Amsterdam sterk, maar waar is de nieuwe Billy Bakker?

Toen de 19-jarige Amstelveense international Derck de Vilder deze zomer van Pinoké naar Kampong overstapte gingen de alarmbellen af in het Wagener Stadion. Topclub Amsterdam beschikt namelijk over een sterk team, maar heeft moeite om nieuw toptalent aan zich te binden. Daarom werkt Graham Reid hard aan een omgeving die gastvrijer is voor nieuwe spelers.

Het officieuze seizoen begon voor Amsterdam typisch: de wedstrijd om de ABN AMRO Cup donderdagavond in Heemstede tegen Bloemendaal werd beslist, toen international Valentin Verga aan de rechterkant een hoge bal mooi uit de stuit aannam, zijn verdediger met een dummy passeerde en daarna spits Mirco Pruyser inspeelde. De spits nam op de kop van de cirkel de bal aan, gebruikte zijn lange lijf om de bal af te schermen, richting zijn backhand te draaien, om uiteindelijk met zijn forehand de bal ziedend hard achter Maurits Visser te kegelen.

Een logisch begin van het seizoen. Maar de afhankelijkheid bij Amsterdam van de Nederlandse internationals Valentin Verga (28), Mirco Pruyser (29) en aanvoerder Billy Bakker (29) heeft een schaduwkant. De laatste keer dat de landstitel werd behaald in 2012, waren zij de beloften van het team. Van het huidige elftal is bijna dertiger Bakker de laatste basisspeler in de selectie die uit de eigen jeugdopleiding komt. Charlie Plomp komt uit de A1 en doet nu mee met Heren 1. Eén keer per week traint talent Floris Middendorp mee van Hattem. Hij zal komend seizoen de overstap maken naar Amsterdam.

Valentin Verga, Rik van Kan, Mirco Pruyser, Billy Bakker. Foto: Willem Vernes

De aantrekkingskracht om te spelen voor Amsterdam moet omhoog

Bijkomend probleem is dat Heren 2 tot en met Heren 5 van Amsterdam geen talenten faciliteren. Deze reservehoofdklassers zijn vriendenteams. Het enige team met jonge spelers (Heren 2) is afgelopen seizoen juist gedegradeerd uit de reserve Hoofdklasse. Meedoen met het tweede team om elf uur ’s ochtends, om daarna speelminuten te maken bij het eerste om kwart voor drie: het is vooralsnog onmogelijk bij Amsterdam. Iets waar coach Graham Reid al meerdere keren zijn frustratie over heeft geuit. Het is een probleem dat moet worden opgelost in het Amsterdamse Bos.

Maar ook de aantrekkingskracht van de topclub, is aan slijtage onderhevig. Jeugdige internationals lijken al jaren de weg naar het Wagener Stadion maar moeilijk te vinden. Meerdere jonge spelers die deze zomer zijn benaderd, hebben vriendelijk bedankt voor de eer.

Mirco Pruyser in duel met de Belgen Arthur van Doren en Manu Stockbroekx. Foto: Willem Vernes

‘Het moet niet vijandig voelen’

Reid is daarom elke dag bezig zijn Heren 1 toegankelijker te maken voor buitenstaanders. Hij herhaalt niet voor niets dat coachen vooral bestaat uit het op elke keer op een andere manier inpakken van dezelfde boodschap. ‘Trust en safety. Vertrouwen en veiligheid. Daar hamer ik altijd op. De cultuur binnen het team heb ik vorig jaar al geprobeerd aan te pakken. Maar dat is een proces dat elke dag door blijft gaan. Want als je ze een tijdje niet hebt gezien, vervallen ze weer in oud gedrag. Terwijl ik een cultuur wil binnen het team, waar nieuwe spelers zich welkom voelen. Niet vijandig’, concludeert de Australische coach, die ook assistent-bondscoach is van het Nederlands elftal.

‘Zelfvertrouwen is goed. Arrogantie niet’, zegt Reid regelmatig over zijn team, die merkte dat de arrogantie vorig jaar te veel de boventoon voerde binnen het team, toen hij begon als coach. ‘Hoeveel beter we het afgelopen jaar ook zijn geworden, het moet zeker nog tien tot vijftien procent beter. Dan kunnen we ver komen. We moeten blijven veranderen. Stir things up: niet op dezelfde voet doorgaan, maar ook een andere koers durven varen met het team. Ik was blij met de strijd die we afgelopen jaar geleverd hebben in de play-offs, maar als je over het hele seizoen kijkt, moeten we in 22 competitiewedstrijden veel consistenter zijn. Dan ben je dat ook in de play-offs.’

