Het gevoel | Mathijssen & Krekelaar blikken vooruit op WK-finale

Bondscoach van de Jong Oranje Dames Rick Mathijssen en aanvoerder Maartje Krekelaar blikken samen uitgebreid vooruit op de WK-finale die de Jong Oranje Dames vanavond om 22.30u Nederlandse tijd spelen tegen Argentinië. In dit laatste deel van drie gaat het over het gevoel. De Jong Oranje Dames staan dicht bij elkaar: een teamband die vanaf het begin sterk groeide, ook naar aanleiding van de ernstige knieblessure van Michelle Fillet. Nu de finale behaald is valt er een stuk angst weg, waar al een klein beetje trots voor in de plaats is gekomen. ‘Nu gaan we gewoon vól voor goud.’

Hoe zijn jullie gegroeid dit toernooi? Krekelaar: ‘Ik heb vooral heel veel vertrouwen in de rest gekregen. We zijn écht een team geworden. Iedereen wil voor elkaar vechten. Voor het WK hadden we weinig oefenwedstrijden gespeeld en niet met een WK-spanning. Dus wat dat betreft weet je niet wat je moet verwachten. Maar hoe we die eerste wedstrijd al begonnen: dan begint dat vertrouwen al te groeien. En gisteren zie je ook: we kunnen ook finales winnen. Dat gevoel is vooral heel erg gegroeid. We willen écht met zijn allen goud gaan halen.’

Mathijssen: ‘Wat je van te voren niet weet is hoe de ploeg omgaat met de spanning van het spelen van finales. En wat je gisteren zag is dat we vochten voor elke meter, waar Kreek (Maartje Krekelaar, red.) in voorop ging. Alles was maximaal. Op die manier groeien we in het toernooi. Michelle heeft er denk ik ook nog aan toegevoegd dat dat teamproces zo versterkt is.’

‘We doen het ook voor Mies’

Michelle Fillet scheurde tijdens de eerste WK-wedstrijd haar kruisband af, en vloog daarna met haar ouders en zusje terug naar Nederland. ‘We hebben heel veel contact met haar, via de app’, vertelt Krekelaar. ‘Voor de wedstrijd stuurt ze ook elke keer een lief berichtje naar ons. En we hebben onze yell aangepast. Nu roepen we: ‘Drie hoeraatjes voor onszelf, de tegenstander en Mies’.’ Lachend: ‘De scheidsrechters zaten daar eerst nog bij, maar die hebben we weggelaten om Mies erbij te kunnen doen.’

De Jong Oranje Dames hebben heel sterk het gevoel dat ze ook voor Michelle het WK willen winnen, merkt Krekelaar. ‘Wat zij heeft meegemaakt is zo’n nachtmerrie. Het moment dat ze hoorde dat ze haar kruisband had afgescheurd was heftig. Ik heb zelf nog nooit zoiets meegemaakt met een team. We stonden met elkaar in een kring. We zeiden niks, maar het voelde gewoon alsof ik met mijn familie was, die ik al heel mijn leven kende. Dat was een heel bijzonder moment.’

Angst is er af

Leeft het team anders toe naar de finale dan naar bijvoorbeeld de halve finale? Krekelaar: ‘Tegen Duitsland weet je ook dat je als je verliest, dat je er dan uit ligt. Maar ik denk dat het wel een iets ander gevoel is. De angst is er af. Tegen Duitsland had ik dat gevoel nog wel een beetje van: als je verliest heb je helemaal niks. Nu kunnen we alleen maar winnen, en dat is dan de kers op de taart. We zijn nu ook al trots dat we die eerste stap hebben gezet. Als doel hadden we de finale halen. En als we daarin staan willen we ook écht goud halen.’

‘Routines zijn heel belangrijk in zo’n toernooi’, weet Mathijssen. ‘We doen dezelfde dingen, op dezelfde momenten, op dezelfde plek. Daardoor werk je aan het vertrouwen, vaste dingen inslijpen. De basis van wat we gaan doen is dan ook tegen Argentinië hetzelfde als we tot nu toe op het toernooi gedaan hebben. Alleen zullen er tactische nuanceverschillen zijn.’

‘Het is enorm overtuigend’

Mathijssen is al heel content met hoe de Jong Oranje Dames het toernooi tot nu toe spelen, vertelt hij. ‘Het is enorm overtuigend. Ik was er vier jaar geleden ook bij, als assistent-coach, en toen was het minder overtuigend. Wij willen als staf de meiden natuurlijk ook zoveel mogelijk klaar stomen voor een vervolg, en daarin zijn we heel blij met hoe ze het nu doen en hoe ze dingen aanpakken.’

Jong Oranje kan in ieder geval niet wachten tot de finale begint, stelt Krekelaar. ‘Gisteren hoorde ik al mensen zeggen van: kunnen we vandaag niet al spelen. Iedereen heeft superveel zin om nog een keer in zo’n stadion te spelen, met publiek, de spanning. Ik heb het idee dat iedereen er wel beter van wordt, als je de spanning voelt. En tegen de Argentijnen, ja. Dan moet er godverdomme nog 20 procent bovenop om hier te winnen. En ik denk dat iedereen dat kan. Heel de dag hebben we het er al over dat we die Argentijnen willen inmaken.’

Knokken

‘Ik verwacht een hele mooie pot’, aldus de captain. ‘We gaan gewoon echt vechten voor elke meter. Je weet dat dit de laatste wedstrijd is. We gaan alles geven. Elke spier kan bij wijze van spreken kapot, elk bot mag je voelen. Het maakt niet uit, daarna heb je vakantie. Het wordt knokken!’


Wat vind jij? Praat mee...