Voor de Oranje Dames was het met een zilveren medaille een beetje dubbel om op het ‘Welkom Thuis’ event van NOC*NSF rechtstreeks uit het vliegtuig bij de Rai te worden opgewacht door enthousiaste fans. ‘Ik vind het heel leuk dat we zo worden ontvangen,’ zegt Ellen Hoog. ‘Ik ben nu heel tevreden, misschien dat het zilver volgende week nog gaat knagen.’
Als alle sporters van TeamNL al weg zijn uit de mixed zone in de Rai, waar iedereen met een oranje shirt verplicht doorheen loopt, staat Naomi van As (33) nog rustig handtekeningen uit te delen en te praten, in een verlaten hal van de Rai. Het zal een van de laatste keren zijn dat ze als speelster van het Nederlands elftal haar handtekening zal zetten en ze slaat zich vrolijk door de festiviteiten.
Cocon van Rio
‘Het blijft toch wel heel bijzonder, om al die mensen hier te zien. Het wordt straks ook raar om na de bubbel, de cocon van Rio weer straks alleen thuis te zijn. Dat is heel gek. Dat wordt even acclimatiseren. Maar deze week worden we nog wel even geleefd,’ aldus de speelster van Laren, die op clubniveau doorgaat met hockey en een ijzersterke Olympische Spelen hockeyde. Maar ze zal eerst – na 2 gouden medailles en 1 zilveren – de teleurstelling van de verloren finale moeten verwerken.
‘Waren by far de beste in de finale’
‘Een paar Britse speelsters met die gouden medaille zien. Ja, dat doet wel pijn. Daar word ik liever niet mee geconfronteerd. Ik ben wat dat betreft mega teleurgesteld. Het is pijnlijk, want wij speelden zo goed en waren by far de beste in de finale.’
Lesje in effectiviteit
‘Het gevoel blijft dubbel en dat zal wel even zo blijven,’ zegt keepster Joyce Sombroek, die met een mooie glimlach haar zilveren medaille kan laten zien in de Rai. ‘Je bent de betere ploeg, als je kijkt naar de statistieken. Wij hebben een lesje in effectiviteit gehad. Maar het blijft bijzonder om olympisch zilver te winnen. Zeker als je andere sporters vandaag spreekt, die met niets naar huis gaan. Dat besef is mooi. Het is zoals Carlien zei: het gaat niet altijd alleen om de prijzen. Dit team is hecht en ik ga ze de komende tijd missen.’
‘Je moet er toch wat van maken, met z’n allen’
Aanvalster Ellen Hoog, die in ieder geval niet nog 4 jaar doorgaat en waarvan de hockeytoekomst onzeker is, staat er van alle internationals het meest ontspannen bij, in de Rai. ‘Ja, de vlucht was leuk en gezellig. Dat is toch lachen, met allemaal sporters op zo’n vlucht. Ja dat meen ik echt. Je moet er wat van maken toch, met z’n allen. Ik heb maar 3 uur geslapen, dus ik ben niet superfit. Ik ben een beetje door het vliegtuig gaan lopen, beetje kletsen. Ik vind deze ontvangst ook leuk. Het is alleen bloedheet, dus we konden niet helemaal losgaan op het podium.’
Blijdschap overheerst
Echt te lang stilstaan bij de nederlaag met de Britten – 3-3 gelijk en daarna met shoot-outs verloren – wil ze nog niet. ‘Nee. Het gaat nog even pijn doen. Zeker omdat we hadden moeten winnen. Nu overheerst de blijdschap en de trots. Ik ben heel tevreden. Wij hadden onze kansen beter af moeten maken en verdedigend scherper moeten zijn. Dan hadden we gewonnen.’
‘Het is nu eenmaal zo’
De onverschrokken Britten krijgen van Hoog – die al 2 keer goud won met Oranje en in 2014 werd verkozen tot beste speelster van de wereld – ook niet al teveel credits. ‘Ik vond ons 20 keer beter. Maar het is allemaal achteraf gepraat. Het is nu eenmaal zo. Het is flink balen. Maar we hebben wel olympisch zilver en dat is ook een prestatie.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.