Rogier Hofman is blij met zijn nieuwe leven, na teleurstelling
De komende week staat in het teken van mooie verhalen van oude teamgenoten en coaches van Rogier Hofman (30) over de rappe middenvelder/aanvaller van Oranje. Want de verloren strijd om het brons in Rio de Janeiro tegen Duitsland was z’n 212de en laatste interland. Hij is blij dat hij zich na de teleurstellende vierde plek in Brazilië kan richten op andere uitdagingen.
Aan het einde van het gesprek zegt Hofman, als we hem confronteren met de uitspraak van Robert van der Horst, die zichzelf een half jaar geeft om de vierde plaats op de Olympische Spelen te verwerken: ‘Ik vind het niet leuk om erover te praten. Ik baal er ook onwijs van, maar ik vind het zonde van mijn tijd om er zo lang over te doen. Maar voor mij is het anders. Robert zit er nog middenin. Ik ben wel betrokken bij de evaluaties van Rio, maar voor mij is mijn interlandcarrière nu klaar.’
Hofman heeft geen last van het zwarte gat
Wat helpt: elke maandagochtend gaat Hofman naar eigen zeggen fluitend naar zijn werk. Op weg naar nieuwe doelen, bezig met een ander leven dan drie dagen Papendal – met als einddoel goud op de Olympische Spelen. Dankzij onder andere het initiatief de Fanbased Foundation – dat hij onder andere met zijn maatje van Bloemendaal Tim Jenniskens runt – heeft hij geen last van wat hij zelf probeert te verbeteren met zijn foundation: het zwarte gat na de topsportcarrière. Daar strijdt hij tegen. De filosofie van Fanbased: ‘Wij ondersteunen, ontwikkelen en begeleiden topsporters bij het benutten van hun unieke kwaliteiten en dragen zo bij aan een maatschappelijk zachte landing.’
Hofman houdt zich ook commercieel bezig met Fanbased, waarvan de foundation een onderdeel is. Die samenwerking met oud-international Jenniskens begon al na de Olympische Spelen van Londen, waar ze samen begonnen met Sport Helpt – een stichting die ervoor zorgt dat ernstig zieke kinderen een droomontmoeting kunnen krijgen met hun favoriete sportheld.
‘Wij zitten precies op één lijn’
Hofman: ‘Sport Helpt gaat hartstikke goed. De stichting wordt nu door anderen gedraaid en wij houden ons niet meer bezig met alle dagelijkse dingen. Daar zijn mensen voor in dienst. Dat is supergaaf en dit is precies wat we voor ogen hadden. In 2015 zijn 130 kinderen geholpen en dit jaar zitten we alweer op de 100. Met de Fanbased Foundation ben ik nu dagelijks bezig met het commerciële gedeelte. Ik doe de acquisitie, ontwikkeling en uitvoering. Dat vind ik echt heel leuk, zeker samen met Tim en Luit Italianer. Wij zitten precies op één lijn. Wij hebben een kantoor in Amstelveen bij ‘Nest’, een broeinest van jonge bedrijven.
Of Hofman altijd de droom had om ondernemer te zijn? ‘Nee volgens mij niet. Maar het is begonnen rond Londen. Toen merkte ik steeds beter wat ik zakelijk voor ogen had. Ik ben nu fulltime aan het werk en ik merk dat ik daar veel energie uithaal, dat voelt heel erg lekker. ’
Twee keer werd leiderschap van Hofman afgenomen
In het boek over de voorbereiding richting Rio – van Edwin Alblas – is te lezen dat Hofman bij Oranje deel uitmaakt van een gemaakte leidersgroep, samen met Robbert Kemperman en Sander de Wijn. Later wordt deze groep opgeheven. Ook bij zijn oude club SCHC maakt coach Jacques Brinkman hem aanvoerder, maar na een paar wedstrijden wordt zijn band alweer afgepakt en teruggeven aan Sebastiaan Westerhout, de ‘oude’ aanvoerder. Waren dat de pijnlijkste momenten uit zijn carrière?
‘Nee hoor. Ik vind het mooier dat Jacques later in zijn eigen boek heeft gezegd dat hij ervan baalde dat hij mij die band had afgepakt. Dat weegt voor mij dan zwaarder. Bij Oranje zie je in de Ziggo-documentaire over de voorbereiding dat blijkt dat de leidersgroep geen functie heeft. Die was niet heel goed voor Oranje. Dat heb ik dus redelijk los kunnen zien van mijn eigen persoon. Mocht die leidersgroep zijn gebleven dan vond ik mezelf wel een kandidaat. Het enige wat ik me weleens afvraag is dit: ik ging eind vorig jaar niet mee naar de Hockey World League in India vanwege de geboorte van onze zoon Boele. Was het hele proces anders gelopen als ik wel was meegegaan naar India? Waren Robbert en Sander dan ook naar India gegaan? De mensen die daarna in de spelersraad zijn gekozen (Jaap Stockmann, Billy Bakker en Seve van Ass, red.) zie ik los van de leidersgroep. De spelersraad bespreekt de contracten en dergelijke en heeft een hele andere functie.’
Hoogte- en dieptepunten van de carrière van Hofman
Voordat we de komende week andere spelers en coaches aan het woord laten over de rappe Hofman, zijn we benieuwd wat hij zelf als hoogte- en dieptepunten ziet van zijn lange interlandcarrière, die van 2006 tot 2016 duurde, waarin hij 44 doelpunten maakte.
‘De halve finale van de Olympische Spelen in Londen (9-2 overwinning op Engeland, red.) zie ik als het hoogtepunt,’ aldus Hofman. ‘Dat begon al met het volkslied, waarbij het hele stadion mee schreeuwde. Rio was het dieptepunt. We hadden er heel lang naar toegeleefd. Het heeft gevoelsmatig heel veel tijd gekost om te verwerken. Ook zelf heb ik niet laten zien wat ik kan. Dat is onderdeel van de teleurstelling. Het is niet anders dan dat mijn laatste toernooi niet mijn beste was. Gelukkig speel ik nog met Bloemendaal en gaat dat heel lekker (eerste in de competitie met 24 punten uit acht wedstrijden, red.). Dat geeft een prettig gevoel.
Officieel afscheid
Overigens heeft de bescheiden Hofman nog geen officieel afscheid gehad. Hij zal – typisch – zelf de laatste zijn om dat te eisen. ‘Het past niet bij mijn persoonlijkheid om dat vervelend te vinden. Ik verwacht helemaal niets. Ik heb met veel plezier en trots al die wedstrijden voor Oranje gespeeld. Niemand is mij iets verschuldigd, hoewel een stukje waardering altijd leuk is natuurlijk.’
1 Reactie
tonbogaers
Mooi verhaal, getuigt van maatschappelijke betrokkenheid en realiteitszin. Bij voetballers kom je dit niet zo vaak tegen.