De OR-crisis: ‘Als je twintig keer niet wint, dan gaat er wat knagen’

Oranje-Rood – met slechts drie punten uit negen wedstrijden de hekkensluiter van de Hoofdklasse Dames – greep dinsdag in door coach Stefan Duyf te vervangen voor Rob Haantjes, die in ieder geval tot en met de winterstop het roer in handen krijgt. Harry van Hout, voorzitter Tophockey van de fusieclub uit Eindhoven, geeft tekst en uitleg.

Is het niet wat vroeg in het seizoen om het vertrouwen in Stefan Duyf op te zeggen?
Van Hout: ‘Dat zou je kunnen vinden. Wij vinden dat we dit op het juiste moment doen. We staan stijf onderaan en hebben, wanneer je vorig seizoen meetelt, een kleine twintig wedstrijden achter elkaar niet gewonnen. Je kunt wel blijven wachten op een goed resultaat, maar op een gegeven moment moet je ingrijpen. Ook om mensen tegen elkaar te beschermen.’

De speelsters en de coach kwamen er samen niet meer uit?
‘We moeten het niet groter maken dan het is, maar wanneer je twintig wedstrijden op rij niet wint, gaat er wel iets knagen. Dan komen er haarscheurtjes in de relatie tussen het team en de coach. Als die haarscheurtjes een kloof worden, kan er een hoop kapot gaan. Dan komen speelsters misschien met tegenzin naar de club, of staan ze open voor een vertrek. Dat moment willen we vóór zijn. We hebben ingegrepen om te voorkomen dat het erger wordt.’

Stefan Duyf zat zondag voor het laatst op de bank bij Oranje-Rood. Foto: Willem Vernes


Gezien het sterke veldspel van Oranje-Rood konden de punten haast niet uitblijven. Die verwachting hadden jullie niet?
‘Wij hebben een mooie ploeg met een mix van talent en ervaring. Alleen: er werd geen resultaat geboekt. Als club hebben we er alles aan gedaan om het proces zo goed mogelijk te begeleiden, maar op een gegeven moment moet je iets doen. Van de vier wedstrijden voor de winterstop moeten wij er twee kunnen winnen [tegen Victoria en Bloemendaal]. Nu hebben we de kans nog om aan het eind van de eerste competitiehelft weer op gelijke hoogte te staan. We willen voorkomen dat we met een groot gat de winterstop ingaan. Zie het tij dan nog maar te keren.’

Deze selectie hoort inderdaad niet thuis op de laatste plaats. Maar waar wél, in jouw ogen?
‘Ik vind dat wij dit seizoen in principe bovenaan het rechterrijtje zouden moeten staan. Met deze ploeg hadden wij een stabiele middenmoter moeten zijn.’

Sian Keil, deze zomer teruggehaald van Pinoké, baalt na de nederlaag tegen Kampong. Foto: Willem Vernes

De zevende plaats, is dat niet een irreëel verwachtingspatroon?
‘Wie heeft het over de zevende plaats? Dat is maar net hoe je het begrip stabiele middenmoter interpreteert. Bovenaan het rechterrijtje kan ook de achtste plaats zijn. Met Marlena Rybacha, Lisa Post, Lisa Scheerlinck, Shona McCallin, Sian Keil en Pauline Leclef – momenteel is zij echter geblesseerd – zit er in ieder geval genoeg ervaring in deze selectie om het talent te begeleiden dat absoluut aanwezig is.’

Sinds de aanstelling van Duyf, anderhalf jaar geleden, vertrokken met Laura Nunnink, Freeke Moes en Donja Zwinkels onder meer de drie beste speelsters. Het budget werd, vanwege corona, teruggeschroefd en de kwaliteit van de selectie ging achteruit. Het huidige team beschikt niet over een geweldige strafcorner, heeft een gebrek aan scorend vermogen en blijkt met dit spelersmateriaal onvoldoende in staat om vechthockey te spelen. Moet je als club ook niet in de spiegel kijken?
‘Vanwege de samenstelling van de selectie? Dat vind ik niet. Er zit voldoende vechtersmentaliteit in dit team. Ervaring hebben we genoeg. De aanval is relatief jong, maar met Sian Keil hebben we een topper in huis. In alle linies zit voldoende kwaliteit. Niet genoeg om kampioen te worden, maar wel om een gedegen hoofdklasser te zijn.’


4 Reacties

  1. r-wortmann-vh-hockey-coach

    prima artikel. ik maak er weinig uit op. Bovenaan her rechter rijtje. Dus 7e. Beetje raar antwoord: dat heb ik niet gezegd want 8e kan ook.. het ligt eraan hoe je het implementeert. Ik denk dat de topsport commissie hier een schot voor het opendoel heeft gemist. Dit was dè kans om goed uit te leggen waarom men dit besluit heeft genomen. Als er veel personeels verschuivingen plaats vinden dan wordt het koffie dik kijken en kan je alleenmaar raden waar je over xx aantal wedstrijden moet/kan staan. Duyf lijkt mij een laisse affaire trainer, waar hij veel vrijheid aan het team laat. Maar het geval wilt dat het team dit ook moet willen, want jij bent altijd het bokje als het niet goed uitpakt!

  2. Sjang Fijen

    Tja, dit zag je aankomen, zo kan het niet verder met aanhoudend puntenverlies. Of het ontslag van Duyf terecht is of niet zal straks blijken. De ingreep van het bestuur van Oranje Rood is begrijpelijk en een ultieme poging de weg naar boven terug te vinden. Eerlijk gezegd, veel keus had het bestuur niet. Ik hoop dat het vanaf nu met OR D1 beter zal gaan, de meiden weer vertrouwen in zichzelf en het team krijgen en scoren. Zeker niet dezelfde ellende ondergaan als ook het eens glorieuze D1 van Kampong, welk stukje bij beetje een stukje sterker is geworden. Ik wens Siam Keil en heel OR geloof in eigen kunnen en een betere toekomst. Sterkte meiden. Groet van..............Sjang.

  3. Robert.cras@planet.nl

    Als de beste weg gaan en je stopt minder geld in het team, moet je niet verwachten dat het dan beter gaat. Bij HCKZ hadden het bestuur dezelfde gedachte (minder financiën ) toen ze 2 x gedegradeerd waren. Een aantal oud H1 spelers beseften dat het dan een neerwaartse spiraal zouden komen van minder geld, degraderen, minder geld, etc, en hebben een club opgericht met een plan om terug te komen in de hoofdklasse en om bijbehorende financiën te werven. HCKZ H1 staat nu in het linkerrijtje in de hoofdklasse.

  4. peter-de-ruiter

    @Robert Cras, interessant te horen wat HCKZ heeft gedaan. Kan je hier iets meer over vertellen zodat andere clubs hier van kunnen leren?


Wat vind jij? Praat mee...