Geblesseerde Verga: ‘Ik wil geen coach worden, wat zenuwslopend’

De verloren EHL-finale tegen Kampong moest Valentin Verga door een hamstringblessure van de kant bekijken. Iets waar hij de creatieve middenvelder van Amsterdam weinig ervaring mee heeft. ‘Ik wil geen coach worden, wat zenuwslopend. Het enige wat ik kon doen was die jongens zo hard mogelijk aanmoedigen en ze te schreeuwen naar een overwinning. Maar ik weet niet, het is heel rot.’

Aan het eind van de halve finale tegen Harvestehuder ging het mis voor Verga. Wanneer besefte hij dat er voor hem geen EHL-finale zou komen? ‘Toen ik van daar hier naartoe liep,’ en wijst op het punt van het veld waar hij een knap in zijn hamstring voelde. ‘Dat voelt zo niet lekker. Het is de 1e keer in mijn leven dat ik iets in mijn hamstring heb, maar dat is een heel raar gevoel.’

Vertrouwen in het team

Wat ging er door zijn hoofd? ‘Ja ik dacht wel aan de finale natuurlijk. Maar eerst dacht ik eraan dat we die wedstrijd nog moesten winnen. Dat is het belangrijkste, de finale halen. Toen het klaar was.. ik heb zoveel vertrouwen in mijn team, het maakt niet uit of ik meedoe of niet. We hebben ook een goede pot neergezet vandaag tegen Kampong. Maar we missen veel kansen en corners.’

Maar dat was niet het enige waar hij aan dacht. ‘Ik dacht natuurlijk aan Rio: lig je eruit? Maar het scheurtje is echt ieniemienie bleek uit de scan. Dus dat heb ik even laten checken. En daar staat precies de vakantie voor die we nu hebben, anderhalf á 2 weken. En dan ben ik helemaal hersteld.’

Fit zijn voor Rio

Verga kan het niet laten om een scenario te bedenken in het geval de finale zijn laatste pot ooit was… ‘Dan had ik het sowieso gedaan, maar dan was ik met een brancard van het veld afgevoerd. Je moet niet zo’n risico nemen. Dan moet je ook professioneel en slim zijn. Dan ga je spelen met wat in mijn ogen het mooiste toernooi (Olympische Spelen, red.) is die een hockeyer kan spelen, en hopelijk mag ik erbij zijn. Maar dan moet ik wel fit zijn.’

Terug naar de EHL-finale. Had zijn team kans gemaakt als hij wel gespeeld had? ‘Weet je niet, misschien hadden we dan met nog wel meer verloren, met 4-0 ofzo.’ Verga spoelt het missen van de finale en het verlies tegen Kampong weg met een glimlach en een gezond relativeringsvermogen. ‘Nee dit is heel erg rot. Ik baal heel erg, het doet me heel veel pijn.’

Als de dolblije Kampong-spelers langs Verga lopen, toont Verga zich sportief. ‘Gefeliciteerd! Daar zitten een paar goede vriendjes van mij, dus die gun ik het heel erg. Maar ik gun het de beste vriendjes en mijn teamgenoten het meest.’ Verga had er langs de kant in ieder geval alles aan gedaan. ‘Het enige wat ik kon doen was alle randzaken om de wedstrijd heen regelen. Zo heb ik heb vanochtend ook water gehaald voor iedereen.’

Lees ook


Wat vind jij? Praat mee...