Ireen van den Assem: ‘Het Oranjeshirt liet me maar niet los’

Tijdens haar vakantie afgelopen zomer las Ireen van den Assem een boek van Marco Hoogerland, de mental coach van Den Bosch. Na het lezen daarvan appte ze hem dat Oranje haar nog steeds niet los liet. ‘Wat kon ik eraan doen om terug in Oranje te komen? Zonder het mezelf als doel op te leggen, maar meer als een droom?’ Een paar maanden later speelde Van den Assem, tijdens de trainingsstage in Spanje, haar zesde interland.

Haar eerste vijf interlands speelde ze in februari 2013, toen toenmalig bondscoach Max Caldas haar in Zuid-Afrika liet debuteren. Nadat ze daarna een aantal keer tot de trainingsgroep behoorde, viel ze uiteindelijk af, waarna ze zich op de nationale zaalselectie richtte. Daarmee werd ze begin 2016 Europees kampioen. ‘Toen merkte ik dat het Oranjeshirt en het Wilhelmus me niet loslieten. Op een gegeven moment heb ik tegen mezelf gezegd: ik wil héél graag weer interlands op het veld spelen. Het was een bewuste keuze die ik maakte.’

(c) Koen Suyk

Met z’n drieën op het trainingsveld

Afgelopen november kwam het telefoontje van bondscoach Alyson Annan dat ze in december een week mocht meetrainen met de groep van Hoofdklassedames. Samen met Lieke Hulsen en Sanne Koolen, haar teamgenoten van Den Bosch die dezelfde kans kregen, besloot Van den Assem om na de laatste competitieronde door de trainen tot aan de trainingsweek. ‘Stonden we met z’n drieën op het veld, samen met onze coach Raoul Ehren. Die meiden van Jong Oranje zaten natuurlijk in Chili. We hebben één-tegen-één-duels geoefend, en gepasst. We wilden er alles aan doen om onze kans bij Oranje te pakken.’

‘Ik moet denken: doe wat je bij je club doet, daarom ben je hier’

Na de trainingsweek kregen de drie fanatiekelingen het bericht dat ze alle drie mee naar Spanje mochten. Tijdens de trainingsstage speelde Van den Assem twee duels, waarvan er één als interland de boeken in ging. ‘Dat was een bijzonder moment, omdat ik op het veld vier jaar lang geen interland meer had gespeeld. Ik heb ervan genoten. In Spanje heb ik hard gewerkt en veel geleerd. Ik vind het heel speciaal om voor mijn land uit te komen en dat doet nog steeds iets met me. Toen ik het tenue aantrok, voelde ik wel een bepaalde spanning. Het was natuurlijk lang geleden en daar moest ik weer even aan wennen. Maar ik moet gewoon denken: doe wat je bij je club doet, daarom ben je hier. Dan komt het hopelijk vanzelf goed.’

Aan het EK in Amsterdam probeert Van den Assem nog niet te veel te denken. ‘Het zou geweldig zijn als ik daar bij ben, maar ik wil me nu vooral focussen op plezier, passie en progressie, zodat ik de beste Ireen word die ik kan zijn.’