Dames Were Di gingen Europa in: ‘Barcelona was voor ons een enorm avontuur’

‘Het was zo bijzonder dat ik mijn vliegticket heb ingeplakt.’ Met het fotoboek op schoot haalt Cathy Woudenberg (linksvoor op foto hierboven – 28 interlands, 4 doelpunten) herinneringen op aan de Europa Cup in 1978 in Barcelona. In dat jaar nemen de dames van Were Di voor het eerst deel aan het belangrijkste Europese clubtoernooi. ‘Omdat je een kleine club bent, is zo’n gebeurtenis eigenlijk nog veel groter.’

‘Het was toen heel bijzonder als je Europa Cup mocht spelen. Dat is absoluut zo, dat vond iedereen. En de eerste keer blijft altijd het meest bijzonder. Barcelona was voor ons een enorm avontuur. Als je er later op terugkijkt is het nog veel unieker.’

Reisdagboek

Voor het weekblad ‘De Klauwaert’ van de Tilburgse club houdt Woudenberg een dagboek bij dat na afloop van het toernooi wordt gepubliceerd. Haar reisverslag begint op 11 mei op Schiphol, waar spelers en supporters zich hebben verzameld voor de vlucht naar de Spaanse kustplaats.

‘Aldaar bleek dat er voor 15 mensen geen plaats was. De KLM had gehoopt een groter toestel te hebben en daar dit niet geval was, waren er meer plaatsen gereserveerd dan er in werkelijkheid waren’, schrijft Woudenberg.

Hoogtepunt

‘De halve club ging mee’, blikt Woudenberg terug op de reis naar Barcelona. ‘Dit was het hoogtepunt voor iedereen. Er gingen ook veel mensen mee, die geen kinderen in dat team hadden, maar ja, hun club ging Europa Cup spelen. Daar hadden ze echt veel voor over.’

Woudenberg: ‘Je spaarde er een heel jaar voor. Een ticket naar Barcelona kost nu een paar tientjes, dat was vroeger veel duurder. Het vliegen was ook niet zo gewoon als nu. Met het vliegtuig op vakantie bijvoorbeeld, dat gebeurde toen niet zo veel. Ik had al met het Nederlands elftal gevlogen, maar ik weet zeker dat er heel veel bij waren die voor het eerst vlogen. Mijn ouders vlogen zeker voor de eerste keer.’

Echtgenoot Niek met de auto

Uiteindelijk kunnen de vijftien onfortuinlijke KLM-passagiers via Düsseldorf naar Barcelona reizen. Woudenbergs echtgenoot Niek gaat met de auto naar Spanje, een avontuur dat hij na meer dan veertig jaar nog niet is vergeten.

‘Met een aantal jongens die ook een partner in het team hadden, gingen we natuurlijk ook kijken. Ik had net een Alfa Romeo gekocht, een tweedehands. De eerste keer dan ik hem voltankte, begon ie een beetje te stinken. Die benzinetank bleek doorgeroest te zijn. Daar kwam ik dus een dag voor vertrek achter.’

Auto niet geschikt voor lange rit

‘Als een gek ben ik naar de sloop gegaan en heb voor vijftig gulden een tank gekocht en erin gezet. Toen zijn we met zijn vieren vertrokken. Maar die Alfa Romeo bleek helemaal niet geschikt te zijn om met zoveel man erin te zitten. Elk hobbeltje dat we tegenkwamen, we reden hard die kant op, knalden we door die vering heen. Uiteindelijk zijn we wel heelhuids in Barcelona gekomen.’

Halverwege de jaren zeventig groeit Were Di uit tot een geduchte tegenstander van de clubs uit het Westen. In 1976 wordt de Tilburgse ploeg landskampioen in de zaal, een jaar later is Were Di ook de beste op het veld, een titel die een jaar later wordt geprolongeerd. Na die eerste landstitel in 1977 mag Were Di Europa in. Samen met Amsterdam, de houder van de Europa Cup, verdedigen de Tilburgers de Nederlandse eer in Barcelona.

We moesten wel een beetje goed voor de dag komen, dus we hadden allemaal trainingspakken gekregen Cathy Woudenberg over het Europese avontuur van Were Di

‘We moesten wel een beetje goed voor de dag komen, dus we hadden allemaal trainingspakken gekregen’, herinnert Woudenberg zich, ‘en volgens mij ook kleren om er netjes uit te zien als een broek en een blouse. We hadden natuurlijk een trainer-coach, maar we namen nu ook een fysio mee, een dokter en een manager. Een club als Amsterdam had dat bijvoorbeeld al wel en HGC, maar voor ons was dat nieuw.’

De selectie van Were Di voor Barcelona telt zestien speelsters. Met Woudenberg, Madelon Beliën, Marja Strijbosch en Karien Hamers beschikt de ploeg over speelsters die al voor Oranje spelen of zouden gaan spelen.

Groepsfoto

Woudenberg bladert door het fotoboek. Ze stopt op de pagina waar een teamfoto is geplakt, zet haar leesbril op en leest zonder iets te zeggen de namen die naast de foto staan: ‘Ik heb nog een groepsfoto gevonden en een boekje waar de kopjes in staan. We hadden best een jong team. Ik was 27, maar ik was een van de oudsten. Dat is eigenlijk best bijzonder. De meeste teams zijn gemiddeld ouder.’

‘Het team was ook een combinatie van verschillende types: hele technische speelsters, harde lopers en werkers. Die samenstelling klikte gewoon. Het was niet zo dat wij veertien hele goede hockeysters hadden, dat was echt niet zo, maar het team zelf was het sterke punt.’

