De American Dream van Pinoké-talent Quintin Schlatmann

Misschien leeft Quintin Schlatmann binnenkort wel zíjn American Dream. Voor de speler van Pinoké Jongens-18 gloren mogelijk de Olympische Spelen van Los Angeles in 2028 dankzij zijn dubbel paspoort. ‘Ja dat is echt bizar, man.’

Zijn mogelijke American Dream begint met een aantal berichtjes op Instagram van een oude buurman, vertelt Schlatmann na afloop van het gewonnen spektakelstuk met Pinoke Jongens Onder-18 tegen Victoria (5-3). ‘Hij stuurde dat hij voor mij een testdag zou kunnen regelen bij de jeugdselectie van de Verenigde Staten, omdat de assistent-bondscoach goed kent.’

Aanvankelijk ziet Schlatmann dat niet zo zitten, geeft hij toe. ‘Als het mogelijk is om Oranje te halen, dan wil ik daarvoor gaan. Maar ik moet realistisch zijn. Ik ben daar na het spelen in verschillende districtsteams nooit meer in beeld geweest.’ Nu beseft de 17-jarige aanvaller van Pinoké, die een Amerikaanse moeder en Nederlandse vader heeft, dat er toch een kans komt om op internationaal niveau te hockeyen. Daardoor wilde Schlatmann alsnog graag op het aanbod van de oude buurman ingaan. 

Foto: Bart Scheulderman

‘Even voorstellen aan een Amerikaan’

Alles raakt in een tempoversnelling bij het Europees tophockeytoernooi voor de oudste jeugdteams, dat afgelopen Pasen – tegelijk met de EHL – op Amsterdam werd gehouden. Op paasmaandag, na de zege in de strijd om het brons met opnieuw Victoria, waartegen Schlatmann scoort, komt zijn vader met een nog voor hem onbekende man naar hem toe. 

‘Ik heb echt werkelijk geen idee hoe die man bij mijn vader is gekomen, maar mijn pa zei: ‘Quint, ik wil je even aan iemand voorstellen.’ Dat was dus de assistent-bondscoach van Amerika, Patrick Cota. Hij legde het traject richting de Olympische Spelen van 2028 uit en zei dat ze mij graag een keer voor zo’n testdag willen uitnodigen vanwege mijn spel op het toernooi. Ze willen meerdere jongens uit Europa met een dubbele nationaliteit laten aansluiten om het niveau op te krikken.’

Klinkt interessant, vindt Schlatmann. De assistent-bondscoach en hij wisselen nummers uit na dat korte gesprek. Hoe nu verder? ‘Dat weet ik nog niet precies. Maar ik ga met mijn coach bij Pinoké beelden van mezelf uitzoeken en die binnen twee weken opsturen naar de technische staf.’ Met een knipoog: ‘Dat moeten natuurlijk wel de betere beelden zijn.’

Foto: Bart Scheulderman

Géén 1 aprilgrap

Die coach, Björn Van der Dussen, denkt aanvankelijk dat zijn pupil na het gewonnen brons een 1 aprilgrap maakt. Zo gek was dat niet. Het was die dag immers de eerste dag van april. ‘Quint zei: ‘Ik ben zojuist gevraagd voor de Amerikaanse ploeg’. Ik kon het niet geloven, maar het is dus géén grap’, begint de Pinoké-coach, die Schlatmann dolgraag wil helpen. 

‘We gaan beelden uitzoeken waarop hij scoort, dribbelt, ballen sterk aanneemt en de juiste keuzes maakt aan de bal, maar ook verdedigend’, stelt Van der Dussen, die al contact heeft gehad met bondscoach Pat Harris.

Hij lacht. ‘Die testdagen zijn waarschijnlijk tijdens de play-offs van de Landelijke Jeugd. Maar Pat had al aangegeven dat Quintin die dan mag spelen. Daar ben ik blij mee. Hij mag bij de volgende try-outs aansluiten, maar misschien selecteren ze hem wel puur op basis van de ingestuurde beelden.’

Foto: Bart Scheulderman

De blik op 2028

Nu het proces in gang is gezet heeft Schlatmann definitief zijn zinnen gezet op de Olympische Spelen van Los Angeles in 2028, waarvoor de Verenigde Staten als gastland automatisch zijn geplaatst. ‘Ik kan op school vast wel een topsportstatus regelen hiervoor.’ En een slaapplek dan? ‘Een oom en tante wonen op een half uurtje rijden van de trainingslocatie.’ Ja, ook dat is al geregeld.

Het hockeytalent wil er niet aan denken dat zijn American Dream uiteenspat. Komt hij de selectieronde door dan verwacht Schlatmann eerst bij Onder-18 aan te sluiten en dan de stap naar Jong Amerika te maken. Dan daalt het besef ineens in. ‘Echt bizar dat ik misschien op de Olympische Spelen sta over vier jaar.’

Hoofdcoach Van der Dussen glundert. ‘Ik vind het prachtig. Zeker omdat Quint het plezier in het hockey een beetje was verloren. Dit seizoen is dat weer helemaal terug. Hij wordt met de week beter en beter. Dus dit kan een geweldige ervaring voor hem worden. Wij zullen hem daarin faciliteren, mogelijk een aangepast schema maken en continu overleggen met de staf van de Verenigde Staten.’ 

Na een korte stilte: ‘Het lijkt wel alsof dit script specifiek voor hem is geschreven. Ik ben echt supertrots op hem.’


Wat vind jij? Praat mee...