Graham Reid kritisch langs de kant in Heemstede. Foto: Willem Vernes

Vorig jaar flikten Reid en zijn team in de halve finale van de play-offs tegen Bloemendaal een bijzonder kunstje op zaterdag 9 mei, door op ’t Kopje een 0-2 achterstand te repareren en de dag erop met een 0-3 zege de finale te halen. Ook die confrontatie werd een slopende serie van drie wedstrijden tegen Kampong, waarin de Amsterdammers uiteindelijk hun meerdere moesten erkennen tegen landskampioen Kampong. Toch lieten de trotse Amsterdammers een fris gezicht zien: een collectief verdedigend team dat goed met elkaar kan samenwerken. Als het aan Reid ligt, spelen er komende jaren meer hockeyers als linksachter Nicki Leijs (26) bij Amsterdam. Hoog niveau, hard werkend en nederig.

Amsterdam slaat de handen ineen voor de wedstrijd. Foto: Willem Vernes

Er wordt dit seizoen veel verwacht van Boris Burkhardt

De basis waar Amsterdam op balanceert is bij vlagen dun (de hamstringblessure van Jan-Willem Buissant in de finale tegen Kampong, maakte al een groot verschil). Daarom is de club blij dat het in ieder geval kan rekenen op de diensten van drie relatief jonge spelers die van HGC zijn overgekomen.

Verdediger Wiegert Schut (22) moet Johannes Mooij doen vergeten, het bijtertje dat komend seizoen in Barcelona bij Atletic Terrassa speelt. Rik van Kan (26) is de kleine en snelle aanvaller, die voor meer mogelijkheden in de aanval zorgt, naast Pruyser en talent Boris Burkhardt (21). Wat Tom Hiebendaal (24) – twee keer verkozen tot Hoofdklasse-talent van het jaar – kan brengen bij Amsterdam is afwachten. De aanvaller is langere tijd geblesseerd, maar kan volgens Reid over een aantal weken wellicht zijn eerste minuten maken. ‘Hij kan ons secret weapon worden’, zegt Reid, die dit seizoen ook veel verwacht van aanvaller Burkhardt.

Aanwinst Wiegert Schut van HGC. Foto: Willem Vernes

Jan Jorn van ’t Land komt begeleiding versterken

De jonge aanvaller is naar Amsterdam verhuisd, heeft minder reistijd en moet samen met Justin Reid-Ross ervoor zorgen dat de strafcorners er op beslissende momenten er vaker ingaan. Dat was afgelopen seizoen een zorgenkindje in de play-offs. Op het moment dat het moest gebeuren, vlogen ze er nooit in. Het scheelde misschien wel een landstitel. Aanwinst voor de selectie is ook de komst van Jan Jorn van ’t Land (41) als nieuwe assistent van Reid. De oud-international van Bloemendaal was lang werkzaam bij HGC, waarvan de laatste drie jaar als hoofdcoach. Hij is een welkome aanvulling op de trainersstaf, zeker omdat Reid ook nog zijn werkzaamheden bij het Nederlands elftal heeft.

Donderdagavond was op de ABN AMRO Cup te zien hoe Reid en Van ’t Land werken. In de rust van de wedstrijden moesten de drie afzonderlijke linies bij elkaar komen, om zelf de wedstrijd te analyseren, waarna er telkens één speler vertelde wat er beter moest. Van het groepje aanvallers was het meteen aanwinst Van Kan die het woord voerde. Het moet Reid goed hebben gedaan.

Maar hét beeld dat afgelopen donderdag van Amsterdam bleef hangen, was een andere. Tussen de wedstrijden in de ABN AMRO Cup van Amsterdam zat superspits Pruyser geknield voor aanwinst Van Kan.

Rik van Kan, de andere aanwinst van HGC in een van zijn eerste wedstrijden voor Amsterdam. Foto: Willem Vernes

Pruyser strikt de veters van Rik van Kan

Met de knieën op het waterkunstgras veterde Pruyser geduldig en zorgvuldig de schoenen van Van Kan. De spits vond namelijk dat de aanwinst zijn veters raar had gestrikt. Hij snapte de bobbel niet op diens schoenen. Dus reeg Pruyser minutenlang de veters van zijn teamgenoot, gebruik makend van de bovenste gaatjes van zijn schoen.

Nadat Van Kan even later eerst een grote kans om zeep hielp tegen Pinoké, deed hij waar hij voor naar Amsterdam was gehaald. Hij versnelde langs de achterlijn en bediende Pruyser, die van dichtbij de winnende treffer binnentikte. Zo ziet Reid het graag, zowel binnen als buiten het veld.

Graham Reid, Billy Bakker, Valentin Verga, Mirco Pruyser en Tijn Lissone. Foto: Willem Vernes

Transfers Amsterdam 2018/2019