Alex Verga: ‘Ongelofelijk hoeveel jeugdtrainers voor hun kiezen krijgen’

In de serie ‘Het nieuwe coachen’ vertellen ervaren trainers over hoe het vak de afgelopen jaren is veranderd. Deze keer oud-coach en huidig technisch manager van Almere Alex Verga (64), over het zijn van jeugdtrainer. Volgens hem wordt er tegenwoordig meer van jeugdtrainers gevraagd dan vroeger, vooral door de bemoeienissen van ouders. ‘Het is ongelofelijk hoeveel zij voor hun kiezen krijgen.’

De 64-jarige Argentijnse oud-international Verga doet aan het begin van het gesprek direct een ontboezeming. Zijn loopbaan als trainer heeft hij beëindigd. Op papier is hij bij Almere nog wel technisch manager, maar dat is op papier. In de praktijk is het enige wat hij nog doet het begeleiden van de technisch coördinator. Hij is afgeknapt op een deel van de hockeywereld, vertelt hij. ‘Het laatste dat ik mis is het gezeik van ouders.’

Vroeger, vertelt Verga, kreeg je als jeugdtrainer één of hooguit twee keer per seizoen te maken met wat hij noemt ‘een moeilijke ouder’. Tegenwoordig word je daarmee volgens hem overspoeld. ‘Als ze het ergens niet mee eens zijn, dan appen ze je, mailen ze je of bellen ze je. Het is te gek voor woorden. Overal hebben ze een mening over. Het aantal speelminuten van hun kind, of hij of zij wel of geen selectie mag spelen, op welke positie hij of zij wordt opgesteld, de wijze waarop de trainer tegen hem of haar praat. Het is niet normaal.’

Alex Verga neemt het op voor de jeugdtrainers. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek

 

Als je tegenwoordig als coach een kind corrigeert, heb je een tel later een boze vader aan de lijn Alex Verga

Lang hoeft de voormalig assistent-bondscoach van Jong Oranje niet in zijn geheugen te graven om met een concreet voorbeeld te komen. ‘Als technisch manager kreeg ik een klacht binnen over de trainer van Meisjes D1. Hij had op de training gezegd dat iedereen moest helpen met de ballen verzamelen. Eén meisje negeerde hem. Ze begon recht voor zijn neus met haar telefoon te spelen, en te dansen. Hij sprak haar daar op aan, waarop het meisje begon te huilen.’

‘Later klopten hun ouders bij mij aan. Hoe de trainer het in zijn hoofd had gehaald om haar zo toe te spreken? En dat hij hen voortaan moest bellen als er iets was voorgevallen. Kom op zeg! Wat een onzin! Jeugdtrainers hebben wel wat beters te doen dan met al die boze ouders te bellen.’

‘Jeugdtrainers hebben alle recht om een kind op de training te corrigeren. Als ouder dien je een coach te vertrouwen en je nergens mee te bemoeien. Als een kind vroeger thuis vertelde dat de trainer boos op hem was geworden, dan vroegen zijn ouders: wat heb je dan gedaan? Nu stellen ze die vraag niet eens meer. Nu bellen ze de trainer meteen. Of mij als technisch manager. Als je tegenwoordig als coach een kind corrigeert, heb je een tel later een boze vader aan de lijn.’

Alex Verga aan het werk als assistent van de mannen van Kampong. Foto: Koen Suyk

Er zijn ouders die de moeite nemen om een mail van twee pagina’s te schrijven omdat hun kind te weinig speeltijd krijgt Alex Verga

Zelf was Verga als coach niet bepaald op zijn mondje gevallen. Het Argentijnse temperament was bij hem nooit ver weg. Maar commentaar op zijn toon kreeg hij zelden, zegt hij. Ook niet als jeugdcoach. Bij de meeste jeugdtrainers is dat volgens hem echter een ander verhaal. ‘Als een trainer vanaf de kant roept dat spelers hun tackelback moeten lopen, dan moeten ze daarnaar luisteren. Maar veel ouders zeggen dan: waarom sla je zo’n toon aan? Verschrikkelijk! Wees blij dat een trainer de moeite neemt om langs de lijn te gaan staan.’