Samen

Woudenberg: ‘Ik stond altijd midden-midden. Ik was niet echt een loopwonder. Dus werd er iemand naast mij neergezet, die het vuile werk voor mij opknapte. Je deed gewoon alles samen. We kenden elkaar echt heel goed en je kon ook best veel tegen elkaar zeggen. Iedereen accepteerde dat ook van elkaar. Daarom waren we samen ook zo sterk.’

Het Europese toernooi voor landskampioenen wordt gehouden op de velden van Real Club de Polo. De entourage maakt indruk. ‘Polo had een ontzettend mooi clubhuis en er was een chique restaurant bij. Dat houden we nog nooit meegemaakt, met obers die rondliepen met mooie pakjes aan’, vertelt Niek, waarna Cathy aanvult: ‘Je mocht niet met je hockeykleren in het clubhuis en ze hadden een zwembad daar.’

Poulefase

Were Di zit in een poule met titelverdediger Amsterdam, die het toernooi al in 1975, 1976 en 1977 heeft gewonnen, organisator Real Club de Polo en het Ierse Portadown. Vanwege de grote krachtsverschillen zullen beide Nederlandse ploegen bepalen wie er van de twee naar de finale gaat. Het duel eindigt onbeslist (2-2) en na de eerste dag staat Were Di er het best voor. Met een beter doelsaldo en een wedstrijd tegen de zwakke Ieren ligt een finaleplaats voor het grijpen.

’s Avonds is het officiële diner. Woudenberg schrijft in haar reisverslag: ‘Het was reuze gezellig, misschien achteraf wel te gezellig.’ Hockey Sport merkt in een nabeschouwing op het toernooi het volgende op: ‘Terwijl Amsterdam al lang was afgemarcheerd schalde op de riante behuizing van Real Club de Polo dan ook luidkeels de Tilburgse liederen nog.’

Geen finale

De ontnuchtering volgt de dag erna. Terwijl Amsterdam met 9-0 wint van Polo blijft Were Di steken op 1-1 tegen Portadown. De Tilburgse formatie komt nog wel op voorsprong via Hamers. Nadat de Ieren op gelijke hoogte zijn gekomen, krijgt Were Di alsnog de kans om een plek in de finale af te dwingen. Strijbosch mag een strafbal nemen, maar de aanvoerster ziet haar inzet gestopt door keepster Heather Speedy. Geen finale voor Were Di.

Woudenberg schrijft in haar reisverslag: ‘Deze wedstrijd werd voor ons de desillusie van het toernooi. Het liep helemaal niet, hoe dit kwam daar kun je lang en breed over praten. Het werd 1-0, het werd 1-1 en daar bleef het bij, iedereen was wat geïrriteerd, in de eerste plaats door onze eigen onkunde en de zeer slechte leiding.’

Derde plaats voor Were Di

Amsterdam wint vervolgens de finale door Grossflottbeker uit Duitsland met 1-0 te verslaan, voor de vierde Europese titel op rij. Were Di eindigt uiteindelijk als derde na de 2-1 winst op het Belgische Uccle.

‘We zijn wel derde geworden, maar er zat meer in. Ik was wel teleurgesteld, vooral omdat het tegen die Ieren niet lukte. Ik denk dat ik er achteraf meer last van heb gehad dan op dat moment zelf. Als we misschien heel fanatiek hadden gehockeyd, hadden we het misschien gehaald’, blikt Woudenberg terug.

Het was echt een clubuitje. Cathy Woudenberg over de Europa Cup in Barcelona

‘Misschien is dat ook onze zuidelijke mentaliteit, het hele avontuur en het feit dat we een klein cluppie waren. Het was echt een clubuitje. We zijn naar de Ramblas geweest en het stierenvechten. We hebben alles gezien, niet alleen het hockeyveld. Iedereen vond wel dat je er iets leuks van moest maken. Dat is natuurlijk op zich niet zo erg, maar het kan ook wel eens te leuk zijn.’

‘We hadden natuurlijk ook nul ervaring op dat niveau. Amsterdam had al een aantal keer in de Europa Cup gespeeld. Dat scheelt natuurlijk wel. Ik was toen ook niet zo van: kom op! Maar goed, zo erg is het natuurlijk ook weer niet.’

Maar als je een leuk toernooi hebt, kan je niet altijd winnen. Cathy Woudenberg over de Europa Cup in Barcelona

‘Ik weet ook zeker als je iedereen zou vragen naar Barcelona, dan zal iedereen zeggen dat het een fantastisch leuk toernooi is geweest. Maar als je een leuk toernooi hebt, kan je niet altijd winnen. Dat is ook wel gebleken.’

Uitslagen Europa Cup 1978 in Barcelona:
Were Di – Real Club de Polo 6-0
Amsterdam – Were Di 2-2
Were Di – Portadown 1-1
Strijd om derde en vierde plaats:
Were Di – Uccle 2-1

Selectie Were Di: Madelon Beliën, Tanja Salters, Anneke Visser, Margreet ter Bogt, Gineke Ooms, Margriet Grasveld, Ingrid van der Sloot, Ted Reijnen, Marja Strijbosch, Yvonne de Bont, Karien Hamers, Hélène Walder, Nicole Spreeuwenberg, Cathy Woudenberg, Monique Westerdijk, Noor van Bragt.

Lees meer over de historie van de Europa Cup:

Ties Kruize: ‘We hadden veel vaker de Europa Cup moeten winnen’
Timmo Kranstauber: Het viel allemaal goed in de EHL voor vechtmachine HGC