Startpunt | Bos: ‘Ik had nooit de droom om bij Oranje te spelen’

In de rubriek Startpunt nemen we je mee terug naar het begin van de hockeycarrière van de Oranje Hockey spelers. Wanneer en hoe zijn ze begonnen met Hockey? Hoe verliep hun jeugdselectie en waaróm eigenlijk gekozen voor dat spelletje met bal en stick? Je leest het hier. Verdediger Willemijn Bos (28) mag aftrappen.

Hoe ben je begonnen met hockey?
‘Mijn ouders die deden vroeger al aan hockey. Van heel jongs af aan – ik was een jaar of 3 denk ik – ging ik al mee naar het hockeyveld. Ik heb een oudere broer en zus die toen al echt op hockey zaten, dat scheelt ook wel. Dat mijn oudere broer op hockey zat, dat vond ik wel gaaf ja. En toen m’n zus ook nog, toen was het écht wachten tot ik eindelijk ook mocht. Ik speelde met een oude stick van m’n vader, waar gewoon een stuk van af was gezaagd, want van die mooie sticks speciaal voor kinderen had je toen niet. Je kon ons als kinderen rustig meenemen, we waren dan de hele dag bezig. Al deden we ook wel andere dingen op het veld, bijvoorbeeld verstoppertje.’

Heb je nog andere sporten gedaan?
‘Ja, tennis. En ik heb best lang op ballet gezeten, gewoon lekker op woensdagmiddag 1 uurtje. En een vriendinnetje uit de straat deed aan basketbal, dat vond ik ook heel leuk. Een keer mocht ik met m’n klas meedoen met de training, dat vond ik ook wel vet.’

Wanneer wist je dat hockey écht jouw sport was?
‘Ballet is als eerste afgevallen. Dat komt omdat ik in de D ook al 2 keer in de week moest trainen. Toen had ik ook 2 keer in de week tennisles. Dus op een gegeven moment was het wel van: ‘wat vind je leuk’. En toen vond ik tennis en hockey leuker dan ballet, dus ben ik dat blijven doen. Later zat ik in de districtsselectie van hockey en in de selectiegroep van tennis. Toen moest ik écht gaan kiezen en vond ik hockey toch nog leuker. Heb daarna nog wel een tijdje 1 keer in de week met de groep tennisles gehad.’

Waarom vond je hockey het leukst?
‘Het feit dat je met je vriendinnetjes en je teamgenootjes sámen iets aan het doen was. Tennisles was ook wel met een groep, maar als je wedstrijd ging spelen dan was je toch meestal weer alleen.’

Hoe ben je verder geraakt in hockey?
‘De eerste keer was ik 13, toen ik voor de Nederlandse selectie onder 16 speelde. Ik wist toen helemaal niet wat de Nederlandse jeugdselectie was. Op de districtsdag zeiden ze aan het eind gewoon ‘je bent geselecteerd voor Nederlands B’. Maar wist toen dus niet eens wat dat was. Ik heb eigenlijk verder wel in alle jeugdselecties gezeten, maar ben ook wel eens op momenten weer afgevallen in de selectie, om er dan later weer bij te komen. Ik heb niet altijd een steady lijn daarin gevolgd. Het échte moment van het Nederlandse team kwam pas na het WK Jong Oranje (Boston 2009, red.), toen dacht ik eigenlijk van ‘da’s wel vet’. Toen kwam bij mij de gedachte op ‘zou het Nederlands team voor mij haalbaar zijn’. Tussen Jong Oranje en Nederlands team, heb ik daar een jaartje niks gedaan. Toen Max (Caldas) bondscoach werd (eind 2010, red.) heeft hij mij erbij gehaald.’

NOORDWIJK - Interland Nederland - Nieuw Zeeland Dames, RaboSuperSerie, Seizoen 2014-2015, 11-06-2015, Nederland - Nieuw Zeeland 3-1, Willemijn Bos deelt handtekeningen uit.

Hoe belangrijk is sport in de opvoeding van kinderen?
‘Het is natuurlijk gewoon goed voor je om lekker te bewegen. Je leert ook om met anderen naar iets toe te werken door samenwerking en discipline. En dat je soms keuzes moet maken in het leven. Vanaf m’n 13e kon ik niet meer met m’n ouders op wintersport, omdat ik altijd moest trainen in die periode. Maar vooral het leren samenwerken is écht belangrijk.’

Gaan die van jouw straks ook op hockey?
‘Alleen als ze dat willen en als ze dat leuk vinden. Je krijgt misschien wel hetzelfde als hoe het bij mij ging, dat ze er op jonge leeftijd al mee in aanraking komen, omdat mijn partner (Daan Jan Kuis, red.) en ik ook hockeyen. Ik had vroeger nooit de droom: ik moet bij het Nederlands team komen. Ik wist het helemaal niet zo goed, ik wist niet wat dat was. Als je nu ziet hoe kinderen allemaal al weten wie in het Nederlands team zitten, dat is zo anders nu met al die social media en dat soort dingen. Dat was er toen niet. Ik zag het WK ’98 op televisie, that’s it.’

Als eerste op de hoogte? Download de OranjeHockey app.


Wat vind jij? Praat mee...