Hockeyen in Valencia: Van Zuilekom is zo enthousiast, dat hij Paella Cup organiseert

In de serie ‘Buitenlands avontuur’ verhalen van Nederlandse hockeyers die over de grenzen hebben gespeeld. Deze week Pim van Zuilekom (33), die een jaar in Valencia hockeyde en daar zo enthousiast over is, dat hij nu voor Nederlandse teams en spelers reizen organiseert naar Valencia. 

De Spaanse hockey-elite, dat verwachtte de net afgestudeerde Rotterdammer Pim van Zuilekom toen hij in 2011 besloot om een seizoen in Valencia te gaan hockeyen. Zoiets als het chique Real Club de Polo in Barcelona, waar hockey vooral voor de rijken is.

In eerste instantie leken de Spaanse hockeyers in Valencia aan dat cliché te voldoen. Van Zuilekom kwam elke keer met een fiets van het witte fietsenplan naar het hockeyveld, terwijl de auto het dominante vervoersmiddel was van zijn teamgenoten van Valencia Club de Hockey. Zelfs van jonge spelers in het land waar jeugdwerkeloosheid een groot probleem is.  Maar die auto bleek niet alleen vervoersmiddel. Het was de ontmoetingsplek van jongeren die door geldgebrek lang bij hun ouders blijven wonen.

Pim van Zuilekom in Valencia.

De auto is meer dan een transportmiddel in Valencia

Toen een teamgenoot trouwde, werd de Rotterdammer uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest, waar de auto de hoofdrol speelde. Er werd geparkeerd bij de discotheek, en op het tijdstip dat de toegang nog gratis was, liep iedereen even naar binnen, om een toegangsbandje te scoren. Samen met de Spanjaarden stond Van Zuilekom daarna een paar uur voor de nachtclub.

De kofferbak van de auto’s ging open, en toen kon het echte feest beginnen. Daar stonden bakken met ijs, bier, sterke drank en fris. Daar deden ze uren een drankje, met muziek uit de auto, totdat ze klaar waren om voor weinig geld de rest van de nacht door te brengen in de club. Botellón is de naam van dit fenomeen. ‘De drankjes zijn daar tien euro per stuk, dat gaat de meeste Spanjaarden veel te ver. Wij stonden heel lang voor die discotheek. Ik vond het wel mooi, want de saamhorigheid was groot’, verbaasde de Nederlandse hockeyer zich over de mores in Valencia. De auto was overigens niet alleen een mobiele koelbox, maar ook de manier om een eventuele verovering van de discotheek beter te leren kennen, in het ochtendgloren.

Ook de derde helft in Spanje had wel wat weg van een Botellón. De hockeyclub van de Nederlander had geen clubhuis, dus zorgde de manager van het team na de wedstrijd voor een koelbox met wat chips en drankjes. Bij lange uitwedstrijden maakte het team eigen broodjes voor in de bus.

Het loon van veel Spaanse teamgenoten was een paar honderd euro per maand. Dat is het vaak nog steeds, weet de Nederlander, als die jongeren al werk hebben. Van Zuilekom was verrast toen hij ontdekte dat de meeste van zijn teamgenoten het liefst ambtenaar wilden worden. Werken bij de overheid is in Valencia een geliefde baan, die een leven lang zekerheid biedt.

Valencia Club de Hockey 2011-2012. Pim van Zuilekom vierde van rechts, bovenin.

Schoolkinderen horen bij het hockey in Valencia

Toen Van Zuilekom in 2011 in Valencia hockeyde, was de kustplaats nog geen hockeystad zoals Barcelona. Langzaam begint Valencia een prominent gezicht te worden in het Spaanse hockey. De kick-off van de Pro League vond vorig jaar in Valencia plaats, met de wedstrijd Spanje-België. Dat werd een waar hockeyfeest, met volle tribunes, dampende pannen en hockeyende kinderen.

Valencia is al twee seizoenen de thuisbasis van de Spaanse hockeyers voor de Pro League. Het is ook de plek waar ze ternauwernood een ticket voor Tokio wisten te bemachtigen tegen Frankrijk, via de olympic qualifier. Het enthousiasme van de vrijwilligers is groot en het stadion zit vaak vol. Als er geen betalende bezoekers komen, dan zitten er wel schoolkinderen, wat voor een fijn sfeertje zorgt. Die schoolkinderen maken deel uit van het dna van het Valenciaanse hockey, weet Van Zuilekom.

