Hidde Turkstra: ‘Hier was het 2 jaar om te doen’

‘Volgens mij heeft de zon hier in Ierland in een paar dagen al meer geschenen dan de afgelopen weken in Nederland,’ lacht verdediger Hidde Turkstra (28), die meerdere keren in Nederland de training met Oranje zag verregenen. Hij is voor het eerst in Ierland, maar zal tot en met donderdag met het Nederlands Elftal weinig anders zien dan het hockeyveld en het huisje waar hij slaapt.

‘We zitten op een hele rustige, ontspannen plek,’ vertelt Turkstra, die vanavond om 19:00 de 2e oefeninterland van de trainingsstage tegen Ierland speelt. De wedstrijd van maandag won Oranje overtuigend met 7-2. ‘Het is onderdeel van een golfbaan en daarnaast staan de huisjes waar wij zitten. Ik ben zelf ingedeeld met Jaap Stockmann en Robert van der Horst. We trainen elke dag op het veld van de universiteit van Cork en daar spelen we ook de wedstrijden. Er zijn wat jongens even naar de dierentuin hier geweest en misschien dat we de laatste dag nog tijd hebben om even wat te zien, maar het is verder alleen maar hockeyen.’

Laatbloeier

Voor Turkstra zijn het behalve het goede weer sowieso schitterende dagen. Vorige week hoorde de speler van Rotterdam dat hij definitief tot de Olympische selectie behoort en dat was voor de laatbloeier die op z’n 25e debuteerde in Oranje fantastisch nieuws. ‘Hier was het 2 jaar om te doen. Ik was alleen toen ik het telefoontje kreeg en dat was bewust zo. Want als het nieuws negatief zou zijn, wilde ik dat in m’n eentje verwerken. 2 jaar heb ik hier naartoe geleefd en dan betekent een ja of nee van de bondscoach binnen een seconde alles. Ik had die zaterdag nog een barbecue met de familie, maar daar heb ik vanaf gezien, want we moesten de volgende dag weer trainen. Ik heb de selectie heel bescheiden gevierd met m’n huisgenoten. Eigenlijk besefte ik me het eerst allemaal niet zo goed, maar dat besef komt nu steeds meer.’

Goede sfeer

De 2 wedstrijden tegen Ierland zijn voor Turkstra in ieder geval heel anders dan de 3 die Oranje 2 weken geleden in de Rabo Super Serie speelde tegen Nieuw-Zeeland. ‘Toen was het een beetje hinken op 2 gedachten. In het achterhoofd had je voornamelijk dat je graag bij de Olympische selectie wilde behoren. Nu de kogel door de kerk is, hoef je nergens meer bang voor te zijn. Je merkt dat er spanning is weggevallen, hoewel ik de sfeer altijd goed heb gevonden, ondanks dat iedereen vocht voor zijn eigen plek. Dat ging nooit ten koste van anderen.’