen uit de A’tjes dit seizoen de overstap maakten naar een seniorenteam. Daardoor voelde Van Putte er weinig voor om nog een jaar in de A te blijven spelen. Ze stond op een T-splitsing. Wilde ze stoppen, of toch doorgaan, maar dan wel in Dames 1? ‘Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om voor mijn kans in Dames 1 te gaan. Ik zit nog op de middelbare school, ik woon nog bij mijn ouders. De omstandigheden zijn ideaal om honderd procent te kunnen geven.’

Haar teamgenoten van Dames 1 moest ze nog wel zien te overtuigen, vertelt de leerling van 6VWO. ‘Zij twijfelden aan me. Ze wisten dat ik redelijk kan hockeyen, maar zagen me ook als een flierefluiter. Als iemand die op de training een beetje kwam chillen, haha! Soms maakte ik een lekker goaltje of deed ik een aardige actie, maar net zo goed kon het gebeuren dat ik niet mijn stinkende best deed. Nu doe ik dat wel. Althans, ik hoop maar dat zij er ook zo over denken, haha!’

Julie van Putte loopt uit na de gewonnen wedstrijd tegen Laren. Foto: Bart Scheulderman

Ik hockey voor wedstrijden zoals deze.

Met haar doelpunt tegen Laren bewees de vrolijke speelster de Rotterdammers in ieder geval een dienst. Op aangeven van Elin van Erk pushte ze de bal uit een draai door de benen van keepster Karlijn Adank (0-1). Een heerlijke goal, die Victoria vleugels gaf. Binnen een paar minuten stond het 0-2, waarna Laren nog wel op 1-2, maar niet meer op 2-2 kwam.

Van Putte: ‘Ik hockey voor wedstrijden zoals deze. Wedstrijden die tot de laatste seconde spannend zijn. In de wedstrijden die ik vorig seizoen met Dames 1 meespeelde, was dat een stuk minder het geval. Hopelijk volgen er nu meer van dit potjes. Dat ik ervoor gekozen heb om door te gaan, is in ieder geval een goede keuze geweest.’