Robbert Kemperman: ‘Ik ben anders naar hockey gaan kijken’

Voor rashockeyer Robbert Kemperman – de man van de individuele acties en de kiezelharde backhand –  is plezier in het spelletje één van de eerste vereisten om te presteren. Dat ontbrak lang door een bitter 2016. Hij vond het weer terug in India.  

‘We hadden een zware zomer achter de rug. Eerst de bittere pil van de Olympische Spelen. Toen meteen weer door met de competitie. Daarna meteen weer India. Het was één grote lange reis’, vertelt middenvelder Kemperman dinsdag op hockeyclub Upward in Arnhem zonder enthousiasme. Maar als het dan over zijn avontuur bij Dabang Mumbai gaat, het Indiase team waarmee hij tweede werd in de Hockey India League en waar hij samenspeelde met zijn Kampong-teamgenoten Sander de Wijn en David Harte, begint hij weer te stralen.

Hij maakte daar belangrijke doelpunten, ondanks dat hij in de eerste veiling niet was gekocht. Door blessures werd hem toch een kans geboden zijn leven en bankrekening te verrijken met dit buitenlandse hockeyavontuur.  ‘India heeft ervoor gezorgd dat ik weer anders naar hockey ben gaan kijken. Het plezier is daar belangrijk. Er is wat meer vrijheid in het spel. Je kunt daar leuke dingen doen op het veld als hockeyer. Het niveau is hoog en het spel golft op en neer. Als de bal over de middenlijn gaat, staat het publiek al op de banken. Ik vind het wel lekker. We hadden een heel leuk team en ik kreeg er weer energie van.’

Robbert Kemperman dinsdag met Oranje op Upward. Foto: John Voermans.

‘Uiteindelijk doe je het omdat je het mooi vindt’

De Indiase hockeybeleving doet wat met Nederlandse hockeyers. Ze raken erdoor geïnspireerd of vinden zichzelf opnieuw uit, als ze goed bestand zijn tegen de vijf weken van huis en de vele vliegreizen. Zoals ook Billy Bakker bij het winnende team – Kalinga Lancers – een uitbundige versie van zichzelf terug vond. Of misschien was het na de teleurstellende Olympische Spelen heerlijk om vijf weken ondergedompeld te zijn in een vrolijk hockeyfeestje, waar verliezen ook pijn doet, maar meestal niet direct consequenties had.

‘Plezier hoort absoluut bij mijn hockey. Het is een van de pijlers van mijn spel. Ik word ervoor betaald. Maar het is geen werk’, zegt Kemperman, die misschien alleen heel hard kon juichen in 2016 toen hij met Kampong de Euro Hockey League won. ‘Uiteindelijk doe je het omdat je het mooi vindt. Dat plezier heb ik het afgelopen jaar gemist en dat is nu weer terug.’

De middenvelder puft nog eens uit, na de onderlinge oefenwedstrijd dinsdag op hockeyclub Upward. De twee dagen in Arnhem zitten er weer op. Die twee dagen op sportcentrum Papendal en Upward beginnen altijd volgens hetzelfde ritueel, vertelt Kemperman. ‘Maandagochtend komen we om half elf bij elkaar. Dan praten we bij over het competitieweekend en hebben we een half uurtje om alles wat er zondag is gebeurd uit de wereld te helpen, als dat nodig is. Dan is er herstel- en krachttraining. Daarna gaan we altijd zaalhockeyen met elkaar.’

Het hele jaar door zaalhockeyen

Zaalhockeyen, in de lente? ‘Ja. Dat deden we vorig jaar richting Rio ook al. Het is goed voor ons. Het is een hele andere manier van hockeyen. Het spel is sneller. Je moet de bal laag houden. Voor je techniek is het heel goed, zoals voor je aanname. Omdat het spel zo snel gaat, moet je goed nadenken waar je tegenstander staat en welke zone je dicht moet zetten.’

Dat er een hele nieuwe jonge groep staat helpt Kemperman ook in zijn hockeybeleving. ‘Het is vooral nu iedereen nog leren kennen, omdat ik de winterstage in Zuid-Afrika niet heb meegemaakt. Ik probeer met iedereen om te gaan en mijn steentje bij te dragen. Mijn bijdrage is goed hockeyen, constant zijn en positiviteit uitstralen. Gewoon mezelf zijn. Dat is nodig voor deze ploeg.’