Anne Veenendaal: ‘De eerste paar dagen was ik er echt kapot van’

De eerste dagen na het belletje van Alyson Annan waren het heftigst voor keepster Anne Veenendaal, die haar olympische droom uiteen zag spatten. De grootste klap heeft ze inmiddels verwerkt, maar nog altijd doet het haar pijn dat ze in Tokio slechts reserve is.

Het interview is een minuut of tien onderweg als Veenendaal er opeens een scheldwoord uitfloept. ‘Die ###-shoot-outs altijd’, zegt ze. ‘Veel mensen weten het niet, maar Josine en ik zijn gelijkwaardig. Uit de statistieken van zowel wedstrijden als trainingen blijkt dat wij met shoot-outs op hetzelfde niveau zitten’, bijt ze van zich af.

‘Iedereen heeft het altijd maar over de shoot-outs in de halve finale op het WK, tegen Australië. Toen heeft Josine het goed gedaan, dat is zeker waar. Petje af. Maar ik heb er op de Hockey World League tegen Nieuw-Zeeland vijf gestopt. In de Pro League [in 2019 tegen Australië en in 2020 tegen Groot-Brittannië] heb ik het ook goed gedaan. Shoot-outs zijn helemaal geen issue geweest. Alyson heeft ook tegen me gezegd dat ze shoot-outs helemaal niet in haar beslissing heeft meegenomen’, benadrukt Veenendaal, om iets dat in haar ogen een misverstand is, uit de wereld te helpen.

Josine Koning en Anne Veenendaal bedanken het publiek tijdens een uitloopronde op het EK in Amsterdam. Foto: Koen Suyk

De eerste keer dat de 25-jarige keepster een signaal kreeg dat Koning op pole position stond voor een plek in de olympische selectie, was een maand of vier geleden. In een één-op-één-gesprek werd Veenendaal door Annan op scherp gezet. De bondscoach biechtte eerlijk op dat ze op dat moment een lichte voorkeur voor Koning had.

‘Aan dat gesprek hield ik niet eens een heel slecht gevoel over. Ik heb het niet als een achterstand ervaren. Eerder als een kans’, vertelt Veenendaal in de lounge van het Wagener Stadion. ‘Ik was blij dat Alyson eerlijk aangaf waar ik aan moest werken en dat ze dat niet pas deed nadat ze de selectie bekend had gemaakt. Nu had ik nog de kans om er iets te doen. Dat heb ik ook gedaan. Waar Alyson om vroeg, daar heb ik aan voldaan. Wat dat was, doet er verder niet toe. Een keepersdingetje. Maar daar heeft het dus niet aan gelegen.’

Het moment dat Alyson Annan haar het slechte nieuws bracht

Drie weken geleden maakte Annan de olympische selectie bekend. Veenendaal was toen met haar vriendin en Kampong-keepster Ayeisha McFerran op vakantie in Vlissingen. Het moment dat Veenendaal telefonisch het slechte nieuws te horen krijgt, is te zien in een online documentaire die over haar is gemaakt door haar sponsor Red Bull. Het belletje duurt, zoals afgesproken, nog geen tien seconden. ‘Jij gaat mee als reserve-keepster. De manager belt je zo voor een afspraak’, is alles wat Annan zegt, waarna er opgehangen wordt en de arme keepster van Amsterdam in huilen uitbarst.

‘Ik heb mijn ouders gebeld. Mijn broer. En andere mensen die dicht bij me staan. Maria Verschoor was in de buurt op vakantie, met haar en mijn vriendin hebben we ’s middags op het strand gezeten’, vertelt Veenendaal over de eerste uren nadat haar droom in duigen was gevallen, na vijf jaar keihard werken. ‘De eerste paar dagen voelde ik me klote. Heb ik tranen gelaten. Ik was er echt kapot van.’

Bondscoach Alyson Annan omhelst keepster Anne Veenendaal na het winnen van het WK 2018. Foto: Koen Suyk

Ook elkaars concurrenten richting Parijs

Veel mensen die haar pijn enigszins probeerden te verzachten, deden dat door grotendeels dezelfde woorden tegen Veenendaal te zeggen. Woorden als: ‘In ieder ander land had je de selectie waarschijnlijk wel gehaald.’ Om aan te geven dat ze zichzelf niets moest verwijten.

‘Ik heb er voor mijn gevoel alles aan gedaan. Het ging goed, maar het ging bij Josine ook goed. Er moest een keuze worden gemaakt. Dat is het vervelende van keepster zijn bij het beste team van de wereld. Josine en ik zitten zó dicht bij elkaar’, zegt Veenendaal, die beseft dat het geen vanzelfsprekend is dat ze over drie jaar in Parijs wel tot de uitverkorenen behoort. ‘Josine en ik zijn allebei 25 jaar. Over drie jaar keepen we allebei nog steeds. Misschien is de situatie dan wel weer hetzelfde. Wordt er wéér bekeken wie van ons op dat moment de beste is. Gaat het verschil wéér klein zijn.’

Anne Veenendaal wordt bejubeld na het stoppen van de beslissende shoot-out in de HWL in Brussel (2017) tegen Nieuw-Zeeland. Foto: Koen Suyk

Ik ga niet te veel zeggen over de redenen die Alyson me gegeven heeft

Twee weken geleden voerde Veenendaal een gesprek met Annan, als toelichting op het besluit om haar slechts als reserve mee naar Tokio te nemen. Het duurde ongeveer drie kwartier. Naar de buitenwereld toe gebruikte Annan het woord ‘stabiel’ om toe te lichten waarom ze voor Koning en niet voor Veenendaal gekozen heeft.

‘Ik ga niet te veel zeggen over de redenen die Alyson me gegeven heeft. Behalve dat het zeker dingen zijn waar ik in de toekomst wat mee kan’, vertelt Veenendaal, voor wie het een emotioneel gesprek was. ‘Voor Alyson was het ook heel moeilijk. Ik ken haar al een jaar of tien. Voordat ik naar Amsterdam kwam, kende ik haar al als coach van Nederlands Meisjes A. Ik neem haar ook helemaal niets kwalijk. Ik snap dat ze een keuze moest maken. Maar ik had mezelf natuurlijk dolgraag op de Spelen zien staan.’

In Tokio ga ik ongetwijfeld moeilijke momenten beleven, maar ik kijk er wel naar uit

Afgelopen vrijdag kwam het nieuws naar buiten dat bondscoaches in Tokio de mogelijkheid krijgen per wedstrijd te rouleren met de reserves. Omdat dit alleen geldt voor veldspelers en niet voor keepers, komt Veenendaal alsnog alleen in actie bij een blessure van Koning.

‘Ik heb heus nog wel mijn slechte dagen. Maar zeker sinds we weer met het team aan het trainen zijn, na de rustperiode na het EK, ben ik de knop aan het omzetten. Dat gaat stapje voor stapje. Ik besef steeds beter dat ik nog altijd naar Tokio toe ga. Ik moet er klaar voor zijn als het nodig is. In Tokio ga ik ongetwijfeld moeilijke momenten beleven, maar ik kijk er wel naar uit. De Olympische Spelen blijven iets groots.’