‘Het hockeyen in Valencia is ontstaan, omdat er op scholen clinics werden gegeven. Er was veel schoolhockey. In de jeugd zijn er communities, met stadsdelen waar hockey populair is. Nu is er ook het hockeycomplex Carmen del Virgen Betero als uitvalsbasis. Daardoor is het hockey in Valencia heel hard aan het groeien. In Valencia is het hockey totaal niet elitair. Het is een mengelmoes, een dwarsdoorsnee van de bevolking. Aankomend seizoen is CD Giner de los Rios het eerste team ooit uit Valencia dat in de hoogste Spaanse divisie speelt.’

Eerste Pro League-wedstrijd ooit, tussen Spanje en Belgie (2-2) Foto: David Aliaga/Get Ready Images

Clichés soms waar

Al de eerste paar weken van het hockeyseizoen merkte de Nederlandse centrale verdediger dat veel vooroordelen die hij had over het hockey in Spanje, wel klopten. ‘In Valencia kwam iedereen tijdens het warmlopen een beetje binnendruppelen. Als de training om acht uur begon, sloot iedereen, met wat halve excuses, tot half negen zomaar aan. Dat kennen wij Nederlanders niet. Het maakt de Spanjaard een stuk flexibeler. Het is lastig om soms harde afspraken te maken. Ik vind Spanjaarden overigens niet onbetrouwbaar, wel wat losser.’

Deelnemers van de succesvolle Paella Cup.

Paella wordt door de man gemaakt

In Valencia zijn tijden niet zo heilig als in Nederland. Het eten des te meer. Daar genoot Van Zuilekom weer van. ‘Valencia is de stad van de paella. Ik at het in Nederland niet, maar het is daar heel bijzonder. Ik werd uitgenodigd bij een teamgenoot. We werden om een uur ’s middags opgepikt om paella te komen eten. Zijn vader kon de beste paella van Valencia maken. In Spanje koken over het algemeen de vrouwen, maar wordt de paella door de man gemaakt.’

Het temperament dat de Spanjaarden op de mat legden, was ongekend. Om dat temperament af en toe te beteugelen, werd er veel video-analyse gedaan. ‘We keken soms wel een uur video, maar hockeyden vaak toch als kip zonder kop. Het was veel rennen met de bal. Ik denk dat mijn Spaanse coach in Nederland al zeker drie keer geschorst was. Hij stond soms alleen maar te vloeken en te tieren tijdens de wedstrijd. Ook het publiek, als het er een beetje was, liet zich altijd heel erg gelden.’

Kinderen hockeyen voor de eerste Pro League-wedstrijd ooit, tussen Spanje en België. Foto: David Aliaga/Get Ready Images

Valencia is het winterstage alternatief voor Barcelona

De Nederlander is zo verkikkerd geraakt op Valencia, dat hij besloot om onder andere samen met voormalig teamgenooot Flip Wustefeld hockeyreizen naar Spanje te organiseren. Steeds meer Nederlandse hockeyteams weten de sinaasappelstad onderhand te vinden. Valencia is het logische alternatief voor Barcelona. Minder groot, minder prestatieteams, maar wel zeer betaalbaar en makkelijker te bereizen per fiets dan het grotere Barcelona.

Vaste prik is de Paella Cup in juni. Een groot en internationaal veteranentoernooi, dat altijd veel Nederlanders naar Valencia trekt. Van Zuilekom: ‘Wij organiseren de Paella Cup met Valencia Club de Hockey, de club die komend seizoen honderd jaar bestaat. Dat hebben we samen ontwikkeld. Afgelopen jaar was de zesde editie, wij regelen dit voor twintig buitenlandse teams. Voor dit jaar is de cup helaas afgelast, maar volgend jaar vindt hij plaats in juni.’ De naam van de Paella Cup is bedacht door de Nederlander, die uiteraard geïnspireerd was door de vader van zijn teamgenoot.

De Paella Cup

Door corona is de situatie veranderd, maar normaal gesproken is Van Zuilekom om de twee maanden in de Spaanse kuststad. Op dit moment hebben de twee Nederlanders nog een baan erbij, maar ze willen in de toekomst meer in Valencia organiseren, met andere sporten naast hockey, zoals padel en golf. ‘Valencia voelt voor mij altijd als thuiskomen. Het buitenleven, het weer, de mensen. Heerlijk.’

Lees ook:

• Hockeyen in Italië: ‘Je wordt meegenomen in het Italiaanse familiegevoel’
• Nederlandse Vikingen willen met Noorwegen hogerop
• Hockeyen in Maleisië: ‘M’n mooiste hockey-avontuur in het buitenland’
• Hockeyen in Tsjechië: ‘Elk team had wel twee of drie beren’
• Hockeyen in Ierland: ‘Een TD in Nederland stelt niets voor vergeleken met Ierland’
• Hockeyen in Engeland: ‘Spijbelen om Chelsea te zien voetballen’