Verga ziet dat jeugdtrainers vaak worden lastiggevallen door ouders. ‘Er zijn ouders die de moeite nemen om een mail van twee pagina’s te schrijven omdat hun kind te weinig speeltijd krijgt. Dan ben je niet goed bij je hoofd. Ze denken dat hun zoon of dochter de nieuwe Teun de Nooijer is. Maar weet je wat het ergste is? Zeventig procent van de ouders is zo. Veel ouders denken van zichzelf dat zij zich níet zo gedragen, tot het moment dat het over hun eigen kind gaat. Dan blijkt dat ze net zo erg zijn.’

Alex Verga met zijn zoon Valentin Verga, speler van Amsterdam. Foto: Bart Scheulderman

Door dit alles is het een stuk moeilijker geworden om jeugdtrainers te vinden Alex Verga

Wat vraagt dit alles nu extra van de jeugdcoach in vergelijking met vroeger? ‘Energie. Heel veel energie. Natuurlijk zijn heus niet alle ouders zo brutaal als ik nu schets, maar een heel groot deel wel. Daarmee moet je als jeugdtrainer tegenwoordig zien te dealen. Als je dat niet kunt, haak je vanzelf al. Voor onze sport is dat eeuwig zonde, want het is niet nodig.’

Het is volgens Verga zelfs zo erg dat hij al jeugdtrainers voorbij heeft zien komen die om deze reden zijn gestopt. ‘Heel veel zelfs. Coachen doen ze bij wijze van spreken voor een broodje kroket en een cola, maar daarvoor moeten ze tig gesprekken voeren met boze ouders. Als technisch manager is het daardoor een stuk moeilijker geworden om jeugdtrainers te vinden. Wie wil er nog coach van Meisjes C1 worden?’

Hij besluit: ‘Je moet als jeugdtrainer tegenwoordig wel héél veel van deze sport houden met alles wat je voor je kiezen krijgt. Ik bewonder hen daarom enorm. Deden al die ouders dat ook maar.’

Lees uit deze serie ook


8 Reacties

  1. BramFransen

    Wat een fantastisch verhaal en helemaal correct. Om gek van te worden. Ik heb de kaders aan het begin van het seizoen maar gezet. Alle ouders in een hok, uitleggen wat de visie en doelen zijn EN de spelregels voor de ouders. Alleen “kom op” en verder niks. Ik (en mijn mede coach) bepaal wie waar hoelang speelt en hoe we spelen, punt! Werkt een beetje. Ik adviseer het iedereen maar ik begrijp dan de jongere generatie dit best lastig vindt. Toch doen. Ouders mogen blij zijn dat er iemand staat!

  2. rverhoeven

    Dit is me uit het hart gegrepen. Ouders, die alleen oog hebben voor hun eigen prinsje of prinsesje en niet voor het belang van het grotere geheel. Ouders, die niet beseffen dat leren omgaan met teleurstellingen een integraal onderdeel van de opvoeding vormt. Ten aanzien van de arbitrage speelt precies hetzelfde. Tijd om de campagne Sportiviteit en Respect weer uit de kast te halen.

  3. alexanderenzerink

    Misschien kan hockey.nl een mooi artikel maken over de 4v’s voor veiligheid waar club aan moeten gaan voldoen. Sluit mooi aan bij dit stuk. Het zal niet de oplossing zijn maar het helpt een hoop voorkomen!

  4. JacquesBrinkman

    De meeste mensen deugen. De meeste ouders deugen.

    1. alexanderenzerink

      Dit is precies de verkeerde gedachte. Dit past in het straatje “op mijn club gebeurd dit niet”.

  5. EricWelvaart

    Wat een goed stuk. Helaas zullen de ouders om wie dit gaat nooit lezen of snappen dat het over hunzelf gaat. En wat het nog erger maakt: zo zijn ze ook richting docenten op school. Hun prins/princes is namelijk het wonder van deze tijd

  6. SanderVerkeij

    Meneer Verga, sieraad van het hockey. En ook hier geeft hij richting aan waar anderen zeggen dat het allemaal met fluwelen handschoentjes moet. Ook beseffen veel ouders niet dat naast de genoemde punten het ook niet positief is voor de persoonlijke ontwikkeling van hun kind zelf. Alles willen oplossen, pamperen, belonen op resultaat, slecht praten over de trainer/coach en hysterisch gedrag langs de zijlijn. Of ouders die klagen dat het team van hun hun 7-8-jarigen kind nog geen driehoekjes spelen. Hier valt nog zoveel winst te halen voor verenigingen. Het moet ergens beginnen. Er is een laagdrempelige oplossing, die veel verenigingen toch bewust negeren.


Wat vind jij? Praat mee...