Annan: ‘Als we verliezen, ligt het aan ons. Als we winnen, aan de tegenstander’

Uit de ruime overwinning op Australië (3-0) blijkt dat de Oranje Dames hun draai op de Champions Trophy steeds beter weten te vinden. Ondanks de twee minder overtuigende wedstrijden tegen Japan en Argentinië werd na de zege op de Aussies door critici de vraag opgeworpen of het gat tussen Nederland – dat niet eens met de beste selectie in China is – en de concurrentie niet te groot is geworden. Bondscoach Alyson Annan reageert.

Alyson, wat vond je van de wedstrijd tegen Australië?
‘Het was onze beste wedstrijd tot nu toe. In de vorige twee wedstrijden hadden we fases waarin we écht niet goed waren. Maar gezien de korte voorbereidingstijd die we met deze ploeg hebben gehad, had ik niets anders verwacht. Sommige speelsters waren niet scherp, we leden te vaak balverlies. Tegen Australië haalde iedereen een redelijk niveau. Die wedstrijd was gewoon goed.’

Merk je nu dat het team binnen een paar dagen al beter op elkaar ingespeeld begint te raken dan het tijdens de eerste wedstrijd tegen Japan was?
‘Uiteraard. De nieuwelingen hebben moeten wennen dat bepaalde dingen anders zijn dan bij hun club. De press. Het hogere tempo. De belasting van hun lichaam. In vergelijking met de Hoofdklasse lopen ze hier het dubbele aantal meters, op een hogere snelheid. Ze hebben tijd nodig zich daaraan aan te passen. Maar tot nu toe gaat het elke wedstrijd beter.’

Alyson Annan (rechts) en haar assistenten Lucas Judge (links) en Albert-Kees Manenschijn (midden) bekijken de wedstrijd tussen Groot-Brittannië en China vanaf de tribune. Foto: OrangePictures/Andre Weening

Hoeveel scheelt deze groep van de WK-groep?
‘De WK-groep bestond uit de beste speelsters van Nederland. Sommige dames die we nu mee hebben genomen, zijn jong, nieuw en moeten nog veel leren. Het is voor iedereen duidelijk dat deze groep niet beter is dan degenen die we thuis hebben gelaten. Maar in potentie hebben zij wel de toekomst. Nu leggen we alvast een basis. We hebben de op één na jongste ploeg van dit toernooi. met gemiddeld het minst aantal interlands per speelster. Als er na Tokio ervaren internationals zijn die stoppen, kunnen de nieuwelingen straks makkelijker instromen omdat ze al toernooi-ervaring hebben opgedaan.’

Critici zeggen nu: Nederland komt niet eens met het beste team naar China en wint alsnog overtuigend van de halve finalist van het WK.
‘Tja. Als we verliezen, ligt het aan ons en als we winnen, ligt het aan de tegenstander. Het doet er niet toe hoe anderen erover denken. Ik ben alleen bezig met deze groep.’

Hoe kijk jij naar de ontwikkeling van het internationale vrouwenhockey?
‘Om eerlijk te zijn, houd ik me daar niet zo mee bezig. Al zie ik natuurlijk wel wat er in andere landen gebeurt. Twee jaar geleden was ik in Chili op het WK onder 21. Daar zag ik dat er talentvolle lichtingen aankomen. Dat zie je nu ook terug: Japan komt bovendrijven, China doet het dit toernooi hartstikke goed. Vergeet ook niet dat er enkele landen op deze Champions Trophy ontbreken, zoals Duitsland, Nieuw-Zeeland en Spanje. Maar ik kijk voornamelijk naar onszelf. Ik ben tevreden zolang wij onszelf blijven ontwikkelen. Het niveau van andere teams interesseert me niet zo veel.’

Alyson Annan in het duel met Argentinië in gesprek met Pien Sanders, die een groene kaart heeft gehad. Foto: OrangePictures/Andre Weening

Je had een aantal redenen om voorafgaand aan de Champions Trophy de verwachtingen van deze selectie te temperen. Een korte voorbereidingstijd, een nieuwe groep. Maar vanaf het begin heb je duidelijk uitgesproken voor de eerste plek te gaan. Waarom eigenlijk?
‘Omdat ik vind dat wij dat verplicht zijn. Wij zijn Nederland, de nummer één van de wereld. Bovendien geloof ik in deze groep. Het is tot nu toe niet altijd even makkelijk gegaan, maar dat hoeft ook niet. Dat is onderdeel van het leerproces.’

Tegen Australië was de overwinning overtuigend, tegen Argentinië had het kwartje ook zomaar de andere kant op kunnen vallen.
‘In die wedstrijd hebben we drie keer uit vier strafcorners gescoord en slechts één schot op doel gehad. Je kunt het geluk noemen dat we die wedstrijd hebben gewonnen. Je kunt ook zeggen dat we het hebben afgedwongen. Ik kies voor het tweede. We hebben extreem hard gewerkt. Het interesseert me niet of we met 1-0 of 3-0 winnen, ik wil dat we stappen maken. Dat hebben we tegen Australië gedaan. Dat vind ik belangrijker dan alle meningen die iedereen verkondigt, ook over individuele speelsters. Ik vind het soms echt gênant wat sommige mensen over speelsters zeggen of schrijven. Dat vind ik echt niet kunnen.’