Met nieuw motto valt het voor Nijmegen nu wel de goede kant op

De vrouwen van Nijmegen degradeerden twee jaar geleden na een bizarre ontknoping van de competitie. Na het kampioenschap van vorig seizoen, was een directe terugkeer in de Promotieklasse een feit. Dit jaar is van degradatiezorgen geen sprake bij de ploeg van Bas de van der Schueren. Sterker nog, na een afgetekende 4-1 winst op Ring Pass Delft afgelopen zondag zijn zelfs de play-offs om promotie in zicht.

Gebalde vuisten. Een innige knuffel hier en daar. Een groepsfoto met alleen maar blije gezichten. De vrouwen van Nijmegen hebben wel eens mindere zondagen gehad. De winst op mede-promovendus Ring Pass betekende niet alleen een revanche op de met 1-0 verloren uitwedstrijd, de ploeg bewees dat de uitslagen van de afgelopen weken (1-0 en 0-2 winst tegen respectievelijk Groningen en Victoria) geen toeval waren.

Met 25 punten is de ploeg nu terug te vinden op plek vijf van de ranglijst. Het verschil met de nummers drie en vier (Push en Ring Pass) bedraagt slechts één punt. Daarmee kan Nijmegen de play-offs (de kampioen promoveert rechtstreeks, de nummers twee en drie spelen play-offs) dus ruiken. En dat terwijl de ploeg een aantal weken geleden nog naar beneden keek.

‘Na de winterstop hadden we een dipje’, begint aanvoerder Phebe Leenen haar verhaal. ‘Steeds was het net niet. In drie wedstrijden haalden we maar één punt. Ik kreeg het toen wel een beetje benauwd. Maar we hebben een knop omgedraaid. Sinds een paar weken is ons motto: je eerste kans is je laatste kans. Het heeft te maken met een stukje overtuiging en zelf voor de goal willen gaan. We waren soms te lief. Speelden de bal af in plaats van er zelf voor te gaan.’

Nijmegen-captain Phebe Leenen probeert Ring Pass-speelster Guusje Vixseboxse voor te blijven. Foto: John Beckmann/Orange Pictures

Spelen met lef

De nieuwe strategie betaalt zich uit. Scoren uit veldkansen lukte na de winter minimaal bij de ploeg uit Gelderland. Maar dat gaat inmiddels beter. Dat lukte zondagmiddag zelfs drie keer. Het andere doelpunt viel uit een strafbal. Het backhandschot van de Twentse Elena Colmer, die na een knappe actie met haar backhand in de verre hoek schoot, was misschien nog wel de mooiste.

‘In ons degradatiejaar waren we vooral bezig met ballen wegspelen’, blikt de aanvoerder terug. ‘De bal tegenhouden, om niet nog meer punten te verliezen. Dit jaar durven we te hockeyen. Acties te maken. Te counteren. Te verleggen over het hele veld. Onze keepster (Nathalie Kubalski, nog volop in de race om deelname aan de Olympische Spelen namens Duitsland) heeft dat mede in ons aangewakkerd. Zij vertelt ons steeds dat we niet minder zijn dan de rest. We laten zien mee te kunnen op dit niveau. Dat geeft vertrouwen.’

Strafcornerspecialist Sanne Vormeer scoorde niet tegen Ring Pass, maar is wel de Nijmeegse clubtopscorer (zes doelpunten). Foto: John Beckmann/Orange Pictures

Vooral focus op de mannen in huize Leenen

Bij het noemen van het woord play-offs moet Leenen lachen. ‘Het voelt best gek om daarover na te denken. We waren er een aantal weken geleden helemaal niet bezig. Dat we nu ineens de aansluiting met de top drie hebben is leuk, maar niet ons doel. Ons veilig spelen, daar gaat het ons vooral om. Laten zien dat we hier thuishoren.’

De aanvoerder heeft een bekende achternaam op de club. Ze is namelijk het jongere zusje van Lars en Cas uit H1. Haar broers zijn hard op weg naar promotie naar de Hoofdklasse. Ook de vader van Phebe is er druk mee. Hij is manager van zijn zoons. ‘Zij zijn natuurlijk al een paar jaar bezig met het maken van de stap naar de Hoofdklasse. Ik gun het ze heel erg als ze die eerste plek halen. We wonen alle drie niet meer thuis, maar eten wel iedere week een keer met elkaar bij mijn ouders. Meestal op zaterdagavond. Dan gaat het vooral over hockey en dat zij de punten moeten pakken. We leven allemaal enorm met elkaar mee, maar voor de mannen is promoveren echt een stuk belangrijker. Onze tijd komt nog wel. Over een paar jaar.’